Lesbók Morgunblaðsins - 29.11.1953, Page 17
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
727
sínu sviði. Það er einskonar sér-
fræðingar, sem heita tilbiðjendum
fullum bata við bólu, kynsjúk-
dómum, berklaveiki, mislingum,
blóðsótt, graftarkýlum, kláða og
hverskonar kvillum, enda komi
þóknun fyrir og sé eigi við nögl
skorin. Hefur slíkt fyrirkomulag
«
verið arðvænlegra en að tileinka
einum guði lækningamátt allan.
12. „Annað himinhlið“ er í
miðjiltn hlíðum.
13. Konfúsíusarhlið er nokkru
• fyrir ofan það. Þar eru höggin á
stein þessi orð, en til eru söguleg-
ar heimildir fyrir þeim: „Hér stóð
Konfúsíus og heimurinn virtist
honum lítill”. Fremsti lærisveinn
hans, Mensius, segir í því sam-
bandi þetta: „Konfúsíus stóð á
Taishan og virtist þá heimur allur
lítill. Líkt fer þeim er úthöfin sér,
honum þykir lítið koma til annarra
vatna. Og þeim, er fetað hefur í
fótspor spekingsins, finnst fátt um
orð annarra manna“.
Hér skal lokið upptalningu hofa
og helgra staða á Taishan. Á efstu
fjallsbrún er „þriðja himinhlið“,
og í sambandi við það miklar
rauðar múrsteinsbyggingar. Þa
tekur við hver hofgarðurinn og
hver húsaþyrpingin af annari, uppi
á fjallinu. Húsum er undantekn-
ingalítið illa haldið við og eru
mörg í rústum, en goð limlest.
Hæsti fjallstindur er kallaður
„Tengdafaðir", sem merkir öldung-
ur. Kvað hann vera stoð himins og
elztur allra fjalla. — Þess má geta,
í því sambandi, að er amerískir
jarðfræðingar könnuðu fyrir
nokkrum árum jarðmyndun í Kína,
komust þeir að þeirri merkilegu
niðurstöðu, að Taishan mundi
vera eitt hinna elztu fjalla í Asíu,
eða frá því fyrir Kambríutímabil.
Uppi þar er eldgamalt hof og er
talið að þar sé fegurst útsýni í
Kína. Hár veggur hefur verið hlað-
inn á brún þverhnípisins, fyrir
framan hofið. Svo mikil brögð
voru að því, að pílagrímar vörpuðu
sér þar út fyrir, ýmist í örvæntingu
eða hrifningu, að gerður var þessi
veggur og settir verðir meðfram
honum.
FJALLID OG ANDINN
Höfuðhelgidómur er fjallið
sjálft, Taishan. Það er tignað eins
og guð væri. Hver tindur, hver
mishæð og nálega hver einkenni-
legur hlutur á fjallinu, var talinn
vera bústaður misjafnlega góðra
eða illra anda. Taishan er stórfeng-
legasti og elzti hörgur í heimi. Píla-
grímar taka með sér steina úr fjall-
inu sem verndargripj, og setja þá
í húsveggi heima hjá sér. Á þá
eru höggnar fimm leturmyndir,
er tákna: „Steinn frá Taishan
heldur vörð“.
Við kvöddum þennan mikla
goðaheim með þeirri tilfinningu að
hafa verið á fornmenjasafni frem-
ur en helgum stað. Gamall heiðin-
dómur á mikil ítök meðal ómennt-
aðrar alþýðu, en skólaæska og
menntamenn hallast ákveðið ýmist
að ateisma og efnishyggju eða
kristindómi. Nútíminn hefur rofið
hin fornu tengsl við goðaheim
Taifjalls að öðru leyti en því, að
þar leitar sífækkandi hópur manna
athvarfs, af því að þeir vita ekki
betur.
Okkur varð hugsað til orða Jesú,
er hann talaði við samversku kon-
una: „Trú þú mér kona, sú stund
kemur, er þér hvorki munuð til-
biðja Föðurinn á þessu fjalli né í
Jerúsalem. Þér tilbiðjið það, sem
þér þekkið ekki. Vér tilbiðjum það,
sem vér þekkjum. En sú stund
kemur, já, er þegar komin, er hin-
ir sömu tilbiðjendur skulu tilbiðja
Föðurinn í anda og sannleika".
$arna hja í
Móðir var að vega barnið sitt.
— Nákvæmlega níu og hálft
pund, alveg eins og það á að
vera.
Eldri sonur hennar, fimm ára,
varð hugsandi og sagði svo:
— En ef hann hefði verið of
þungur, hefðirðu þá skorið stykki
úr honum?
Kennarinn ætlaði að leggia
litla nemandanum sínum heil-
ræði, og sagði að það væri
heimskulegt að óska sér þess,
sem maður hefði ekki.
— Hvers annars getur maður
óskað? spurði drengurinn.
%
Hann var góður og efnilegur
drengur, en hann var ekki góður
í málfræðinni og hann sagði t. d.
Jeg hef skrifið. — Kennarinti
reyndi að leiða honum fyrir sjón-
ir hvað þetta væri vitlaust, en
þegar það dugði ekki, skipaði
kennarinn honum að skrifa
hundrað sinnum á blað: Ég hef
skrifað, til þess að það festist í
honum.
Blaðið lagði drengurinn á
kennaraborðið og þennan miða
með:
— Ég hef skrifið hundrað
sinnum Ég hef skrifað, eins og
þú baðst mig um og nú er ég
farinn heim.
Þegar rafvirkinn kom heim að
borða, sá hann að Einsi litli var
með fingurtraf.
— Hvað er að þér, sagði pabbi,
hefirðu meitt þig?
— Nei, ég náði í stóra randa-
flugu, en hún var þá ekki ein-
angruð.
34
Ókunnugur maður stöðvaði
dreng á götu og sagði: Heyrðu
karl minn, geturðu ekki sagt mér
hvar pósthúsið er?
Drengurinn rak upp stór augu
og sagði: Hvernig stendur á því
að þú veizt að ég heiti Karl?
- Ég er huglesari, sagði ó-
kunni maðurinn í gamni.
— Nú fyrst þú ert huglesari,
þá þarftu ekki að spyrja neinn
um hvar pósthúsið er.