Lesbók Morgunblaðsins - 29.11.1953, Blaðsíða 24

734
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
1---?
FRÁ HÍ'SAVÍK. — Einn af viðkunnanlegustu bæum þessa lands er Húsavík við Skjálfanda. Veldur þar meira um
einkennilegt landslag og náttúrufegurð, heldur en skrauthýsi og skipulag byggðarinnar. Bærinn stendur í kvos á háum
sjávarbakka og eru hálsar bæði að sunnan og norðan, en grónar brekkur að austan og yfir þær gnæfir Húsavíkur-
fjall, liátt og svipmikið. Norðan að vikinni gengur hinn svonefndi Höfði, en fram af honum sker, sem Baka nefnist. Þar
hefur nú hinn mikli hafnargarður verið gerður og innan við hann. í krikanum, er komin ágæt höfn, en áður var höfnin
þar svo að segja fyrir opnu hafi, og háði það vexti og viðgangi útgerðarinnar. Húsvíkingar hafa unnið mikið að ræktun
bæarlandsins og eru þar stór og viðfeðm tún, sem setja sinn fagra svip á staðinn. í miðju þorpinu gnæfir kirkjan, ein
hin tígulegasta kirkja hér á landi, smíðuð eftir teikningu Rögnvalds heitins Ólafssonar húsameistara. Húsvíkingar hafa
fengið rafmagn frá Laxárvirkjun, og nú eru þeir að hugsa um að koma upp hitaveitu hjá sér og sækja heita vatnið að
Hveravöllum í Reykjahverfi. Og þá nýbreytni eru þeir að hugsa um í sambandi við hitaveituna, að nota hið heita vatn,
scm afgangs verður, til saltvinnslu. Hér á myndinni sér yfir miðbik kaupstaðarins, út yfir höfnina og flóann, vestur til
Víknafjalla, sem há og hrikaleg ber við háloft handan fjarðarins. — Ljósm.: G. R. 'Ó.
KRUMMINN ÁGENGI
í Hrafnseyrarsókn var sá óhræsis-
karl er Hrólfur hét. Hann þýddist
hvorki kirkjur né kennimenn og var
hvarvetna illa þokkaður. Á Álftamýri
hafði verið alinn hrafn, en er hann
varð fullþroska, flaug hann á aðra bæi,
skemmdi þvott, var mjög nærgöngull
og stal því hann náði og fór með það,
og í allt hjó hann, er honum þótti
breytilegt. Krummi korp á bæ þann,
hvar Hrólfur átti heima og settist á
bæardyrakarminn, og vildi svo til, að
karlinn gekk í sama vetfangi út úr
bæardyrunum og stóð þar við. Hann
hafði lambhúshettu, mórauða, upp-
brotna á höfðinu. Krumma þótti hett-
an fáséð, stökk af veggnum með
vængjabaði, greip til hennar og barði
Hrólf í höfuðið, náði af honum hett-
unni og flaug með hana. En karli varð
bylt við og hrökk til baka í bæinn,
gekk til rúms og lagðist þar niður. —
Kom þar í hann hræðsla mikil og óró-
semi. Elnaði hún svo mjög, að hann lét
sækja prest sinn og birti honum þenn-
an atburð. — Prestur vissi ekkert um
Álftamýrarhrafninn, þótti þetta kynja-
legt, en hugsaði að nota það Hrólfi til
viðvörunar og sagði, að þarna sæi hann
sjálfur, að þetta væri illur andi að sitja
um hann, og langaði sem fyrst að ná í
sál og líkama eftir illt og iðrunarlaust
líferni. Hrólfur bað prest að biðja fyrir
sér og lofaði bót betrun, og við það
skildu þeir. Varð Hrólfur allur annar
og betri maður (Fr. E.)
ER ÉG NOKKUÐ FYRIR YKKUR?
Maður hét Vigfús og átti heima suð-
ur í Garði. Hann var ráðinn í kaupa-
vinnu upp í Borgarfjörð, og ætlaði að
fara á báti alla leið, valdi hagstætt
veður, hvíldi sig á leiðinni og lagði
sig til svefns í bátnum. Svo bar það
við, að menn voru í fiskiróðri vestur
á Sviði, og sáu mannlausan bát á
reki. Fóru þeir því að forvitnast um
bát þenna og reru að honum, en þá
reis maður upp í bátnum og spurði,
hvort hann væri nokkuð fyrir þeim,
og ef svo væri, skyldi hann færa sig
til, lagði síðan út árar og reri snertu-
spöl frá þeim og lagðist svo fyrir aft-
ur. Þetta var Vigfús. (Sögn ísleifs
Gíslasonar).
ALDUR REYKJAVÍKUR
Jón prófastur á Stafafelli færði rök
að þvi (Tím. XVIII) að Ingólfur Arnar-
son mundi hafa komið alfarinn til
íslands 871, en tekið sér bústað í
Reykjavík 874. Á þessa skoðun hefir
og dr. Finnur Jónsson fallizt. Eftir
því á Reykjavík 1080 ára afmæli á
sumri komanda.