Lesbók Morgunblaðsins - 30.01.1955, Blaðsíða 13
V
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
57
jafn seint og við. Tvö skot heyrð-
um við úr fjarska. Það hafði þau
áhrif að fremur varð til ílýtisauka
en hitt.
Menn, sem gengið hafa á Vúd-
angshan, hefðu getað gert sér ann-
að til erindis en að skoða dauð goð
og hálfhrunin hof. Gróður er þar
afar mikill og fjölbreyttur, allt frá
bjarkartrjám og furuskógi efst, til
risatrjáa í miðjum hlíðum og bam-
buslunda við rætur fjallsins. Þar,
sem svörður nýtur sólar, er sí-
breytileg blómabreiða. Þó eru á
sínum stöðum klettar, urðir og
hrjóstur mikil.
Þá er dýralíf ekki síður fjöl-
skrúðugt. Antílópurnar sáum við
ekki aftur, en vonuðum að þær
hefðu ekki orðið tígrisdýrum að
bráð. Þau reika hér um í dimm-
unni og rekja slóð villisvína og
ýmsra annarra dýra.
Við komum heim aftur til kristni
-boðsstöðvarinnar í Yunyang, heilu
og höldnu seint á föstudagskvöldi,
en á fostudagsmorgni, átta dögum
áður, höfðum við lagt af stað. Þessir
átta dagar höfðu kostað okkur tals-
vert erfiði og átta pör af stráil-
skóm. En eftir því mun hvorugur
okkar hafa séð. Við höfðum að vísu
verið forvitnir áhorfendur en alls
ekki sannir pílagrímar. Okkur þótti
það nokkurs virði að hafa kynnzt
merkilegum ævafornum þætti í
kínversku þjóðlífi. Nú telst Vú-
dangshan ekki til hinna fimm,
fornfrægu, heilögu fjalla í Kína.
Þau eru sem slík miklu eldri og
merkilegri.
Sál pílagrímsins
ENN geta verið býsna einmana,
jafnvel í hinum mesta mann-
f jölda. Hver einstaklingur er heim-
ur út af fyrir sig, sem fáir skyggn-
ast inn í eða skilja. Þó að pílagrím-
ar séu, allir á sömu göngu, fer því
fjarri að allir hafi eitt í huga, einn
tilgang.
I
Margir láta stjórnast af útþrá,
löngun til að vera með og hverfa
um stundarsakir frá ömurlegum
hversdagsleik lífsins.
Aðrir fara til hinna helgu staða
og dýrka goðin, af því að þeim
þykir það öruggara, eins og Kon-
fúsíus kenndi: „Tignið guðina, en
haldið ykkur fjarri þeim,“ eru hans
óbreytt orð.
Enn aðrir fara til þess að þakka
tímanlega velgengni og tryggja sér
að hún vari. Tafla hangir fyrir of-
an eitt goðið. Á hana eru letruð
þessi orð: „Hver sá, er lætur í ljós
þakklæti fyrir velgengni liðins
tíma, er maklegur áframhaldandi
hjálpar“.
Hin mikla guðafjöld, á stöðum
eins og Vúdangshan, er næg trygg-
ing fyrir því, að þar sé fáanleg bót
allra meina. „Gjafari allra jarð-
neskra gæða“ stóð skýrum stöfum
á hofstalli einum. Og hví skyldu
menn ekki trúa því?
Loks eru svo þeir, sem sökum
áskapaðrar trúhneigðar og mikils
sannleiksþorsta fara pílagrímsferð-
ir, ýmist með öðrum eða einir.
— Stúdent rúmlega tvítugur að
aldri kom úr hringferð til 88 hofa,
er hann kom til kristniboðsstöðv-
arinnar. Hann átti þá fimmtíu kíló-
metra ófarna heim til sín. — „Ég
er að leita Guðs, getur þú frætt
mig um hann, kennari?“ voru
fyrstu orð hans, er hann kom inn
á skrifstofu kristniboðans. Þeir lásu
saman í Matteusarguðspjalli í tvær
klukkustundir. Daginn eftir héldu
þeir áfram lestrinum. í þrjár vikur
dvaldist stúdentinn á kristniboðs-
stöðinni og gaf sig allan að lestri
Biblíunnar og bæn.
Daginn áður en hann kvaddi
sagði hann við krisniboðann: —
„Kennari, nú hef ég fundið Guð.
Nú get ég farið heim. Ég hef fund-
ið Hann“. Síðan brá hann handlegg
fyrir andlit sér og mælti í hálfum
hljóðum: „Ó, þú, sem feður mínir
þráðu og fálmuðu eftir sem í
myrkri, kynslóð eftir kynslóð! Nú
hef ég fundið þig! Hingað kom ég
sem í blindni, en þó í leit að þér.
Loksins, loksins hef ég fundið þig.“
Ólafur Ólafsson.
Lengi lifi—!
Þessi saga gerðist nýlega í Prag,
höfuðborginni í Tékkóslóvakíu.
Heimilisfólkið í húsi nokkru hafði
þann sið að skrifa upplýsingar á miða
hvert fyrir annað er það fór að heim-
an, og setja miðann á útidyrahurðina.
Nú var það eitt kvöld, að húsbóndinn
skrifaði þennan miða og festi á hurð-
ina:
— Kom heim frá vinnu kl. 6.30 og
fer nú á Marx-Lenin námskeið. Kem
heim aftur kl. 10. Lengi lifi Sovét
Rússland. Pabbi.
Næsta blað var frá húsfreyjunni:
— Kom heim af skrifstofunni kl.
6.45. Verð að fara aftur til þess að
vera á fundi friðarnefndar kvenna. —
Lengi lifi Sovét Rússland. Mamma.
Þriðja blaðið var frá dótturinni:
— Fór að heiman kl. 7 til þess að
vera í kröfugöngu. Kem heim aftur
kl. 11. Lengi lifi Sovét Rússland. Lida.
Og svo kom blað frá syninum:
— Kom heim úr vinnu kl. 7.40. Verð
að vera á fundi Æskulýðsfylkingar-
innar. Kem ekki fyr en eftir miðnætti.
Lengi lifi Sovét Rússland. Milos.
En þegar sá fyrsti kom heim, var
fimmti miðinn kominn til viðbótar:
— Kom hingað kl. 8. Kem ekki aftur.
Óska að Sovét Rússland lifi um aldur
og ævi. Innbrotsþjófur.
C~-^T>®®®6''«^J>
LEIÐRÉTTING
í nokkrum hluta af upplagi seinustu
Lesbókar stóð neðst á bls. 41 Kalda-
dalur í staðinn fyrir Kjölur. Þeir, sem
halda Lesbókinni saman, eru beðnir
að leiðrétta þetta, hafi þeir fengið
blað með þessari villu.