Lesbók Morgunblaðsins - 24.04.1955, Blaðsíða 9
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
229
eiga gamla námu, og í hvert skifti,
sem hann kæmi niður í hana, fengi
hann sterkan hljóm fyrir eyrun.
Hann var svo viss um að þetta staf-
aði af úraníum þarna, að hann ósk-
aði þess að nefndin sendi sér verð-
launin um hæl.
Þá komu margar tilkynningar
frá húsfreyum, sem höfðu keypt
sér ódýra Geiger-mæla og leitað
að úraníum í kring um hús sín cg
bæi. Gömul kona, sem kallaði sig
„Uraníum drottningu“, þóttist hafa
fundið úraníum í landi sínu. Sett-
ist hún að í skúrskrifli þar rétt hjá,
vopnuð byssu til þess að verjast
hverjum þeim, sem ætlaði að sölsa
undir sig þessa „stærstu úraníum
námu í heimi“, sem var auðvitað
hreinasta vitleysa. Og svo var hún
vör um sig að hún þorði ekki einu
sinni að láta eftirlitsmenn kjarn-
orkunefndarinnar skoða þetta land,
af ótta við að þeir mundu taka það
írá sér.
Vegna þessa mikla bréfaflóðs,
gaf kjarnorkunefndin út lítinn
bækling, leiðarvísi um það, hvern-
ig menn ætti að leita að úraníum.
Hver bæklingur kostaði 35 cent og
Maður með Geiger-mæli í leit að
úraníum.
lega 3 milljónir dollara í verð-
laun.
ÝMISKONAR HJÁTRÚ
Þegar mestu leyndinni var létt
af kjarnorku rannsóknunum og
menn fengu að heyra að úraníum
væri það efni, sem allt byggðist á,
kom sú skoðun upp að úraníum
mundi íinnast hvarvetna, jafnvel
í húsagörðum. Og þá byrjaði æðið
að leita eftir því. Sumar sælgætis-
verslanir tóku þá upp á því, að
láta börn fá í kaupbæti það, sem
þær kölluðu áhöld til þess að leita
að úraníum.
Á fyrstu þremur árunum eftir
að verðlaunum var heitið fyrir að
finna úraníum, bárust kjarnorku-
nefndinni rúmlega 15.000 fyrir-
spurnir viðvíkjandi því hvernig
ætti að finna þetta efni. Og rúm-
lega 20.000 sýnishorn voru henni
Um hávetur fara
menn á flugvél-
um upp í óbyRpð-
ir til þess að leita
að úranium.
send, og var það hið furðulegasta
samsafn.
Kona nokkur skrifaði og sagði
að ef kýrnar sínar gengi á ein-
hverjum vissum stað í landareign
sinni, þá gengi þær úr hárum. Það
kenndi hún því, að þar væri úraní-
um í jörð og geislarnir frá því
mundu valda háralosi kúnna.
Maður nokkur suður í Texas
kvaðst hafa tekið eftir því að þeg-
ar hann væri á leið til borgarinn-
ar, þá stöðvaðist úrið sitt altaf á
vissum stað. Og hann bað nefndina
að senda þangað sérfræðinga sem
allra fyrst til þess að athuga hvort
þetta stafaði ekki af því að þarna
væri úraníum í jörð.
Margir spurðust fyrir um það,
hvort ekki væri stórhættulegt að
taka á úraníum, hvort maður gæti
ekki brennst hættulega af því.
Gamall maður skrifaði og kvaðst