Lesbók Morgunblaðsins - 24.12.1955, Side 14

706
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
munn ser. Því næst varð hann allt
1 einu fokvondur, barði hamrinum
af alefli í vinnubekkinn, sparkaði
í stólinn, sem hann sat á, opnaði
púltið, tók upp úr því þúsund flór-
ina seðilinn og hljóp upp stigann
að íbúð hefðarmannsins.
„Góði, göíugi herra, ég er yðar
skuldbundinn, auðmjúkur þjónn.
Takið aftur við fé yðar! það skal
ekki lengur vera mér fjötur. Hins
vegar viljum við öll syngja, þegar
okkur langar til. Fyrir mig og börn
mín er það miklu meira virði en
þúsund flórínur.“
Um leið og hann sagði þetta,
fleygði hann seðlinum á borðið og
hljóp lafmóður aftur til fjölskyld-
imnar, sem beið hans. Hann kyssti
börnin hvert eftir annað; síðan
raðaði hann þeim rétt eins og org-
elpípum ,settist á lága þrífótinn,
og þau tóku ÖU að syngja aftur
innilega og af lífi og sál:
„Vér undir tökum englasöng,
englasöng,
og nú finnst oss ei nóttin löng.
HaUelúja.“
Sælli hefðu þau ekki getað verið,
þótt þau hefðu sjálf átt allt mikla
húsið.
En eigandi stórhýsisins gekk
milli herbergjanna sinna níu og
spurði sjálfan sig, hvernig því véki
við að þessi lýður á hæðinni fyrir
neðan gæti verið svo sæll og fullur
lífsgleði í jaínþreytandi og leiðum
heimi.
Einar Guðmundsson
þýddi úr ensku.
Séra Pétur Þ. Ingjaldsson:
I Hróarskeldu
Á H V E R J U sumri í ágúst er
þriggja daga borgarhátíð í
Hróarskeldu. Er hún haldin undir
berum himni í lystigarði borgar-
innar, en það er fagur garður með
trjálundum og grasi vöxnum rjóðr-
um. Garðinum hallar niður að
tjörninni. Efst í hallinu er einlyft,
gamalt hús með undra síðu strá-
þaki. Þar eru veitingar framreidd-
ar úti og inni. Er fagurt að standa
þar á hlaðinu, líta mannfjölda mik-
inn á öllu aldursskeiði þar í rjóðr-
inu, en fjær milli trjánna sléttan
fjörðinn, þar sem hásigldar
skemmtisnekkjur svifa um með
þöndum seglum. En sé gengið nið-
ur fyrir rjóðrið, er þar breið skóg-
argata, sem fyrir nokkrum dögum
var kyrrlát og skuggasæl. En nú
er hún allt í einu orðin borgar-
gata með lífi og fjöri, svo vart
verður þar þverfótað fyrir fólki.
Enda er báðum megin götunnar
komnar búðir er selja ávexti, hress-
ingu; þar er og happdrætti, töfra-
spil, hringekjur, mylluhús, töfra-
tjald, þar sem t. d. Valdosa sýnir
listir sínar. Eru þar festar upp um-
sagnir manna um hann, þar á með-
al úr blöðum heima á íslandi.
Neðst í hallanum, í rjóðrinu, er
komið fyrir leiksviðspalli. Þar birt-
ist fjöldi manna í margs konar
embættisbúningum, og ber hver
sitt spjald er segir hvaða ráðherra
hann sé. En kallari gekk fram og
tilkynnti hver þeirra ráðherranna
skyldi tala. Féll þá margt létt orða-
val, er vakti kátínu almennings, og
þótti mönnum þetta góður leikur.
Síðan kom lúðrasveit drengja í lit-
klæðum á hermanna vísu, og voru
þeir eigi sízt ánægðir er lægstir
DómkirkjaD í Hróarskeldu