Lesbók Morgunblaðsins - 27.05.1956, Qupperneq 15

iESBÓK MORGUNBLAÐSINS
307
Jlj ó Édí óin
* Þú vaktir migr ungan, og vorið ég fann,
£ ég vissi um þrá, sem í hjarta mér brann.
X Mig langaði að eiga hið litskreytta klæði,
•j* að lifa við barm þinn í sönghlýju kvæði.
'i
.j. Þu gjafir mer valdir, og vorsins ég naut
ég vissi ekkert fegra en þess litprúða skraut
> og söngvanna þrá, sem að brann mér í blóði
hún birtist í feimnu, og hikandi ljóði.
!•! Og alltaf er hugur minn haldinn þeim seið,
X og hendingar fæðast, og deya um leið.
j Sem brot það af lífi, og bæn minnar sálar,
•!• sem býr mér sinn fögnuð, og dregur á tálar.
Í
X KJARTAN OLAFSSON
t ?
*X***mWmXmXmX**W*4X**Wm*mX*4W**X**M**WmW*,»*,W*,X,,M***mHmH**WmXmWmX**XmXmM**M
kringum Sovetríkið — allt er þetta
afleiðingar af yfirgangsstefnu
Stalins. Og jafnvel Kína getur orð-
ið Sovét óþægur ljár í þúfu.
Einræðisstjórn heldur áfram í
Rússlandi eftir fráfall Stalins.
Frjálsar samgöngur eru bannaðar.
bannað er að flytja inn erlend blöð
og hlusta á erlent útvarp og Sovét
vill ekki fallast á eftirlit með her-
búnaði. Sovétstjórnin er alltaf að
tala um frið, en jafnframt úthlutar
hún vopnum til Arabalandanna, og.
eykur þar með þá hættu að ný
styrjöld brjótist út. Menn urðu
heldur vonbetri þegar Rússar fóru
frá Austurríki og skiluðu Finnum
Porkalaskaga. En viðræðurnar um
afvopnun hafa vakið nýa tor-
tryggni.
Áður en 20. þing Sovétríkjanna
var haldið, voru þeir Bulganin og
Krútsjef á móti því að blakað væri
við minningu Stalins. En þeir urðu
í minni hluta og andúðin á Stalin
brauzt út. Þar gengu fram fyrir
skjöldu þeir Mikojan, Suslov og
Malenkov. í fyrstu ræðu sinni hrós-
aði Krúsjev Stalin, en réðist á
Bería og fylgismenn hans, sem
hann sagði að hefðu gert Sovét-
veldinu mikið tjón. Þá tóku hinir
af skarið, og Krúsjev varð að dansa
með nauðugur viljugur, og Stalin
var fordæmdur.
Núverandi stjórn Rússlands má
skipta í þrjá flokka. í fyrsta flokkn-
um eru þeir Bulganin, Krúsjev og
Malenkov, í öðrum flokknum Miko-
jan, Molotov, Kaganovits og Voro-
silov, og í þriðja flokknum eru
þeir Suslov, Pervuchin, Saburov og
Kritisenko. Þeir, sem eru í þriðja
flokki hafa enga von um að verða
einvaldar meðan hinir lifa, en
framkoma Krútsjev sýnir greini-
lega að hann vill verða einvalds-
herra.
Þótt stjórnin eigi að vera í hönd-
um þessara manna sameiginlega,
þá tortryggir hver annan. Og svo
má vera að herinn hafi nú meira
að segja en á dögum Stalins.
Hér er sá gallinn á, að margra
manna stjórn getur ekki stjórnað
ríki á einræðisgrundvelli. Þess
vegna bítast menn nú um það hver
eigi að verða einræðisherra, og sem
stendur virðist svo sem Krútsjev
muni þar verða hlutskarpastur. En
þótt gæti skotið upp einhverjum
háttsettum herforingja úr komm-
únistaflokknum. Þessi reipdráttur
á bak við tjöldin, er því aðeins
millibilsástand.
Mesta breytingin, sem orðið hef-
ir í Rússlandi eftir dauða Stalins
er sú, að nú er farið betur með
fólkið. Þetta stafar þó líklega ekki
af mannúð, miklu fremur af ejn-
skærri nauðsyn. Menn sjá að
vinnuaflið er dýrmætt, og þess
vegna verður að bæta kjör verka-
manna. Jafnvel hefir orðið sú
breyting á, að fangarnir í þræla-
búðunum fá nú svo mikinn mat,
að þeir hrynja ekki niður úr hungri.
Dauðir menn geta ekki unnið í
námum né fellt skóg o. s. frv. —
Hungraður lýður er hættulegur, og
rekstur fangabúðanna hefir sín
áhrif á utanríkismálin.
• Sovjet skortir nú tilfinnanlega
vinnuafl í landbúnaðinum. Þar er
allur rekstur langt á eftir tímanum,
og krefst því geisilegs vinnumagns.
Gripið hefir verið til þeirra ráða
að senda menn úr verksmiðjum út
um sveitirnar um uppskerutím-
ann. Vegna þess hve margar millj-
ónir manna hafa verið kallaðar í
herinn, er alls staðar skortur á
karlmönnum til erfiðisvinnu. Þess
vegna eru konur látnar vinna
erfiðisvinnu alls staðar.
Sovjetríkin ámæla Vesturlönd-
um fyrir að þau vilji ekki frið, þau
vilji ekki afvopnun, og þau kúgi
aðrar þjóðir. Allar þessar ásakanir
hæfa þau sjálf. Það væri stórt skref
í áttina til alheimsfriðar ef Sovjet-
ríkin vildu gefa frelsi öllum þeim
þjóðum, sem þau hafa undirokað.
Mamma: — Hvað er að heyra til þín
strákur, því notar þú svona ijót orð?
Strákur: — Shakespeare notaðl þau.
Mamma: — J*ja, lciktu þér þá aldrei
framar við hann.