Lesbók Morgunblaðsins - 05.08.1956, Side 1

27. tl
Sunnudagur 5. ágúst 1956
XXXI. árg.
Við Eyrarsund IRI.
LITIÐ IIMIM í ÁKIMASAFIM
T EINNI af veizlum þeim, sem
haldnar voru í sambandi við
höfuðborgamótið í Höfn, sat dansk-
ur blaðamaður ið næsta mér og
tókum við tal saman. Hann spurði:
— Hvernig líkaði ykkur kon-
ungsheimsóknin?
Það var einhver áreitnis undir-
tónn í mæli hans, sem ég kunni
ekki við, en ég svaraði því, að ís-
lendingum hsfði þótt vænt um
heimsókn dönsku konungshjón-
anna. Þá spurði hann aftur:
— Og hvernig líkaði svo konungi
heimsóknin?
Enn sami undirtónninn, alveg
eins og blaðamaðurinn vildi sagt
hafa: Ykkur fórst að vera að bjóða
konunginum heim, cins og þið
höfðuð farið með hann áður! En
ég lét sem ekkert væri og spurði
hvort það hefði ekki birzt í dönsku
blöðunum eins og þeim íslenzku, að
konungur hefði lýst yfir því, að
hann hann væri mjög ánægður með
ferðina.
— Var þá ekki leikurinn gerður
til þess að ræða um gömlu hand-
ritin? mælti hann enn í sama dúr.
Það eru svona spurningar, sagðar
í illkvitnislegum tón, sem geta gert
manni gramt í geði, og eiga ekki
vel við á vettvangi norrænnar
samvinnu. Ég var því víst nokkuð
þur á manninn, er ég svaraði og
sagði að mér væri ókunnugt um
hvort það mál hefði borið á góma
meðan konungur dvaldist á íslandi,
en hitt vissi ég, að íslendingar
mundu hamra á því að fá hand-
ritin heim, þangað til þeirri rétt-
lætiskröfu væri íullnægt. Þá sagði
hann:
— Ég held að handntin sé bezt
komin þar sem þau eru og þar sem
þau hafa verið.
Lengra varð samtal okkar ekki.
En fáum dögum seinna fékk ég
leyii Jóns prófessors Helgasonar til
þess að koma í Árnasafn, og sjá
með eigin augum hvar „handritin
eru bezt komin“ að dómi ins
danska stéttarbróður míns.
—«
Við gengum inn í bókasafn há-
skólans frá Fiolstræde og komum