Lesbók Morgunblaðsins - 03.03.1957, Blaðsíða 16

140
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
BRIDGE
A K D 10 8
¥ D 6 2
♦ 8 6 4 2
AD>
♦ 69
V K 9 5 4
♦ G 9
♦ Á 9 7 6 4
A 7
V Á 10 8 7 3
♦ O 10 3
+ K 10 8 3
A ÁG 9 4 3 2
¥ G
♦ Á K 7 6
* G 2
S og N sögðu 4 spaða, en það e
sýnilega tapað spil, því að þeir hljót;
ao missa einn slag í hjarta, einn i tígli
og tvo í laufi. Þó er sögnin ekki slæm,
því að andstæðingar hefði getað unn-
ið fjögur hjörtu, ef þeir hefði beitt
trompunum laglega. En það fór nú
svo, að S vann spilið.
V sló út hjarta, A tók á ásinn og
sló út hjarta aftur. Þá ákvað S að
beita brögðum. Hann trompaði ekki,
en fleygði af sér hraki, þó ekki laufi,
því að þá hefði V komið með L Á
undir eins, og spilið var tapað. Nei,
S fleygði af sér tígli. Og V gekk í
gildruna, hann sló út tígli. S drap nú
með ás og sló út kóngnum. Svo tók
hann slag á S Á og slé út lágspaða
undir kónginn. Þar næst tók hann slag
á H D og fleygði seinasta tígli af
hendi í hana. Nú kom út tígull og
var trompaður á hendi, svo kom lág-
spaði undir drottninguna. Nú var T 8
frí og í hana fór annað laufið. Þar
með var spilið unnið.

FLANDRAMÁL
Um þetta leyti (1860) var Fáskrúðs-
fjörður höfuðstöð fiskiflota Frakka hér
við land; munu þá hafa sótt þangað
120—150 skip árlega; man eg eftir að
hafa talið 80—100 skip liggjandi í einu
inni við Búðaströnd fyrir innan Mjó-.
eyri. Þessi legutími Frakka á firð-
inum gat staðið yfir svo vikum skipti.
Var þá stundum sukksamt urn borð
LORANSTÖÐIN Á REYNISFJALLI. Vestan við Vík í Mýrdal er Reynisfjall
hátt og hrikalegt og fram af því eru hinir alkunnu Reynisdrangar. Framar-
lega á fjailinu stendur Loransíöðin og sést hér á myndinni. Fram undan
hcnni eru gínandi hamrar, þar sem öldur Atlantshafsins brotna með þung-
um gný og drunum. (Ljósm.: Ól. K. Magnússon).
eða á næstu bæum. Þama komu
sömu skipin og sömu men.nimir ár eft-
ir ár, og sama fólkið var ár eftir ár
á bæunum í landi. Það var skiljanlegt
að af þessu sprytti kunningsskapur.
— Frakkar og íslendingar höfðu búið
sér til mál fyrir sig, „Flandramál“.
Það var að vísu ekki alveg reglu-
bundið mál, en blendingur úr ýmsum
tungum, hollenzku, ensku, frönsku og
íslenzku, og hygg eg, að meira en
helmingur orðaforðans væri úr hol-
enzku og ensku — eðlileg afleiðing
þess, að Bretar og Hollendingar höfðu
fiskað hér við land öldum saman, áð-
ur en Frakkar fóru að fiska hér og
útrýmdu hinum. (Jón Ólafsson).
SJÓGANGUR í EYUM
28. des. 1908 gerði veður mikið af
suðaustri og sýndi nú Ægir gamli
hvers hann er megnugur, þegar hann
er í versta hamnum. Þau 43 ár, sem
eg hef átt heima í Laufási, hef eg
aldrei séð aðrar eins hamfarir. Þó
ótrúlegt sé, er þaö samt satt, að all-
stór foss myndaðist fyrir utan Kletts-
hclli af sjóganginum, sem gekk yfir
Yztaklett fyrir sunnan Bónda. Stand-
bergið er þó þarna um 35 metrar að
hæð, og nær því þverhnýpt brekka
jafnhá fyrir ofan. Hæðin á Klettinum
er því þarna um 70 metrar. Eg hef í
nokkur skipti í miklum aftökum séð
litlar lækjarsytrur renna þarna yfir,
en aldrei nema í þetta eina skipti svo
miklar, að foss gæti tflizt.. (Þ. J.S
Formannsævi).
UM SNEIÐYRTAN KLERK
Þér hæfir ei dæma hæverskt fóik
helgum upp á stólum,
þó skvett væri á þig skólamjólk,
skekinni á Hólum. (Lbs. 269, 4to).
ÁLAGABLETTIR
Lesbók ítrekar hér með beiðni sína
til lesenda, að þeir sendi henni frá-
sagnir um álagabletti, hvort sem álög-
in hafa bicnað á mönnum eða ekki.
Þá eru menn og beðnir að geta þess
ef örnefnið „viki“, annað hvort eitt
sér, eða í samsetningum, finnst í ná-
mur.da við álagablettina, eða annars
staðar í landareign jarðarinnar. Enn-
fremur að láta þess getið, ef nokkrar
sögui- eru tengdar því örnefnh
<
t