Lesbók Morgunblaðsins - 10.03.1957, Blaðsíða 4

144
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
Hún segir mér að mál sé að fara
á fætur, en rúmið er notalegt, æð-
ardúnssæng yfir og æðardúnssæng
undir, og hefi eg ekki verið að
hrekjast í níu daga, og því má eg
þá ekki sofa?
Um þrjúleytið vakna eg við
hávaðann í ferðafélögum mínum
utan við gluggann. Þeir eiga þar
í snörpum orðahnippingum við
Geir, sem á að fylgja þeim austur
að Geysi. Þeir áttu að leggja á
stað klukkan sex í morgun, og þá
færði Thea þeim morgunverð. Geir
talar vel ensku, hann er eini
fylgdarmaðurinn, sem það getur,
og hann afsakar sig með því, að
leit hafi orðið að hestunum og þeg-
ar þeir fundust hafi þurft að járna
þá. Hann tekur þetta sárt, en ís-
lendingar flýta sér aldrei, það er
ókostur þeirra.
Nú nær samvizkan tökum á mér,
eg flýti mér í sloppinn, kveiki í
vindli og fer að skygnast um. Vér
erum hér í þeim húsakynnum, sem
eg held að mundu vera kölluð
brúðarstofa í amerískum gistihús-
um. Þetta er stór setustofa, með
sínu rúmi undir hvorum vegg, og
er áreiðanlega bezta herbergið í
húsinu. Yfir er hanabjálki og und-
ir knattborðssalur, og það var
glamrið í fílabeinskúlunum þar,
sem hélt fyrir mér vöku fram á
nótt. Húsið er um 400 yard frá
Strandgötunni og héðan er útsýn
til Esjunnar og hafnarinnar. Hin-
um megin við götuna er gamall
kirkjugarður og þar er aðeins einn
kross. En ef vér gætum séð í hina
áttina, mundum vér sjá snotran
og vel hirtan kirkjugarð á hæðinni
vestan við borgina. Fram hjá hon-
um liggur vegurinn til Bessastaða,
að vísu nokkuð grýttur. En þarna
ganga hofróðurnar sér til skemmt-
unar á sumarkvöldum — það er
að segja, ef hann rignir ekki —
og þar er veifað blævængjum og
gefið hýrt auga alveg eins og í
Suðurlöndum.
Sulturinn knýr mig nú til þess
að aðgæta hvort vinur minn sé
kominn á fætur. Eg laumast inn í
herbergi hans, en hann sefur svefni
hinna réttlátu — dauðþreyttur eft-
ir ferðalagið frá Krýsuvík í gær og
erfiðið þar að undanförnu við að
líta eftir brennisteinsnámunum.
Glugginn á herbergi hans snýr í
austur. Hús Geirs er rétt neðan
við hann. í portinu þar eru 30—40
hestar, sem eiga að vera í Geysis-
ferðinni, og þar virðist allt í upp-
námi. •
Þar fyrir handan er kirkjan,
mjög óásjáleg, því að kalkið hefir
Yfirlitsmynd af
Bcykjavík 1852
flagnað af henni ytra og að innan
er hún mygluð. En í henni er
skírnarlaug eftir Thorvaldsen, gjöf
frá listamanninum til minja um að
hann var af íslenzkum ættum.
Handan við kirkjuna er tjörnin,
þar sem menn geta vætt sig á
sumrin og farið á skautum á vetr-
um, því að hún botnfrýs, enda þótt
hún sé 18 feta djúp. Hinum megin,
uppi á hæðinni, er in undarlega
tvílyfta bygging þar sem Alþingi
kemur saman, frægt eins og önnur
þing fyrir mikil ræðuhöld og litl-
ar aðgerðir. Skammt frá strönd-
inni stendur stórt einlyft steinhús,
sem Trampe greifi býr í. Milli þess
og kirkjunnar er grænn völlur um
ekra að stærð. Öðrum megin við
hann býr biskupinn, hinum megin
franski konsúllinn. Milli gistihúss-
ins og sjávar er þorpið og eru þar
beinar og homréttar götur. Húsin
eru flest einlyft og , byggð úr
norsku timbri, tjörguð og mörg
með tjörupappa á þaki. Lítill
garður er víðast fyrir framan hús-
in, eða að húsabaki; þar eru rækt-
aðar kartöflur, gulrætur, rófur og
sums staðar hvítkál. í einum sá eg
ribs, með hartnær þroskuðum
berjum. í fljótu bragði sýndist mér
að meira mætti hafa upp úr görð-
unum, ef þeir væri vel hirtir.