Lesbók Morgunblaðsins - 10.03.1957, Page 16
156
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
BRIDGE
A D 8 4 2
V 1Q 9
♦ K 10 I 6 4 2
A 10
* Á G 10 7
5 3
V G 8 6 3
4 —
* D 9 3
A K
¥ Á D 5
4 D
AÁKG87642
Þetta spil var í meistarakeppni
Óslóar nýlega og á flestum borðum
lauk sögnum með því að S sagði 5
lauf, oftast tvöfaldað.
V sló út S Á, en þegar kóngurinn
kom í hjá S, mátti hann ekki slá út
spaða aftur, því að þá tók borðið með
drottningu og S gat fleygt af sér tígli.
V má ekki heldur slá út hjarta. Þó
glæptust flestir á því að slá út í öðr-
um hvorum litnum, og fyrir það vann
S spilið.
Það er aðeins hægt að fella hann
með einu móti, með þvi að slá út L D.
Að vísu missir þá V slag á hana, en
hann hindrar að hægt sé að trompa
hjarta í borði, og svo missir S tvo
ílagi, annan í hjarta, hinn í tígli.
PRJÓNAÐ FRAMAN VIÐ
Lausavísur verða oftast til þannig,
að manni detta í hug tvær snjallar
hendingar, og svo er bætt við. Oftast
mun þá prjónað framan við og vilja
þá þær hendingar verða lélegri, eða
út í hött. Þess vegna fer oft svo, að
seinni hlutinn verður landfleygur, en
sá fyrri gleymist og fara þá aðrir að
prjóna framan við. Séra Eiríkur Halls-
son (d. 1688) orkti upphaf að Hrólfs
rímum kraka og er fyrsta vísan
þannig:
Suðra bát við góma göng
geymir mála skorðan.
VÆNN ÁLL — Á>-
ar eru víða hér <
suðvestur-landi, er
eru lítt veiddir
vegna þess að menn
hafa ekki lært að
eta þá. Eriendis
þykja þeir herra-
mannsmatur. Mynd
þessi er tekin aust-
ur í Ölfusi. Þar hef-
ir unglingspiltur
veitt vænan ál.
(Ljósm. Ól. K. M.)
Þorradægur þykja löng
þegar hann blæs á norðan.
Sveinbjörn Egilsson skáld prjónaði
framan við þessa visu, þegar hvorki
hann né kona hans mundu fyrri
hlutann:
Ef að vantar varmaföng,
vist og heyaforðann.
t
í handriti Lbs. 269, 4to, eru þessar
vísurí
Ásýnd þeirri auðnan gaf
ofmjög treystu ei njóta,
silfurkerin sökkva í kaf
en soðbollarnir fljóta.
Misjafnt verður lukkulag,
lánið ýmsir hljóta,
silfurkerin sökkva í kaf
en soðbollarnir fljóta.
Ennfremur þessar vísur:
Mótlætið þá myrkvar sól
menn oss lítið sinna.
Ef ekki er undir einum skjól,
annan stein má finna.
Valt er þetta veraldarhjól,
vill oss heimur ginna.
Ef ekki er undir einum skjól,
annan stein má finna.
KALT Á FÓTUM
Magnús bónai Þórarinsson á Mið-
húsum í Garði dó veturinn 1902—1903.
Þegar hann stóð uppi, dreymdi Guð-
rúnu dóttur hans, að hann kæmi og
segði henni að sér væri kalt. Vaknar
hún við þetta og fer að gæta að lík-
inu. Var þá dautt á lampanum og far-
ið ofan af fótunum. Einar tengdasonur
minn, sonur Magnúsar, hefir sagt mér
þetta. (Finnur á Kjörseyri).
PRENTVILLUPÚKINN
hafði hausavíxl á tölustöfum í ártali
á fyrstu síðu í seinustu Lesbók, setti
þar 1876 í staðinn fyrir 1786 — árið
sem Reykjavík fekk kaupstaðarrétt-
indi.