Lesbók Morgunblaðsins - 17.03.1957, Síða 16
171
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
VETRARGESTIR. — Að frumkvæði Gunnars Thoroddsen borgarstjóra, hefir
mikið verið gert að því að auka fuglalífið á tjörninni í Reykjavik, öllum bae-
arbúum til yndis og ánægju. f haust voru fluttar þangað ýmsar fuglategund-
ir, sem ekki hafa verið hér áður og var það góð viðbót við þann stofn, sem
fyrir var. Hefir Reykjavík því haft margt vctursetugesta að sjá um í vetur.
Hér sést þegar verið er að gefa þeim mat. (Ljósm.: Ól. K. Magnússon).
þruma á báðum stöðum, því að nú var
„orustan“ í algleymingi. Gekk á þessu
þar til hvein í flautum og bumbur
voru barðar til merkis um, að konung-
ur hefði sigrað í orustunni! Ráðgjafar
hans hneigðu sig þá aftur í duftið og
hrósuðu honum hástóíum fyrir hreysti
og herkænsku. Lýðurinn æpti siguróp
og konungur gekk til hallar sinnar ti1
þess að fá sér ærlegan málsverð eftir
þessa þreytandi herferð. —-------
Við gátum ekki varizt því að hugsa
sem svo, að ef allir þjóðhöfðingjar og
forsætisráðherrar í heiminum vildu
fara að dæmi Moro Nabo, og lofuðu
hernaðaranda þjóðanna að fá útrás í
málamynda bardögum, þá væri gamc
að lifa í þessum heimi.
!L-<^e®@x5x5v^j
BRIDGE
A G 5 4
V D 7 6
♦ G 7 3 2
+ K 6 5
A KD1063
V K9
♦ 10 4
+ G 10 8 4
A A
¥ G 5 4 2
♦ Á K D 9
* Á D 7 2
S sagði 5 tígla og mun mörgum virð-
ast óvænlegt að standast þá sögn. En
sá sem spilaði var hinn alkunni sænski
bridgemaður Kock, og hann lék sér
að því.
V sló út S K og hann var auðvitað
drepinn með ás. Svo kom Á og K í
trompi og síðan lághjarta. V drap með
kóng og sló út hjarta aftur, borðið
lét H D og A drap með ásnum. Nú
sló hann út seinasta trompi sínu og
þann slag fekk borðið á T G. Nú kom
út lágspaði og var trompaður á hendi.
Þ/í næst kom H G og nú verður V
a6 gera annað Wort, fleygja S D eða
fleygja frá L G. Það er sama hvorn
kostinn hann tekur, S á alla slagina.
t-^i)®®®G^J
LÉLEGUR SÝSLUMAÐUR
Um þessar mundir tl852) var dansk-
ur maður, Willemoes að nafni, sýslu-
maður í Mýra- og Hnappadalssýslu,
goður drengur og allvel að sér, en
illa fallinn til að vera hér sýslumaður.
Það kom fyrir í Mýrasýslu, að maður
sá er Vigfús hét og kallaður „Rosi“,
stal peningum frá öðrum manni. Wille-
moes fór að prófa málið, en réð ekk-
ert við þjófinn, og tólc það til bragðs,
að senda þjófinn gagngert vestur í
Stykkishólm til amtmanns, og kvaðst
ehkert geta við hann ráðið. (Páll
Melsted).
MINJAR TYRKJARÁNSINS
Þyrnir (cirsium arvense) vex nálægt
Járngerðarstöðum í Grindavík, og er
sagt að hann vaxi þar af því, að blóð
heióinna og kristinna manna hafi bland
ast þar saman, er Tyrkir rændu 1
Grindavík 1627. — (Þorv. Thoroddsen).
ORÐSKVIÐIR GRETTIS
Lítið verk og löðurmannlegt.
Vinur er sá annars, er ills varnar.
Fleira veit sá, er íieira reynir.
Illt er að eggja óbilgjarnan,
Verður það er varir, og svo hitt, er
eigi varir.
Þræll einn þegar hefnist, en argur
aldrei.
Eigi er það að launa, sem eigi er
gert.
Einsdæmin eru verst,
Munur er að mannsliði.
Orða sinna á hver ráð.
Margur seilist um hurð til lokunnar.
Þá er öðrum vá fyrir dyrum, er
öðrum er inn um komið.
Illt er ódrengjum lið að veita.
Þess verður getið, er gert er.
Eigi er sopið, þó að í ausuna sé
komið.
Allt mun fyrir eitt koma.
Ber er hver á bakinu, nema sér
bróður eigi.
A 9 8 7 2
V Á 10 8 3
♦ 8 6 5
+ 9 3