Lesbók Morgunblaðsins - 24.03.1957, Side 1

12 tbl.
XXXII árg.
Sunnudagur 24. marz 1957
Sœmundur Tómasson:
Björgunarafrekið 24. marz
7976 og tildrög Jbess
AÐ VAR aðfaranótt 24. marz
1916, að ég vaknaði við að
barið var á gluggann hjá mér og
kallað á mig með nafni. Eg steig
framúr rúminu, lyfti upp glugga-
tjaldinu, leit út, en sá engan, enda
skuggsýnt úti. Eg fór því aftur upp
í rúmið, kveikti á eldspýtu og leit
á úrið mitt, sem lá á náttborðinu;
klukkan var rúmlega 2.
Eg hallaði mér útaf aftur, þótti
fullfljótt að fara á fætur, enda þótt
eg hefði undanfarið oft klætt mig
um líkt leyti. Eg fór að hugsa um
það hver hefði verið að berja í
gluggann minn og kalla á mig.
Nokkru seinna fór eg að klæða
mig og fór austur að sjó eins og
það er kallað. Það var oft vani
formanna að líta til sjávar og tal-
ast þar við stundum, ef eitthvað
fannst athugavert um veðurútlitið,
áður en farið var að „kalla“, það
var að vekja háseta sína.
Þegar eg kom austur að sjó, hitti
eg þar fyrir tvo formenn og fór-
um við að tala saman um veður-
útlitið o. fl. Það hafði verið róðra-
hrota undanfarið, veðurblíða hafði
verið, en tregur fiskur. Aðallega
hafði verið fiskað á lóð, en nokkr-
ir höfðu lagt net sín, en afli í þau
var tregur. Eins og fyrir segir hafði
eg farið snemma á fætur undan-
farna daga, því vegna veðurblíð-
unnar og aflatregðu var róið lengra
og legið lengur yfir lóðinni, en
venja var undir venjulegum kring-
umstæðum. Oftast undanfarið róið
kl. 3—4.
Kvöldið fyrir 24. marz setti upp
mikið þykkni, sem kallað var, á
vestur og norðvestur himininn. Þó
sáust ekki önnur veðrabrigði. Það
mun þó hafa valdið því að hvorki
eg né margir fleiri reru strax um
nóttina eins og vant var, heldur
var beðið birtu til þess að sjá bet-
ur veðurútlitið. Það drógst því allt
til kl. 5—6 að farið var á sjóinn í
þetta sinn, var þó ekki að sjá neitt
óvenjulegt útilit.
Farið var því 2—3 tímum seinna
á sjóinn þennan morgun en áður.
gæmundur Tómasson
(myndin tekin 1916).