Lesbók Morgunblaðsins - 07.04.1957, Qupperneq 16
220
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
BRIDGE
A 10 5 3
V Á K 7 6 2
♦ 5 3 2
* Á 6
* —
V 10 5 4 3
♦ G 8 6 4
* D G 10 9 8
A G 9 8 2
V G 9 8
♦ 7
* K 6 5 4 1
N
V A
S
A Á K D 7 6 4
V D
♦ Á K D 10 9
+ 7
Lokasögn hjá S—N var 6 spaðar
Margir mundu hafa sagt alslemm
þessi spil, en það var með herkjur.
að sögnin vannst.
V sló út L D og það var versta út-
spilið fyrir S því að það tók af hon-
um innkomu í borði. Samt er nú spilið
unnið, ef trompin eru skift milli and-
stæðinga. En sé þau 0—4 á höndun-
um, þá má S ekki missa slag í tígli.
Ráðið til að vinna er að slá út laufi
aftui og trompa það. Síðan kemur
H D og þar næst S Á. í>á kemur í ljós
að A hlýtur að fá slag á tromp. S
tekur nú það ráð að spila hæstu tígl-
unum. Ef A trompar T K, verður
hann að slá þannig út að borðið hlýt-
ur að komast inn, og þá fara tveir
tíglar í H Á og H K og þar með er
spilið unnið.
HVALFJÖRÐUR — Þegar Þorsteinn Erlingsscn ávarpar Fljótshlíðina, þar sem
vagga hans stóð, og ber fegurð hennar sam"- T aðra staðs, þá segir hann
þetía:
Þá manstu að hann Hvalfjörður álr'
þó ást okkar gæti hann ei slitið.
En það segi eg, hvert sem það flýgur og 'cr,
að fátt hef eg pruðara litið.
Margir munu geta tekið undir það, að fáir staðir sé prúðari en Hvalfjörð-
ur á heiðum sumardegi. En Hvalfjörður hefir einnig tíguleik til að hera og
gætir hans ekki s-'ður um vetur. Þessi flugmynd sýnir það glöggí.
(Ljósm. Ólafur K. Magnússon).
NÁMAR Á ÍSLANDI
Nú vilja landsmenn engu umgegna,
þó hér sé í jörð allvíða nægð silfurs,
kopars, blý eður enn fleira metalskyn,
svo vel sem hér er brennisteinn,
Mercurius, jámrauði nóglegur, steinkol,
surtarbrandur og margslags mór í jörð
að lit og náttúru, berg ýmisleg og
margra handa, bæði hörð og blaut. —
— Hér í þessari Múlasýslu, sem nú
er eg, eru og nokkur teikn metals, þó
djúpt sé á, og ýmislegar móæðar. Líka
*vo fékk ég kaupmanni dönskum hér
lítið teikn úr eirbergi, en í danska og
djúp hafs er eins að safna. Með því
má öllum gagnsemdum glata (Jón
lærði).
BJÖRN GUNNLAUGSSON
feiðaðist um landið í 12 sumur
(1831—1843) til þess að mæla það og
gera uppdrátt af því. Fyrir þetta fekk
hann alls rúmar 3900 krónur, eða um
325 kr. á sumri. Að meðaltali munu
ferðalögin hafa verið 100 daga á sumri,
og lætur þá nærri að hann hafi fengið
3 kr. á dag, og af því varð hann að
greiða fæðiskostnað, fylgdarmanns-
':aup, hrossaleigu og allan annan
kostnað. — Hin síðari árin lét þó rentu
-kammer hann fá 100 dala þóknun á
ári úr ríkissjóði.
SJÓFERÐABÆN
Svo ýtttu þeir undan og fóru upp
í. Og undir eins og þeir voru lausir
við land, tók Þorvarður gar.iii húfuna
sína ofan og hásetinn gerði eins. Og
Þorvarður las sjóferðamannsbænina
hátt og skýrt, og hásetinn bærði var-
imar þegjandi: — „bjóð sjávarins af-
grunni — (upp með mastrið) — að
onna sitt ríka skaut — (settu út) —
til að uppfylla vorar nauðþurftir —■
(gutlaðu undir) — Amen“. Síðan
signdi Þorvarður sig og hásetinn gerði
eins, og Þorvarður setti upp húfuna
og hásetinn líka. (Gestur Pálsson).
FYRSTA ALÞINGISHÚSIÐ
Á því sumri (1691) var fyrst lög-
réttan tjölduð yfir með vaðmálum að
forlagi Heidemanns, en hann lagði við
til grindar með tillögum sýslumanns;
var hún þá mjög mikil ummáls, því
að hvert ár voru nefndar í dóm þrenn-
ar tylftir lögréttumanna, en til þess
er hér var komið, var þingað undir
beriim himni. (Árb. Esp.)