Lesbók Morgunblaðsins - 26.05.1957, Blaðsíða 9

LESBÖK MORGUNBLAÐSINS
309
á miðju, og á þessu hvílir bátur-
inn þegar hann hefur sig upp úr
sjó. Reynsluferðina fór hann milli
Napoli og Palermo. Hefir það verið
talin 12 stunda sjgling, en bátur-
inn var ekki nema 4% klukkustund
á leiðinni. Hann er 27 lestir. Gros-
venor segir svo frá ferðalaginu til
Sikileyar.
— Við lögðum á stað frá Villa
San Giovanni, sem er svo að segja
syðst á tánni á Ítalíu. Báturinn fór
þá í sjó eins og hver annar bátur,
en eftir því sem hraðinn jókst,
hækkaði hann og eftir svo sem
málfa mínútu var hann allur kom-
inn upp úr sjó og hvíldi aðeins á
grindinni. Það var talsverð alda
á sundinu, en báturinn valt ekki,
heldur var algjörlega stöðugur.' Við
fundum aðeins ofurlitla hnykki
þegar hann rakst á öldurnar. Þetta
er einn af kostum grindabátanna,
að þeir eru svo stöðugir, að eng-
inn getur orðið sjóveikur af því
að ferðast með þeim. Og það er
hægt að sigla á þeim fulla.ferð í
svo slæmu veðri, að aðrir jafn-
stórir bátar hætti sér ekki á sjó.
Við vorum 5,5 mínútur á leiðinni
xnilli Villa San Giovanni og Mess-
flér sést bát-
urinn laus við
sjó og „flýgur“
áfram á
grindinni
ina á Sikiley. Annars siglir bátur-
inn venjulega milli Reggio Cala-
bris og Messina og er þá 10,3 mín-
útur á leiðinni, en þær ferjur, sem
þarna hafa verið áður, eru 50 mín-
útúr á leiðinni. Geta má þess, að
þar sem grindabátar eru í notkun,
er ekki talað um að „sigla“ þeim,
heldur að „fljúga“ þeim, því að
svo mjög líkist ferðalag þeirra
flugi.
— O —
Grindabátar hafa ýmsa ókosti.
Þegar farið er undan vindi, getur
það komið fyrir að aldan sé hrað-
skreiðari en báturinn og nái hon-
um, og skellur hann þá ofan á
sjóinn, Til þess að koma í veg fyrir
þetta verður báturinn að slaga eins
og seglskip. Ef eitthvert rekald er
á sjónum og báturinn lendir á því,
er hætt við að grindin brotni. Mik-
illar aðgæzlu þarf þegar bátur-
inn kemur í höfn, að grindin rek-
ist ekki í hafnarbakka eða bryggju,
vegna þess að hún stendur út af
honum á báða bóga. Þessir bátar
geta því aldrei lagzt að bryggju,
heldur verður að vera talsvert bil
milli þeirra og bryggju.
Þegar báturinn hægir á ferð
sinni, fer hann óðar að síga og sezt
venjulega með hægð á sjóinn. En
þó getur það komið fyrir að. hann
„detti“ og kemur þá mikill hnykk-
ur á hann.
Margir munu nú spyrja hve stór-
ir slíkir bátar geti verið. Skipa-
smiðir segja, að á þessu stigi megi
vel smíða 100 lesta báta. Þó eru
sumir svo bjartsýnir að halda því
fram, að hægt sé að smíða svo stór
grindaskip, að þau geti verið í
ferðum yfir úthöfin. Einn vísinda-
maður, dr. Vannevar Bush, hefir
látið svo um mælt:
— Að fáum árum liðnum munu
allskonar grindabátar verða íförum
með ströndum fram. Og þegar svo
er komið heldur framþróunin á-
fram af sjálfu sér, og þá mun alla
furða á því, að menn skyldi einu
sinni hafa haft vantrú á grindabát-
unum. —
Frystir menn
GEORGE GAMOW, kunnur eðlis-
fræðingur, segir að það muni verða
nauðsynlegt að frysta þá flugmenn,
sem eigi að fljúga til annarra
hnatta þannig að þeir liggi í dái
mestan hluta leiðarinnar.
Hann segir að ferðalag til næstu
stjörnu muni aldrei vara skemur
en tíu ár. En „hraðfrystur“ flug-
maður muni alls ekki vita neitt
af þeim tíma. Sjálfvirk tæki í geim-r
farinu muni svo þýða hann upp,
nokkru áður en hann komi til
hinnar fyrirheitnu stjörnu, svo að
honum verði ekki skotaskuld úr
því að lenda þar. Slík hraðfrysting
lifandi manns sé eigi aðeins hugs-
anleg, heldur muni hún verða
framkvæmanleg eftir nokkur ár.
Hann helt þessu fram á fundi í
„American Rocket Society" fyrir
skemmstu, eftir því sem stendur í
tímaritinu Chemical and Engineer-
ing News.