Lesbók Morgunblaðsins - 23.06.1957, Blaðsíða 8
85«
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
— (Jmferðaslvsin
ekki það að bílarnir ónýtast, held-
ur mannslífin, sem þá fara forgörð-
um. Við harðan árekstur er það
mjög venjulegt að hurðir bílanna
hrökkvi upp og *menn hendist út
um dyrnar og þá er oftast bani vís.
Bílstjórinn á það á hættu að fá
högg af stýrinu og getur það orðið
svo mikið að það sprengi brjóst-
kassann. Farþegi sem fram í situr,
kastast oft með höfuðið á mæla-
borðið, brún þess eða rúðuna og
getur rotazt samstundis, eða skor-
izt háskalega af glerbrotum. Þeir,
sem sitja aftur í, reka sig upp und-
ir og geta fengið höfuðkúpubrot.En
bíði menn ekki bana, er hætt við
að þeir slasist svo hræðilega, að
þeir biði þess aldrei bætur.
í Bandaríkjunum er nú mikið um
það rætt hvemig eigi að draga úr
þessari hættu. Sumar bílaverk-
smiðjur eru farnar að hafa örugg-
ari útbúnað á hurðum, svo að þær
hrökkvi ekki upp. Talað er um að
hverju sæti í bíl skuli fylgja belti,
eins og í flugvélum, svo að menn
geti spennt sig fasta við sætið. Enn-
fremur er talað um, að menn skuli
hafa hjálma, er hlíft geti höfðinu.
En ekki þykja þessar tillögur úr-
bótavænlegar, menn muni ófúsir
að binda sig og vera með hjálma.
Með þessu er líka gert ráð fyrir
sama ofsahraðanum og áður. Og
þótt tillögurnar kæmist í fram-
kvæmd. er ekkert dregið úr slysa-
hættunni, því að eina ráðið til þess
er gætilegur akstur.
*''s®®®G\_r
TÓLFAHRINGUR
heitir meðfram Skaftá inn af Skaft-
ártungu. Það er gömul sögn, að Tólfa-
hringur hafi verið sveit með 12 bæum
og kirkju að Réttarfelli. Sveitin á að
hafa eyðst af eldgosum. Engin söguleg
vissa er fyrir því hvenær Tólfahring-
ur hefir eyðst, og svo er um flestar
fornar byggðir á afréttum, að menn
vita lítið um sögu þeirra og afdrif;
flestar slíkar byggðir munu hafa eyðst
í harðindum og þegar stórsóttir gengu
yfir; þó sumargróðurinn sé víða fagur
til fjalla, þá er þar alls staðar vetrar-
ríki mikið, er því eðlilegt þó slíkar
jarðir eyðist þegar harðæri er og mann-
fellir. (Þorv. Thoroddsen).
KISTUFOSS
I útsuðurhorninu á Úlfljótsvatns-
kirkjugarði er leiði, sem nú er lágt og
lítið um tig. Þar kvað vera graíinn
útlendur höfðingi, sumir segja dansk-
ur aðalsmaður, er vera skyldi höfuðs-
maður á íslandi. Hann lézt í hafi á leið
út hingað ,en mælti svo fyrir áður en
hann dó, að smíða skyldi þegar utan
um sig og leggja með sér í kistuna allt
gull sitt og gersemar; skyldi síðan
kistunni skotið fyrir borð og hún graf-
in að þeirri kirkju, er næst stæði þeim
stað, er hana bæri að landi, því að þar
mundi beztur legstaður á íslandi.
Nokkru síðar fannst kistan undir fossi
þeim í Soginu, er síðan heitir Kistu-
foss. Það er í Úlfljótsvatnskirkjusókn
og því var hún jarðsett að þeirri kirkju.
(Sagnakver Björns Björnssonar frá
Viðfirði).
»