Lesbók Morgunblaðsins - 04.08.1957, Page 15
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
403
allt tal um að verið sé að koma á
sovét þjóðskipulagi í baltnesku lönd-
unum, miðar eingöngu að þvi að styðja
óvini vora og andkommúnistiskan
áróður. Ræðan var birt í „Pravda“ 1.
nóv. 1939.
Öllum heimi er kunnugt hvernig fór
um „heiðarlega framkvæmd11 samning-
anna. Þeir voru algerlega hundsaðir.
Með djöfullegum brögðum og ofbeldi
hernam Rússland baltnesku löndin, og
með byssustyngjum sínum og aðstoð
föðurlandssvikara, neyddu Rússar
þjóðirnar síðan til þess að ganga til
gerfikosninga og setja síðan á fót
kvislingastjórnir í öllum ríkjunum.
Þessar stjórnir voru síðan látnar lýsa
yfir því, að sovét þjóðskipulag væri
tekið upp í baltnesku löndunum, og
biðja stjórnina í Moskvu að þau mætti
sameinast Rússlandi.
Um þetta ritaði vísindamaðurinn
prófessor La Pradelle grein sem birtist
í svissneska blaðinu „La Jeune Suisse'1
og segir þar:
Hvers konar kosningar eru það, sem
fara fram undir stjórn framandi her-
námsliðs? Skipuð var kosninganefnd
með fullkomnu einræði, svo 'að ekki
var hægt að kæra gerðir hennar. Hún
byrjaði á því að strika út alla fram-
bjóðendur, sem ekki voru á lista stjórn-
arinnar. Bar hún því við að þessir
frambjóðendur væri ekki „heiðarlegir“,
eða að þeir fylgdu „viðsjálli stjórn-
málastefnu". Áróður og hótanir um að
beita vopnum, höfðu sín áhrif Svo fara
kosningarnar fram og ekki er kosið
nema um einn lista, lista leppstjórn-
arinnar. Engin trygging er fyrir því að
atkvæðagreiðsla og atkvæðatalning
hafi verið rétt. Það er því augljóst, að
þessi nýu þing voru hvorki valin á
lýðræðis grundvelli né byltingar
grundvelli, heldur eru þau komin a
laggirnar með svikum og brögðum her-
namsliðsins. Þess eru engin dæmi fýrr
í sögunni, að hernámslið hafi látið
fara fram kosningar í hernumdu landi,
til þess að velja þing er hefði það eina
markmið að samþykkja innlimun lands
síns í hemámsríkið! „Þingin“ komu
saman 21. júlí og samþykktu „með öll-
um atkvæðum" að þjóðnýta jarðeigmr
banka og iðnfyrirtæki, og að löndin
skyldi sameinast SoVét-Rússlandi. Það
var bragð rússnesku stjórnarinnar, til
þess að innlimunin skyldi síður vekja
úlfaþyt um allan heim, að láta Eistur,
Letta og Lithaugalandsmenn óska þess
sjálfa að sameinast Rússlandi. En fra
alþjóðlegu sjónarmiði gátu þessar kosn
ingar alls ekki talist þjóðaratkvæði,
eins og í pottinn var búið. Til þess að
svo hefði mátt verða, hefði átt að
leggja það undir dóm þjóðarinnar
hvort þær vildu afsala sér sjálfstæði
og sameinast Rússlandi, og um það
hefði kjósendur átt að greiða atkvæði
er þeir gengu að kjörborðinu. En
„stjórnirnar" minntust ekki einu orði á
þetta atriði. — Framkoma Rússa í
þessu máli ber á sér óafmáanlegt merki
svívirðilegrar tvöfeldni. Hér var fram-
ið lymskulegt hrekkjabragð þar sem
hræsnin náði hámarki sínu. Skárra af
skömminni til hefði það verið ef þeir
hefði innlimað löndin þegjandi og
hljóðalaust“.
Fyrir „kosningarnar“ lýstu lepp-
stjórnirnar og frambjóðendur þeirra
stöðugt yfif því að baltnesku löndin
ætti að vera sjálfstæð framvegis og
ekki kæmi til mála að koma þar a
þjóðnýtingu né sovét þjóðskipulagi. A
fyrsta þingfundinum voru svo þessi
kosningaloforð þegar svikin. Þingmenn
og stjórn breyttu þveröfugt við það, sem
kjósendum hafði verið lofað. Seinna
komst það upp, að fyrir þingfundinn
hafði hverjum þingmanni verið hótað
því, að ef hann greiddi atkvæði móti
innlimunirmi, mundi hann tekinn af
lífi og allir hans nánustu.
Það var Molotov, sem stjórnaði þess-
ari svikamylnu og „setti sorgarleikinn
á svið“. —
En ef litið er á þingkosningarnar til
þess að draga af þeim ályktun um
þjóðarviljann, þá hafa allir greitt at-
kvæði gegn þjóðnýtingu og innlimun
í Sovétríkin, hvort sem litið er á það
mál frá alþjóðlegu sjónarmiði eða inn-
anríkis sjónarmiði. Kjósendur gengu
að kjörborðinu í þeirri trú, að þeir
væri að greiða atkvæði um það hvort
þeir vildu að ríkin væri sjálfstæð og
óháð. Kjósendum verður ekki kennt
um það, að þingmennirnir sviku kosn-
ingaloforð sín.
Eftir 20 ára sjálfstæði voru baltn-
esku þjóðirnar fjær því að vilja að-
hyllast kommúnisma en nokkrar aðrar
þjóðir. Þær höfðu reynsluna og þær
vissu allra þjóða bezt hvernig ástandið
var í Rússlandi, vegna þess að þær
voru nágrannar Rússa. Fjölda margir
baltneskir menn, sem höfðu verið í
Rússlandi frá keisaratímanum, flýðu
heim og sögðu frá ástandini' í Sovét-
Rússlandi. Þess vegna beit- áróður
kommúnista svo lítið á almenning í
baltnesku löndunum.
Þetta vissu Rússar vel. Þess vegna
voru við gerfikosningarnar bönnuö
framboð allra, sem ekki voru í hinni
fámennu klíku föðurlandssvikara og
kvislinga. Þess vegna voru það vopn-
in og afbeldið, sem stóðu að baki þess-
um kosningum. Þess vegna voru 150
þús. borgarar í baltnesku löndunum
fluttar í fangabúðir eftir kosningarnar.
Og Molotov hafði meira að segja gert
ráð fyrir því að flytja á brott þriðja
hvern mann í baltnesku löndunum.
Skyldi þetta bera vott um að baltnesku
þjóðirnar hefði verið óðfúsar að sam-
einast Rússlandi?
o—O—o
Molotov er fallinn, en eftir er að
bjarga baltnesku löndunum undan
hinni rússnesku ógnarstjórn. Þessum
undirokuðu þjóðum er meinað að skýra
frá meðferðinni á sér og hrópa á
hjálp. Þær eru innikróaðar af her-
veldi og leynilögreglu Rússlands.
En þeim er ekki gleymt. Heimur-
inn hefir ekki enn samþykkt innlimun
þeirra. Bandaríkin hafa mótmælt inn-
limuninni og undirstrikað það með því
að hafa enn löggilta sendiherra fra
baltnesku ríkjunum hjá sér Um af-
stöðu Bandaríkjanna má vitna til.um-
mæia Summer Wells aðstoðarutanríkis-
ráðherra 1940, þar sem hann fordæmdi
innlimunina með hörðum orðum. Hann
sagði ennfremur: „Bandaríska þjóðin
er á móti öllum yfirgangi, hvort sem
hann er framinn með hótunum um of-
beldi eða ekki. Þjóðin er einnig á
móti öllum afskiptum sérhverrar þjóð-
ar af innanríkismálum annarar sjálf-
stæðrar þjóðar, hversu voldug sem
hin þjóðin kann að vera“
Bandaríkin hafa aldrei hvikað frá
þessari afstöðu. Þar hafa bæði stjórn
og þjóð samstöðu. Blöðin, mikils metn-
ir stjórnmálamenn og rithöfundar hafa
hvað eftir annað fordæmt atferli Rússa
í Baltnesku löndunum. Þessi afstaða
hinnar miklu þjóðar á ekki skylt við
hagsmunapólitík að neinu leyti, heldur
ræður hér sú hugsjón, sein mótar
stjórnmálastefnu Bandaríkjanna frem-
ur en nokkurrar annarar þjóðar í heim-
inum. Bretar hafa eigi heldur viður-
kennt innlimun Eystrasaltsiandanna í
Sovétríkin, því að þeir eru andvígir
því að „lög frumskóganna" skuii gilda
í viðskiftum menningarþjóða.