Lesbók Morgunblaðsins - 08.09.1957, Blaðsíða 16

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
452
hún hafði vitað hvað hún var að gera.
Um leið og við drógum hana upp
á bakkann, kvað við mikill bjöllu-
hljómur, og dýrindis Daimler sjúkra-
bifreið tvístraði fólkinu og renndi
þarna að. í bifreiðinni voru tveir að-
stoðarmenn, hjúkrunarkona, heit
vatnsflaska, teppi og alls konar þæg-
indi, sem stjórnin leggur til.
Enginn efi er á því, að stúlkunnar
hefir beðið gufubað, þegar hún kom
til sjúkrahússins, og sennilega heitur
matur líka, í staðinn fyrir að þeir sem
henda sér í Thames, fá ekki nema te.
(Úr „Thames Waters“)
BRIDGE
« A K 10 ð 7
V -
♦ A K D 9 5
* A 9 6
A 6 5
V D 7 5 3
♦ 8 6 4 2
+ D 5 2
voru þessar:
V N A S
1 hj. 2 hj. pass pass
pass 3 hj. pass 4 t.
pass 6 t.
N sagði nokkuð hranalega, hann
neyðir S til þess að segja, hvort sem
hann getur eða ekki. Og peir áttu skilið
að tapa einum slag, og hefði tapað
honum, ef A hefði ekki hjálpað!
H Á kom út og var drepinn með
trompi. Síðan tók S slagi á S A og
S K og sló enn út spaða, en þá drap
A með T G og S fleygði þá af sér laufi
En svo kemur A út með LG! S drap
með drottningu, V með kóng og borðið
með ás. Nú tók S trompin af andstæð-
ingum og trompaði síðan spaða. Svo
sló hann út hjarta og trompaði í borði
og tók svo slag ó fríspaðann, en í
hann fór seinasta laufið af hendi. Þá
kom út lauf og var trompað, en í þaS
kom 10 frá V og nú var L 9 frí á hendi.
Þannig vannst spilið!
m u
V G 9 8
♦ G 7 3
* G 8 7
4 3
á G 8 3 2
V A K 10
6 4 2
♦ 10
4. K 10
HJA ELLIÐAÁRVOGI — Skammt fyrir norðan Gelgjutanga í Elliðaárvogi
byrjar klettabelti meðfram voginum að vestan og nær það svo að segja óslitið
út á móts við geðveikrahælið. 1 þessu klettabelti er sums staðar ljósleitt grjót,
sem Eggert Ólafsson kallaði Gráberg. Úr því var tekið efni í grunn litunar-
húss verksmiðjanna í Reykjavík og í múrinn kringum katlana í því. Þetta
litunarhús, var einnig kallað þófaramylna, því að þar var bæði litað og
þæft veðmálið frá verksmiðjunum. Það stóð hjá ósnum um það bil sem nú
er vegurinn. Var Skúli fógeti mjög móti því, að húsið væri reist svo langt
frá verksmiðjunum, en forstjóri verksmiðjanna, sem var danskur, réði þvi,
— Liklegt er þó að Skúla hafi litist vel á grjótið, sem haft var til byggingar-
innar, því að þegar hann lét reisa Viðeyarstofu, lét hann sækja grjót inn ið
Elliðaárvogi til þess að hafa í gluggaumgerðir hússins. Eru nú 200 ár siðan og
ekki gott að vita hvar grjótið í giuggana hefir verið tekið, en allar líkur benda
til þess að það hafi verið á þeim stað, er sést hér á myndinni.
HROSSAKJÖTSÁT
Gísli hét fátækur bóndi í Laxholti
syðra. Hann var hin mesta hrossagröf
og át stundum á einum vetri sextán
hesta, með hyski sínu. Hann hafði
kenningarnafn og var kallaður „gust-
ur“. — Um þær mundir sem lögmað-
ur Magnús Stephensen bjó á Hólmi,
vildi hann innleiða almennt hrossa-
kjötsát í landinu, því breytingasýki og
nýungagirni var mikil í honum. Varð
hann af hófleysu sinni og frekju, er
hann brúkaði í að fá nálega öllu gömlu
breytt til nýrri hátta, hjá flestum lönd-
um sínum illa þokkaður, og varð þess
vegna fyrir níðkveðskap. Magnús gekk
á undan öðrum með hror sakjötsátið og
keypti merhryssu til frálags af Gísla.
Þá var kveðið: •
Hrossætan á Hólmi býr,
hefir margt að sýsla,
etur merar álmatýr
út úr Laxholts-Gísla.
(Séra^Friðrik Eggerz).
DÓMUR OG NÁÐUN
Árið 1713 var 16 ára stúlka úr Skaga-
firði dæmd til lífláts á Alþingi fyrir
það að hafa átt barn með föðurbróð-
ur sínum. Dómnum var þó skotið til
kóngsnáðar. Liðu svo 12 ár. Þá fyrst
kom náðun konungs (dags. 16. marz
1725), en þá var Kristínu jafnframt
gert að skyldu að rýma burt úr Skaga-
fjarðarsýslu.