Lesbók Morgunblaðsins - 10.11.1957, Qupperneq 4

584
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
Fljúgandi kring'ur
ENN ÞRÁTTAÐ UM ÞÆR
óvart í svefnrofunum. Hann harð-
neitaði því að þrjú sauðarrif hefði
getað verið þar hjá sér, því að hann
hafi ekki haft neitt kjöt meðferðis
og ekki handleikið þar neitt kjöt.
Og hann þverneitaði því að hafa
tekið nokkuð frá manninum, sem
hann hitti í Krossamýrinni.
Vigfús helt fast við sinn fram-
burð og sannaði Anton Magnússon
með honum síðar, að Eyólfur hefði
legið á þremur samhangandi sauð-
arrifjum. En Eyólfur harðneitaði
öllu og kvaðst engu kjöti hafa stol-
ið. Ef kjötrif hefði legið þar hjá
sér, þá hefði þau annað hvort legið
þar áður en hann lagðist til svefns,
eða þeim hefði verið stungið undir
sig meðan hann svaf. Varð honum
ekki frá því þokað.
LEIÐ NÚ og beið fram til 3. nóv.,
en þá voru þeir Eyólfur og Eyvind-
ur frá Útey kvaddir fyrir bæar-
fógeta. Helt Eyólfur enn fast við
fyrri framburð sinn, og kvaðst með
öllu saklaus vera. Að lokum komst
þó á sætt milli þeirra og var hún
á þá leið, að Eyvindur lét kæru sína
niður falla, gegn því, að Eyólfur
greiddi sér 2 rdl. og einn ríkisdal
til fátækrasjóðs. Eyólfur bað það
bókað, að gjaldið til fátækrasjóðs
væri gjöf frá sér, en mætti alls
eigi skoðast svo að hann kannaðist
við að hafa gert nokkuð á hluta
Eyvindar, né sé á nokkurn hátt
sekur við hann eða hið opinbera.
Lauk svo þessu máli.
<t-^D®®®G>^_j
Er það nú víst?
Einu sinni kom ferðamaður til New
Hampshire og dáðist mjög að náttúru-
fegurð þar, en undarlegt fannst honum
hve mikið var þar af stórum steinum
á víð og dreif.
— Hvaðan er þetta grjót komið?
spurði hann bónda nokkurn.
— Jökullinn mikli bar það hingað,
sagði bóndi.
— Hvað er þá orðið af jöklinum?
— Hann fór að sækja meira grjót,
sagði bóndi.
ENN er verið að deila um það vestan
hafs hvað hinar fljúgandi kringlur sé,
hvort þær sé farartæki frá öðrum
stjörnum, eða eitthvað annað. Stofnað
hefir verið félag leikmanna til þess að
rannsaka þetta og nefnist það „The
National Investigating Committee of
Aerial Phenomena“, Formaður þess
er Delmet S. Fahrney, fyrrverandi
flotaforingi í Bandaríkjunum og fyrr-
verandi forstjóri þeirrar deildar flot-
ans, er sér um tilraunir með sjálfstýrð
flugskeyti. Hann lét svo um mælt við
blaðamenn að enginn vafi væri á því,
að inn í gufuhvolf jarðar kæmi ein-
hverjir hlutir með ógurlegum hraða.
Þegar þetta barst út, lýsti dr. Gordon
Shrum, forseti eðlisfræðadeildar há-
skólans í British Columbia yfir því, að
þetta „væri tóm vitleysa". Mál þetta
hefði þegar verið rannsakað til hlítar,
og ráðningar þá fengizt á öllum þess-
um dularfullu fyrirbærum.
Þetta þótti Fahrney flotaforingja
hart. Hann sagði: „Ratsjár hafa fundið
í lofti einhverja hluti úr föstu efni,
sem g^ta farið hratt og er stýrt. Þeim
er stjórnað af vitsmunaverum, og þær
eru ekki frá jörðinni”.
Út af þessari deilu ritaði svo Elmore
Philpott grein í blaðið „The Vancouver
Sun“; og segir þar:
— Fahrney flotaforingi er alveg viss
um að þessir fljúgandi hlutir eru
hvorki frá Bandaríkjunum né Rúss-
landi. En þessi deila rifjar upp merki-
legar tilraunir, sem gerðar voru í
Ottawa fyrir fáum árum.
Einn af fremstu rafeindasérfræðing-
um stjórnarinnar, sannfærðist um að
farartæki frá öðrum stjörnum gæti
heimsótt jörðina. Hann sannfærði
einnig yfirboðara sína um þetta, og
yfirboðararnir sannfærðu kanadisku
stjórnina um, að rétt væri að setja á
fót rannsóknarstöð, sem fylgdist með
ferðum þessara óþekktu geimfara.
Þingið veitti svo fé til þess að koma
þessari rannsóknastöð á laggirnar, og
hún var reist nokkrar mílur fyrir utan
Ottawa, og hafði hin nákvæmustu mæl-
ingatæki. Hún starfaði eitthvað um
tveggja ára skeið, en lagðist þá niður
þegjandi og hljóðalaust, ekki vegna
þess að hún hefði einkis orðið vör, held
-ur einmitt vegna þess að hún varð
nokkurs vör.
Rannsóknamennirnir hafa sagt, að
dag nokkurn hafi komið hópur
óþekktra flugfara í nánd við Ottawa.
Mælitæki stöðvarinnar sýndu það, en
þeir sáu ekkert, hvorki með berum
augum né sjónauka. Árangurinn af
starfi stöðvarinnar varð aðeins til þess
að gera þetta fyrirbæri enn dularfyllra
en áður.
Eg hefi nokkrum sinnum áður ritað
um þetta efni, vegna þess hve heimsku-
legt mér finnst það, þegar menn halda
því fram, að geimför frá öðrum stjörn-
um geti ekki komið til jarðarinnar.
Þeir vísindamenn, sem nú eru fróð-
astir um alheiminn, segja oss að þar sé
milljónir milljóna af hnöttum, sem
svipar til jarðarinnar.
Hvaða röksemdir getum vér fært fyr-
ir því, að líf sé aðeins til á þessari jörð,
en ekki á neinni af hinum milljónum
jarðanna?
Væri líka nokkurt vit í að halda því
fram, að á hinum öðrum jarðstjörnum
sé ófullkomnara líf en hér á jörð?
En eitt er víst. Ef geimfar frá ann-
arri stjörnu skyldi lenda hér, þá er
kalda stríðinu lokið. Austur og vestu^
munu þá sameinast til varnar gegn inn-
rás utan úr geimnum.-----------
Og svo kemur skipstjóri og segist
hafa séð geimför þrisvar sinnum sein-
ustu átta árin, og alltaf í björtu og góðu
veðri. Og einu sinni hafi fimm eða sex
skipstjórar verið hjá sér og þeir hafi
allir séð þetta.
Einu sinni bar þetta við skammt
frá Vancouver og stefndu geimförin þá
til austurs. Tveimur dögum seinna sá
brezkur flugmaður þau úti yfir Atlants
-hafi. Hann kveðst alltaf hafa séð þessi
geimför um miðjan júní, og alltaf hafi
skygni verið eins gott og unnt sé að
hugsa sér. — Þessi geimför eru hrað-
fleyg, segir hann, og það er sjón að
sjá þaul
i