Lesbók Morgunblaðsins - 02.03.1958, Blaðsíða 16
112
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
BRIDGE
A Á K D 4
¥ 2
♦ Á K 6 4
+ 7 6 5 4
A 2
V K 10 8 5
♦ G 9 7 5
+ A K 10 9
A G 10 3
¥ D 9 7 3
♦ D 8 3
+ G 8 3
A98765
¥ Á G 6 4
♦ 10 2
+ D 2
N gaf og sagði einn tígul. S sagði 1
spaða og’þá sagði N 4 spaða. V tók
fyrst slagi á LÁ og LK, en sló svo út
T5. Hún var drepin með kóng í borði,
og svo kom SÁ og SK. Þá sést að A
hefir haft 3 tromp. Hvernig á S nú að
vinna? Hann má ekki eyða trompun-
um í að ná gosanum, því að á því miss-
ir hann tvo slagi í hjarta. Hann sló þvi
út TÁ og svo lágtígli undir tromp. Þá
kom HÁ og síðan annað hjarta undir
lágtromp í borði. Þá eru eftir þess:
spil:
A D
¥ —
♦ 6
+ 76
A —
¥ K
♦ G
+ 10 9
A G
¥ D 9
♦ -
+ G
A 9 8
¥ G 6
♦ —
+ -
Nú kemur lauf og er trompað á
hendi, síðan hjarta og er trompað með
drottningu i borði. Nú er sama hvort
út kemur tígull eða lauf, S hlýtur að
fá slag á S9, og vinnur þar með spilið.
HREPPAFLUTNINGUR
Kona var flutt á sveitina með fimm
börnum. Hún var ekkja. Að réttu lagi
FRA REYKJAVÍKURHÖFN. — Verið er að dýpka bátahöfnina í krikanum að
vestan og er dráttarbátur á Ieið út úr höfninni með pramma hlaðinn af upp
mokstri, sem farið er með inn fyrir olíustöðina á KIöpp. — 1 baksýn er verk
smiðjan í örfirisey. (Ljósm. Ól. K. Magnússon)
var hún ekki sveitlæg hér, en þar sem
hún átti sveit, var neitað að taka á
móti henni, og hún svo flutt hingað
til hreppstjórans. Foreldrar mínir voru
inni, þegar komið var með konuna.
Mennirnir, sem fluttu hana, gengu í
bæinn og sögðu til gestanna. En for-
eldrar mínir vildu ekki kannast við,
að þetta væri rétt, svo dráttur varð á
að konunni væri boðið inn, því umtai
varð um þetta. Frammi í bæardyrun-
um sat einstæðingurinn, öreiginn,
með mánaðargamalt barn við brjóstið.
hin börnin voru hjá henni. Tár-
in, þessir sjálfkjörnu boðberar neyð
arinnar og harmanna, fellu ofan á
hvítvoðunginn. Einhver unglingur
kemur til móður minnar, og segir
henni að konan sé farin að gráta. —
Móðir mín hafði verið svipmikil þá.
þegar hún vatt sér fram í bæinn til
þess að sækja konuna og börnin. —
Hún hefir ásakað sig fyrir að hafa
ekki boðið konunni strax inn, hún
var ekki vön að draga aumingja á
hjálpinni. — (Guðbjörg í Broddanesi).
Verða að gjalti
Varla er efamál, að gjalti sé sama
orðið og skozka „geillte", sem þýðir
hugleysingi, ragmenni, skræfa. 129 er-
indi Hávamála: „Gjalti glíkir....“ i
þessari merkingu, gæti bent til að
Hávamál sé yngri en upphaf víkinga-
aldar. (ísafold, 1876). — í orðabók
Blöndals er „verða að gjalti“ skýrt svo,
að það þýði að verða trylltur af
hræðslu.
MANNSALDURINN
Svo segja gamlir menn um mar.ns-
aldur:
Yngstu tiu ár er hann barn.
20 ára ungur.
30 ára fullorðinn.
40 ára í einum blóma, ei fram né
aftur fer.
50 ára athugamaður.
60 ára með aldursdómi.
70 ára færist aldur á.
80 ára fellur minnið frá.
90 ára þarf staf að fá.
100 ára náðar guð þá (Lbs. 2285,
4to).
Fólksfjölgun
Fyrir hundrað árum var álíka marf,
fólk á öllu landinu, eins og nú er j
Reykjavik einni. — Samkvæmt mann-
talinu 1708 voru aðeins 34.000 sálir á
íslandi. Á þessum 250 árum, sem síðan
eru liðin, hefir fólkstal í landinu rúm-
lega ferfaldast, og varð þó mikill mann -
fellir í Móðuharðindunum.
I