Lesbók Morgunblaðsins - 07.09.1958, Side 16

448
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
BRIDGE
A DG5
V K10 6
* G 10 9 5
* 743
* 86
V D G 3
♦ Á 7 4 .
+ ÁG10
62
* ÁK 10942
V Á 9 5
* D 6 3
* 5
S komst í 4 spaða og V sló út LK.
Nú mundu margir í A sporum hafa lát-
ið hátt í til þess að sýna styrkleika,
en A lét L2, og það er bending til V
um að skipta um lit. Þeim er nauðsyn-
legt að fría hjartaslag, áður en S getur
friað tíglana. V skildi bendinguna og
hann hafði engu að spila nema hjarta.
Næst komst hann inn á TK og sló svo
út hjarta aftur og þá hafði S tapað
spilinu.
Ef V slær út laufi aftur í byrjun,
þá vinnur S. Hann drepur þá með
trompi og verður á undan hinum, get-
ur fríað tígulinn og fleygt í hann einu
hjarta.
A 73
V 8742
♦ K 8 2
* KD98
Þorrablótin
eiga upptök sín að rekja til íslenzkra
stúdenta í Kaupmannahöfn, eða að
minnsta kosti heldu þeir þorrablót
1873. Eg hefi heyrt sagt, að doktor
Björn Ólsen hafi gengizt mest fyrir
því, og eftir hann er veizlukvæðið
„Full Þórs“ (Ný félagsrit XXX; bls.
128—9). 1880 mun Fornleifafélagið í
Reykjavík hafa haldið þorrablót, þótt
eg hafi ekki getað rekið mig á skýrslur
um það í blöðunum. Aftur helt það
stóreflis þorrablót 21. janúar 1881.
Veizlusalurinn var búinn fornum voð-
um, skjaldarmerkjum og öndvegissúl-
um. Langeldar brunnu á gólfinu. Sam-
sætið byrjaði með griðasetningu að
fornum sið og var ekki mælt meira
undir samsætinu. Við samdrykkjuna á
S K V R. — C. Jörgensen, sem var forstjóri Mjólkurbús Flóamanna um all
langt skeið, komst hér í kynni við skyrgjörð, en slíkan mat hafði hann ekki
þekkt áður. Honum þótti skyrið framúrskarandi gott og lærði að búa það til.
Héðan fluttist hann svo til Danmerkur aftur og setti upp sitt eigið mjólkurbú.
Tók hann þá að framleiða skyr í Danmörku og vildi endilega kenna löndum
sínum að meta þann gæðamat réttlega Hefir hann þegar fengið nokkurn mark
að fyrir það, en aðallega munu það þó vera landar erlendis sem kaupa það af
honum. Segja margir að „skyrið hans Jörgensens sé betra en skyr það, sem selt
er í Reykjavík“. Hér má sjá mynd af skrásettu vörumerki hans og vörumiða.
eftir var guðanna minnst, Óðins al-
föðurs, Þórs, Freys og Njarðar til ár-
sældar, Braga, Freyu o. s. frv. — (Ól.
Davíðsson).
Orðabók Jóns frá Grunnavík.
Jón Ólafsson frá Grunnavík (d. 1770)
samdi hina íslenzku orðabók sína um
miðja 18. öld. Annars hlýtur Jón að
hafa haft þetta rit undir í mörg ár,
því það er ekki kastað höndunum að
slíku stórvirki. Orðabókin er 9 bindi
í arkarbroti og er ekki til nema á ein-
um stað, safni Árna Magnússonar í
Kaupmannahöfn. Það er eiginhandarrit
Jóns. Orðabókin er mjög þétt skrifuð
og þar að auki liggur í henni mesti
morandi af smásneplum, og liggur því í
augum uppi, hve stór hún er. Venju-
legast eru orðin þýdd á latinu, en þó
eru heillangar klausur á íslenzku inn-
an um. Það má segja með sanni að
orðabók þessi sé með fróðlegustu rit-
um, sem hafa verið samin á íslenzku,
ef ekki það allrafróðlegasta, þegar ár-
bækur Espólins líður. Þar ægir öllu
saman, mögulegu og ómögulegu, því
Jón lætur sér ekki nægja að þýða orð-
in, heldUr fer hann út í sögu, náttúru-
fræði, landafræði, lögfræði o. s. frv.
þar sem honum er það mögulegt. Und-
ir orðinu kirkja er þannig t. d. lýsing
á Hólakirkju þegar hún var nýbyggð
1760. Einkum færir Jón til ósköpin öll
af vísum og kvæðum. (Ól. Davíðsson).
SKÓGARHÖGG í ALMENNINGUM
Erlendur Björnsson á Breiðabólstað
á Álftanesi, segir svo frá í bók sinni
„Sjósókn": — Þá má geta þess, að
strax og fólkið kom úr kaupavinnunni
að norðan, var farið í skógarferðir svo-
kallaðar til þess meðal annars að geta
notað leiguhestana, áður en þeim var
skilað. Var farið með tvo hesta eða
allt að fimm hesta, með reiðingum og
sigðum. Var farið upp í svokallaðan
„Almenning“ fyrir sunnan og ofan
Óttarsstaði við Hafnarfjörð. Var skóg-
urinn felldur niður við jörð og rjóður
felldur. Svona var tíðarandinn þá, og
er þetta sorglegt dæmi um skammsýni
þeirra tíma.