Lesbók Morgunblaðsins - 31.12.1959, Side 4

638
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
Talsvert af landi því, sem hér er
um að ræða, hefir bærinn keypt
fyrir fullt verð, en það land, sem
konungur gaf til bæarins, er fyrir
löngu útmælt. Bærinn hefir keypt
jarðirnar Sel, Hlíðarhús, Ánanaust,
Rauðará, Klepp og Laugarnes og
borgað fullt verð fyrir. Hann á því
þetta land með fyllsta eignarrétti,
en hingað til hefir það verið út-
mælt gefins, og er það augljóslega
rangt, úr því að bærinn hefir borg-
að það fullu verði.------
Einn þingmaður varð til þess að
hreyfa mótmælum og kvaðst ekki
treysta byggingarnefnd til þess að
ákveða sanngjarnt verð fyrir lóð-
irnar. En annar þingmaður svaraði
því, að eigin hætta væri á því að
bærinn mundi heimta of hátt verð
fyrir lóðirnar, „vegna þess að hér
eiga svo margir privatmenn tún og
stórar lóðir, að bæarstjórn getur
varla sett neitt okurverð á lóðir
vegna samkeppninnar". Með öðr-
um orðum: bærinn hefir misst út úr
höndum sér svo víðlendar lóðir, að
þeir sem teljast eigendur þeirra
geta ráðið verðlagi á lóðum í bæn-
um.
Nei, það var svo sem ekkert að
óttast, enda hafði bæarstjórn
þegar ákveðið verð á lóðum sem
hún hugðist selja. Og hvað hald-
ið þið að það hafi verið hátt?
aur. á feraL
í Skólavörðuholti .....20—30
í Þingholtum ............ 15—25
Við Rauðarárstíg ...... 10—20
Við Laugaveg þar f. innan 10—15
í Selsholti............ 5—15
í Bráðræðisholti....... 5—10
Á Melunum ............. 5—15
Á Grímsstaðaholti og í
Kaplaskjóli, allt að .. 5
Það sem mestu varðaði var, að
bærinn hafði nú fengið heimild
til að taka gjald fyrir lóðir. Hitt
var honum ekki kappsmál að það
yrði okurgjald. Bærinn var nú í ör-
um vexti og hátt lóðaverð mátti
ekki valda því að menn gæti ekki
byggt yfir sig. Út af þessu varð
því enginn úlfaþytur.
En árið eftir samþykkti bæar-
stjórn, að hver sá, sem vildi breyta
erfðafestulandi í byggingarlóð,
skyldi greiða bæarsjóði 20% af
verði lóðarinnar. Þá kom nú annað
hljóð í strokkinn. Þeir, sem fengið
höfðu land á erfðafestu, urðu
ókvæða við og töldu þetta lögleysu
eina. Fóru þeir síðan í mál við bæ-
inn og gekk það mál alla leið til
hæstaréttar. En bærinn vann það
máL
Hér var unninn sá sigur, að
Reykjavík varð eigi framar rænd
löndum.
Byggingarsamþykkt
Landshöfðingi staðfesti 7. sept.
1903 byggingarsamþykkt þá, er
bæjarstjóm hafði sett, og tók hún