Lesbók Morgunblaðsins - 29.01.1961, Blaðsíða 15

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
51
Klukkur ársins
fólkið, sem horfði agndofa á þessa
sýn.
Þessi geisladýrð stóð í tíu mín-
útur, en þá var eins og sólin losn-
aði á himninum og hrapaði til
jarðar og stefndi beint á fólks-
fjöldann í dalnum. Menn heldu
að dómsdagur væri kominn. Sum-
ir æptu af skelfingu, aðrir stirðn-
uðu og stóðu sem steingjörvingar.
Enn aðrir hágrétu og hrópuðu
hátt á guð og Maríu mey að
hjálpa sér. Þeir fellu á kné niður
á forarblauta jörðina, en í sömu
svipan var sem sólin stöðvaðist,
og síðan mjakaðist hún hægt og
rólega upp á himininn aftur og
skein þar eins og ekkert hefði
skeð.
„Kraftaverk! Kraftaverk!“ hróp-
aði manngrúinn og menn grétu af
ótta og gleði. Og svo uppgötvuðu
menn það, að fötin þeirra voru
orðin skraufþur, enda þótt þau
hefði verið gegnvot áður.
Þannig er sagan um sólardans-
inn hjá Cova da Iria í Fatima-
sókn, eins og portúgalski blaða-
maðurinn A. d’Almeida hefir sagt
hana. En veðurfræðingar í Portú-
gal urðu ekki varir við neitt
óvenjulegt þenna dag. Veðurspá
veðurstofunnar í Lissabon var á
þessa leið: „Stormur og regn um
morguninn, bjart með köflum frá
miðdegi til miðaftans“. .
Síðan þetta gerðist hefir voldug
kirkja verið reist á staðnum þar
sem fyrirbærin gerðust, og einnig
hafa þar verið reist sjúkrahús og
gistihús. Þangað leitar fjöldi
sjúklinga á hverju ári, og margir
þykjast fá þar kraftalækningu.
Staðurinn keppir við Lourdes í
Frakklandi. Þangað er stöðugur
straumur erlendra ferðamanna.
Flugfélagið Pan American Air-
ways ráðleggur ferðamönnum,
sem fara frá Ameríku og ætla til
Rómar, að fara af flugvélunum í
Húmið vængjum vefur
vetrarsnæ.
Andar lofts um leiðir
léttum blæ
árs, sem er að kveðja,
eilífð háð.
Stjörnublikið bjarta
blessar láð.
Kveðjustund er komin,
kyrrð svo djúp.
Tímans hulin hendi,
heit og gljúp,
rétt er hrjáðum heimi
á helgri stund:
Hryggð og gleði geymir,
græðir und.
Fjarrænn ymur ómur,
undurþýtt,
loftsins berst á bylgjum
blítt svo blítt.
Nýársklukkur kalla:
komið hljóð,
ársins horfna heyrið
hinzta óð!
Klukkna hugann heillar
helgimál,
Lissabon og aka til Fatima, en
þangað er ekki nema 3—4 stunda
akstur. Þetta sýnir ef til vill bezt
hvert orð fer af staðnum. Og Sal-
azar einræðisherra í Portúgal fer
á hverju ári til kirkjunnar að
biðjast þar fyrir.
Hvað varð svo um börnin þrjú,
er sýnirnar sáu? Francisco dó úr
inflúenzu 1919, og Jacinta lézt ár-
ið eftir úr berklaveiki. Lucia er
enn á lífi. Árið 1928 gerðist hún
nunna og er nú í nunnuklaustri í
Pontevedra á Spáni.
— -
Þær eru undarlega líkar lýsing-
— endurminningarnar 1
eiga sál. 1
Sorg með gleði geymir
geðið ungt.
Flugið vængjum vonar
verður þungt.
1
í hæðir samhljóms hefjast k
haf og lönd, L
er sem bylgjur brotni í
brims við strönd. _
Mergðir miljónanna /
í móðu ber. J
Hvert fótatak í fjarlægð i
finnst ei þér! i
Hljóðnar óður. — Andartak 1
sem órætt hik,
líkt og ár við eilífð skilji
augnablik.
Þögnin djúp, svo djúp sem geimsins
t dulartóm,
ársins nýa stefja’ og strengja
stillir hljóm.
—
. Mannlífs kalið megi gróa
munablóm.
KRISTJÁN VIGFÚSSON.
arnar á sólardansinum hjá þeim
Guðrúnu Ámundadóttur og Ólafi
Guðmundssyni, og því sem þús-
undir manna sögðu um sólardans-
inn suður hjá Fatima í Portúgal.
En sá er munurinn, að Vala-
hnúkur í Skagafirði og Langholt
í Ytrihrepp hafa ekki verið gerð
að helgistöðum.
v—
LEIÐRÉTTING
í GREININNI Völvusögur í seinustu
Lesbók misprentaðist á 1. dálki á 26.
bls. hátt í staðinn fyrir lágt. Máls-
greinin átti að vera: „Þótti honum af-
notagjaldið furðu lágt“.