Lesbók Morgunblaðsins - 30.04.1961, Blaðsíða 3

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
231
flöskuna fann, verið það nokkur
ráðgáta, hvernig stæði á munn-
tóbaksspottanum, er var í flösk-
unni“, segir hann að lokum. En
skyldi ekki norska veðurstofu-
stjóranum hafa farið líkt? Það
var ekki von að útlendingum gæti
dottið í hug að munntóbakið væri
sama sem frímerki.---------
Ekki er þess getið hvar flösk-
unni var kastað í sjóinn við Vest-
mannaeyar, en sjálfsagt hefir það
verið hjá Eiðinu, því venja mun
hafa verið að senda flöskurnar
þaðan. í bókinni „Þorlákshöfn“
segir Sigurður Þorsteinsson frá
því er hann lenti í sjóhrakningn-
um mikla með Þorkeli í Óseyrar-
nesi á vertíðinni 1883, en frönsk
skúta bjargaði þeim og flutti þá
til Vestmannaeya. Um sendingu
flöskupóstsins þá, sem getið er hér
að framan, segir hann svo:
„Morguninn eftir bauð Sigurður
(Sigurfinnsson) mér að koma með
sér inn á Eiði og sjá hvernig hann
færi að því „að senda póstinn",
en pósturinn var flaska með
nokkrum bréfum í, ekki man eg
hvað mörgum, og nokkrum aurum
til finnandans. Frá tappanum
var vel gengið og lakkað yfir
stútinn. Bréfin voru flest til nafn-
greindra manna, en eitt var til
finnanda flöskunnar, og var á
þessa leið: „Hér kom í gær frakk-
nesk fiskiskúta með Þorkel frá
Óseyrarnesi og alla skipshöfn hans
heila á húfi, er hann hafði fundið
úti á hafi og bjargað. Þetta er
finnandinn vinsamlega beðinn að
hlutast til um, að verði tafarlaust
tilkynnt hlutaðeigendum“. — Á
leiðinni inn á Eiði mættum við
nokkrum mönnum, er voru að
koma frá því að senda samskonar
póst, og höfðu þeir orð á því við
Sigurð, að hann væri nú orðinn af
seinn, en hann tók því rólega og
sagði að þeir síðustu yrðu stund-
um fyrstir, og varð það orð að
sönnu í þetta sinn, því að einmitt
þessi flaska fannst daginn eftir
á fjöru nálægt Skúmsstöðum í
Vestur-Landeyum, og var Sigurð-
ur Magnússon dbr. og bóndi þar
forgöngumaður þess, að fregnin
flaug í allar áttir með ótrúlegum
hraða á þeim tíma, t.d. kom fregn-
in til foreldra minna á sunnudags-
kvöldið 8. apríl, eða daginn eftir
að flaskan fannst, og höfðum við
þá verið taldir dauðir í 10 daga“.
----O----
Eyan Dönö (Duney) í Noregi,
þar sem flöskuskeyti Þorsteins
Jónssonar læknis fannst, mun nú
vera kölluð Dönna og er á Há-
logalandi, skammt fyrir norðan
eyna Álöst, þar sem Þórólfur
Kveldúlfsson bjó. Hún er laust
norðan við 66. gr. norðurbreiddar
og því í háaustur frá Langanesi
sunnanverðu. Þetta mun sú
lengsta leið, sem vitað er um að
flöskupóstur frá Vestmannaeyum
hafi farið.
—OOO—
Stúdentarnir Jes Gíslason og Magn-
ús Þorsteinsson, sem sendu bréfin er
bárust til Noregs, hefðu lengi mátt
bíða hestanna ef allt hefði verið und-
ir því komið, að bréfin bærist til
bænda í Landeyum. En þeir voru báð-
ir orðnir guðfræðingar ári áður en
þeir vissu hvað um bréfin hafði orð-
ið. Þeir voru jafngamlir, tóku báðir
stúdentspróf 1891, og báðir guðfræði-
próf 1893.
Séra Jes fekk Eyvindarhólaþing
1896 og þjónaði þeim til 1904. Þá fekk
hann Mýrdalsþing og þjónaði þeim
til 1907. Hætti hann þá prestskap og
fluttist út í Eyar og var þar til ævi-
loka. Hann er nú nýlátinn í hárri ellL
Magnús fekk Landeyaþing 1897 og
þjónaði þeim til 1904. Þá fekk hann
Mosfell í Mosfellssveit og þjónaði því
prestakalli til dánardægurs 1922.
Hjartasjúkdómar
NÝLEGA er lokið í Los Angeles tíu
ára rannsókn á hjartasjúkdómum og
hverjum muni hættast við þeim.
Rannsóknina gerðu margir læknar
undir forustu dr. John M. Chapman
við hóskólann í Kaliforníu, og hún
var framkvæmd á 1859 núverandi og
fyrrverandi starfsmönnum Los Angel-
es. Þessir menn voru á aldrinum
20—70 ára og stunduðu allskonar
störf, alt frá götusópun að skrifstofu-
stjórastörfum.
Á þessum 10 árum dóu 135 af ýms
um sjúkdómum, þar af 59 af hjarta-
bilun. Og allt að því helmingi
fleiri veiktust af hjartabilun. Or-
sakirnar til hjartabilunar reyndust
aðallega þrjár: hár blóðþrýstingur,
mikið af „cholosterol“ í blóðinu, og
arfur frá hjartaveikum foreldrum.
Ekki fundust neinar líkur til þess
að atvinna manna hefði nein áhrif í
þá átt að gera menn hjartaveila. Hlut •
föllin voru hin sömu hvort sem menn
höfðu miklar kyrsetur eða stunduðu
erfiðisvinnu úti við.
Gamlir selir
Á EINNI af myndum þeim, sem
bandarísku vísindamennirnir á Suð-
urskautslandinu hafa tekið úr lofti
með ströndum fram, sáust selir
djúpt niðri í jöklinum. Þetta var í
skarði nokkru, langt frá sjó og þótti
því merkilegt. Var nú farið að at-
huga þetta betur og kom þá í ljós
að þama voru 90 selir í gilinu. Jök-
ullinn var nú brotinn og náðust tveir
selirnir og voru þeir sendir með ís-
brjóti til Bandaríkjanna. Þar tóku vís
indamenn við þeim og ' rannsökuðu
þá. Komust vísindamennimir að þeirri
niðurstöðu, að selimir mundu vera
2600 ára gamlir.
Það er álit manna að selimir muni
hafa villst inn í gilið, eða flúið þang-
að undan einhverjum óþekktum óvini.
En er þeir voru komnir inn í gilið
hafi þeir ekki ratað út aftur og
þess vegna orðið hungurmorða þarna.
k