Lesbók Morgunblaðsins - 18.06.1961, Blaðsíða 1
22. tbl.
Sunnudagur 18. júní 1961
héh
XXXVI. árg.
Snorri Sigurðsson
Skógrœktarféíag íslands
og störf héraðsskógrœktarfélaganna
ÞAÐ er álit manna, að á fyrstu
öldum íslands byggðar hafi í
flestum byggðum landsins vaxið
víðáttumiklir skógar. En sakir
einangrunar landsins hefur aðeins
ein tegund trjáa, birkið, myndað
samfellda skóga frá því er ísöld
lauk. Engu að síð’ur voru birki-
skógarnir meðal annara náttúru-
gæða, undirstaða þess búskapar,
sem rekinn var hér fram eftir
öldum. Mætti benda á marga
þætti búsetunnar, þar sem hinar
ýmsu nytjar birkiskógarins koma
við sögu. En framar öllu voru
skógarnir sú vörn gegn eyðingu
gróðurs og jarðvegs, sem lands-
menn máttu sízt án vera. Því er
nú einu sinni þannig varið, að
ísland er sakir legu sinnar á
mörkum hins byggilega og óbyggi
lega, hvað gróðurfar snertir, og
gróðurverndin og varnir gegn
uppblæstri eru því þýðingar-
meiri hér á íslandi en víða ann-
ars staðar. Eyðing birkiskóganna
átti því eftir að draga dilk á
eftir sér, og má segja, að með
eyðingu þeirra stórversni aðstæð-
Lerkitré
á Hallorms-
stað,
gróðursett
1922.
ur til búskapar í landinu.
Við gætum við fyrstu sýn álit-
ið, að landsmenn hafi gert sér
ljósar þær afleiðingar, sem hlut-
ust af skógleysinu. En hér er
sem oftar, þegar um náttúruauð-
æfi er að ræða, mun skammsýni
mannsins hafa mestu um ráðið