Lesbók Morgunblaðsins - 29.10.1961, Blaðsíða 7

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
491
til gœfu, er lýsa tók,
Noröurlönd öll sóttu auö í
Eddu og Flateyarbók.
IV.
Kröpp uröu kjör um aldir,
kalt blés af margri átt,
reyndi á þolrif þjóöar;
þegnskap og trúarmátt;
oft var rökkur í rönnum,
rofnar sœttir og griö;
Noregur átti þá einnig
erfiöa sókn á miö.
Loks uröu draumar aö dögum
dáöa og tíma nýs,
frændþjóö t fjöröum og dölum
til fangbragöa stórra rís;
vér komum einnig á eftir,
áttum brattari slóö,
sóttum t söguna og máliö
seigluna er tœpast stóö.
V.
Landnám á Fjölum og Fróni,
framsókn á landi og sœ,
hróöur og gleöi t göröum,
gróöur og spírandi fræ;
þaö er svo margt aö muna,
mikiö sem gera skal,
— stutt er nú oröiö frá Engey
austur t Hrífudal.
Islenzkir farmenn erja
útsæ og háloft vtö,
grajiir grænar um vetur
gróa t Undirhlíö,
Sogiö sýöur á hjólum
sendir birtu og yl
út yfir breiöar byggöir,
blessun og þáttaskil.
VI.
Þar sem ég eitt sinn átti
uppsátur mitt og vör,
hafskip leggja frá landi,
leiö er mörkuö og för,
hátt er nú siglt og haldiö
á horskra vina fund,
þvt stend ég eftir aldir
aftur á norskri grund.
Heil eru handartökin,
heitiö á Krist og Þór,
gott er grönnum aö veita,
gæfa og framtíö stór;
styrkari aldrei stofninn
stóö á mikilli rót,
islenzkir menn og Austmenn,
ársœld og frœndamót.
„Fögur er hlíöin“, sem foröum,
fagnar oss land og sær,
hvar sem vér iöjum og erjum,
allt sem dafnar og grær;
kyljur þótt komi stundum
kunnum vér gegn því rök,
þaö er aö haldast í hendur,
heröa róöur og tök.
Höldum svo fram sem horfir,
himinn og jörö er vor,
nú skilja engir álar
átök og heillaspor.
Stend ég á ströndum báöum,
stýra skal kjöma leiö,
sagnbjart er yfir sundum
viö Sólund og Hafnarskeiö.
\
\
s
s
s
s
s
s
s
s
\
s
\
s
s
s
s
s
s
\
\
\
I
s
\
\
\
\
\
\
\
\
\
\
\
\
\
\
\
\
\
\
f
f
f
s
s
\
\
\