Alþýðublaðið - 08.02.1922, Síða 1

1922
Miðviktidagina S. íebrúar.
Dómurinn.
Athugasemdir eftir fyrsta
yflrlestur.
í gær var sagt frá þvi hér í
blaðinu, að búið væri að dæma
okkur fírnm, Jónas Magnússou,
Msrkiís Jóassoa og Reimar Eyj-
ólfsson í 15 daga fangelsi upp á
vatn og brauð, Hendrik J. S.
Ottósson 20 daga, og rnig i 30
daga upp á vatn og brauð.
Forsaga þessa máls er kunn.
Hún byrjaði á því, að stjórnin
vísiaði úr landi rússneska drengn-
um Friedmnnn. Var fyrsta orsök
til þeirrar brottvísunar að fínna í
fáfiæði Aad ésar Fjeldsted, önnur
orsök í ræfílsfaætti Guðm. Hannes
sonar, en þtiðja og aðalorsökin i
þ vi, að hér átti hlut sð máli, þar
sem eg var, alþýðuieiðtogi, ilia
þokkaður af auðvaidsliðinu.
Þessi brottvísun rússueska drengs-
103 hefir orðið Isiendingum til
hinnar mestu vansæmdar. erlendis
eins og eðiikgt er, enda komið
upp úr kafínu, að augnveikin tra
kóra er berkiaveiki í augum, sem
hvorki er sériega smitandi, né
heldur sérlcga illkynjuð á Norður-
iöndum, þó að hún hafí verið það
suður á Egyptalandi, um það mund
er Napúleon herjaði þar, en það
er sama þekking og iæknisfræðin
hafði þá á henni, að þeir Guðm.
Hannesson og Fjeldsted höfðu til
brunns að bera.
Eg var handtekinn 23. nóvbr.
sfðastl, og með mér eitthvað 25
menn. Hverjir tóku okkur hcnd-
uöq? Það var lið, sem auðvaldið
hér í bænum hafði hóað saman,
og knúið fram að stjórntn lög
giiti sem iögreglulið. L’ð þetta
— frægt í sögu kndsins undir
nafninu hvíta herliðið — framdi
hér 23. nóv. margskoaar óknytti
og lagabrot, fór um bæinn með
sxrrsköft og byssur, og margir
hvitliðauna voru iekandi fullir,
með hdðursmcrkið, hvítu tuskuna
»ra handlegginn. Aðrir voru óíuilir,
en börðu um sig með kaðalspotta
eða hnútasvipu, má þar meðai
annara nefna Pál Stefánsson heiid-
sala.
Það sem lá á bak við fram-
kvæmdir auðvaldsins þenna dag
var það, að það hélt að það á
þenna hátt, með þvf að handsatna
tnig og Bokkra fyigisssena mfna,
gæti stöðvað framgang jafnaðar-
stefnunnar hér á landi Auðvaldið
bjó út hvíta herliðið sitt með
byssur og skotfæri og brennivfn,
auðtjáanlega í þeirri von að hér
gætu farið fram einhver þau hryðju
verk, sem hægt væri að nota sem
átyllu til þess að dæma mig til
margra ára fangelsis, samanber
orð Jóhanns skipstjóra Jónssonar,
sem uppnefndur var lögtegiustjóri
þennan dag, þar sem hann lýsti
því yfír að eg bæn ábyrgð á þvf
sem fram færi. Með öðrum orð-
um, ©g átti að bera ábyrgð á
manndrápum, sem þeir fremdu, ef
nokkur yrðu. En þau urðu engin,
Þá þuffti eitthv&ð aimað tii bragðs
að taka Þá var það, að það var
framkvæmd hjá mér húsrasnsókn,
og numin á brott frá mér öll skrif-
uð skjöf, bréí, handrit, í stuttu
máli ait sem skrifað var. Þá var
rprengt upp skrifboið konu minn
ar, og farið með öll bréf er eg
hefi skrifað henni sfðustu 10 árin.
Til hvers var gerð húsrannsókn
hjá mér? Jú, þ*ð átti að fínna hjá
mé? sannanir fyrir þvf, að eg
hefði ætlað að gera uppreist. Það
þurfti að fínna dnhverja átyllu til
þess að halda mér inni En sú
leit varð eðlliega árangurslaus.
Og svo var mér sleppt eftir 7
daga svelti
En auðvaldið var auðvitað afar
óáuægt með þessa niðurstöðu.
En nú kemur þessi dómur —
sem hefir á sér öil einkenni stétt-
aidámsins — eins og smyrsli í
kaun auðvaldsins
Hvað haía þeir gert, þeir Jónas
Magnússon, Reimar Eyjóifsson og
Markús Jónsson?^ Þeir hafa stutt
32 tölublað
á hnrð sem lögreglumenn ætluðn
að riðjast inn um. Markús hefír
auk þess kailað upphátt að það
yrði engicn alþýðumaður sem tæki
þátt f árás á mig. Enginn þessara
manna hefir átt í handatögmáli
við iögregluna, og því sfður þá
að nokkur þeirra hafí veitt nokkr-
um lögregtumanni áverka. En fyrir
þetta eru þeir dæmdir í 15 d?ga
fangelsi upp á vatn og brauð.
Hvað hefír Hendrik gert? Hann
hefír kallað upphátt að hann metti
réttlætið meira en hegningarlögin.
Fyrir það er hann dæmdur í 20
daga vatn og brauð. Aliir vita af
hveiju hann er dæmdur í 5 dög-
um meira en hinir. Það er af því
að auðvaldinu er sérlega illa við
hann.
Enginn þessara fjögurra manna,
Jónas, Markús, Reimar né Hendtik,
voru handteknir í húsinu við Suð-
urgötu, heldur hér og þar ura
bæinn. Þeir — og við allir — er-
um dæmdir fyrir það sem gerðist
ig nóv. Það hefir, af skiljanlegum
ástæðum, verið vandlega sneitt
hjá þvf, sem gerðist 23 nóv.
Sjálfur er eg dæmdur í þá
hæztu hegningu sem dæmt er I
upp á vatn og bráuð.
Auðvaldið heldur að þetta verði
til þess að hefta framgang jafn-
aðar&tefnunnar. Reynzlan mun sýna
hið gagnstæða.
Ólafur Friðriksson.
Samtök.
(Niðurl.)
Það er sagt um oss jafnaðar-
mena sem fleiri (<*.n auðvitað af
and&tæðinguQ}), að oss gangi ekki
vel að starfa eiuhuga, og að vfsu
gæti oss gengið betur, en til þessa
hefir engum félagsskap betur farn-
ast, því þess ber að gæta, að fá-
ar hugsjónir hafa átt og eiga við
slíkt ofurefli að etja, sem jafnað-
arhugsjónin, þar sem ekki ein-