Lesbók Morgunblaðsins - 11.02.1968, Blaðsíða 16

IW II? 0 K- KoPlf/ HÚ5- j>/k KVfc'N- /VflfN SK> sr. ■ biv.r- iRT Hflá- iev oi IflMHH. fhþ-
UfíRÐ- runr- /NNI
IMU £>&g|fl B mrt)
þ\l' LBL£CiT ues \/
RÐfJtV r**þJNi Ú7ÐTU HNd- ttmr- INN
II w UÍJ m W L. i a i
(?|T- H'flTT- URINH 'flfBriv ifcfl'r
’a /ý/o0lmk~~ • fí EPHI MIK'IL S'IKI kneifí- |R sro - FE RÍ>- IflHflR
• mm yjl MnpMil .t Hvu.0- 'R >
ÚLDlHfl MVUKí 1 Sk 1T
£ SKÝTfl HiNOífl flp- áááá METI Lblfiít fULLT fu >úii Stak- ÞRÐ
U£F- lh>N möd. RoiKxR •
IflfMMB FÉtnt, MUR MFHtJ
beöpuQ ierru RT- , LfíLfítl
nio Öýtt 5^ 6/ET- lR
íii VV>* H Ui- vvfí/H tAem- 1 LLU & \ T7 o tt
SrffflA Y/eru Hflólí- FIOU R
fH) n l KflLL- fl R
H f?F METfl
fKIPfl /JI&UR KÆMUR
H C<L- D7R f? RF- KlMUM
FLIC<L- fl R Hl££> iFFUH
KIPP- UR- l NN L'EL- HfllMS- IHH
SKoR- P>'P * Kuf>- UHfc- u R
1 gú FfítJLH- U-'HT FIIKUK 2£/NÍ MflNHS- HftTN
FUýL gfi-n
■ uR ‘rf/* f Kflfffl
L’e2r STflfllR
(W-
TR'ft- LT fl '' \>
Lausn r a síðusfu krossgáti 1
tE * 2 - Z _ x OZ* - Bjgæaggjs c *c' V « • H Ef? -z. •?> m cs>' -EZ? z > *53 70 ? ! P»|'
ptf
(a <A ?T1 lE M < — r 33 H 33 1 70 c H id Va
H r Ti i j 1 1 3» H •z: a>' W & 31 a> O
- H o r |pf r> C- 7> V fP x. |£ Xl z X r VN E 11 L
r ^ 3 J. ■=o aj ;í l f?T 33 £> c 33 »1 * r* - Þ F* 23
- •m j •n I * D * 3) ■z: P| r - ■Z gjig 3> *Z ;; j ?! - f-LS,
- H c * H Sa H “ v. li-- 7> 33 C x 31 M iáí ■X vt- 70 3 «Ö 5* 2 -s J
H TC- SZr * 33 H 3) I \ x c 7> ”33* co g‘(t£' H 21 X ca n\ ».o- cf r- ^
j . s. X o' 03 73 te o X 05 V* rn 15' ~ w c- 4 3 » 70 -i Va .-'.1
H (a po * 73 ac 3) s O 1 D W m 33 - l"[f ■> 1* 2l' | O' H X
m d La m 73 lis X % r r c 73 5 í o, * o z rn , 5 |Sj o H s' c 51 • o' 7» \
~o rr\ H I H' 7i 3» *n r 31 - X o -o 31 £> —■■ 70 M w .31 <6 * 2; ° <*v
- v» . LL C- X r 3i' íáí LM sbT X 33 31 -2- 31 2 2 C r ’ "5; E 70 Á . -
70 33- to 30 3 • X 33 5 H lo -H - r ** 3) ?f X> 2T 30 o M.
Hér fer á eftir skemmtilegt spil, sem
sýnir hve nauðsynlegt það er fyrir
sagnhafa að gera áætlun varðandi úr-
spiiið.
Norður.
A Á-7-4
M o_9
♦ K-D-G-9-8
* 7-4-2
Vestur.
A D-10-8
V G-10-7-6-4
♦ 4
* D-10-8-3
Austur.
A G-5-3-2
V K-5
+ Á-10-7-2
+ G-9-6
Suður.
A K-9-6
V Á-D-9-8
♦ 6-5-3
« Á-K-5
Suður var sagnhari 1 3 gronaum. vesr-
ur lét úr hjarta 6, austur drap með kóngi
og sagnhafi drap með ási. Sagnhafi lét
út tígu'l 3, drap í borði með kóngi og
fékk þann slag.
Nú er spurningin. Hvernig á sagn-
hafi cð spila spilið og vinna 3 grönd?
— Reynið lesendur góðir.
Augljóst er að safnhafi þarf að fá 3
slagi á tígul til að vinna 3 grönd. Hann
lætur því næst út tígul 9H Hann má
ekki hætta á að léta út tígul drottningu,
ef spilaskiptingin kynni að vera eins
og hún er í raun og veru. Láti hann út
tígul drottningu gefur austur og síðan
iætur sagnhafi enn tíigul, nú drepur
austur og sagnhafi kemst aðeins einu
sinni inn í borð til að gera tígulinn
góðan.
Með því að láta út tígul 9 þvingar
sagnhafi austur til að drepa strax og
siðar getur hann látið tígul út að heim-
an ag eftir það er tiguilinn orðinn góð-
ur og sagnhafi á innkomu í borðið á
spaða ás til að taka nauðsynlega slagi
á tígul.
ÞEGAR undirbúningur að rekstri
íslenzks sjónvarps var á döfinni
var mikið um það rœtt, að sjón-
varpið gœti orðið íslenzkri bók-
menningu Þrándur í Götu. Létu
ýmsir mœtir menn í Ijós kvíða sinn
fyrir því, að þegar sjónvarp vœri
komið inn á heimilin myndi athygli
beinast frá bókinni, hún hyrfi í
skuggann og mœtti sín einskis gagn
vart sigurstranglegri vinsœlda-
göngu sjónvarpsins. Aðrir mæltu
þessu í gegn og sögðu, að einmitt
sjónvarpið myndi verða drjúgur
liðsmaður bókaútgefendum við að
koma bókinni á framfœri við fólk.
Vitnuðu þessir menn til ýmissa að-
ferða, sem tiðkast í nágrannalönd-
um okkar þar sem sjónvarp vinn-
ur markvisst að því að afla bók-
inni brautargengis.
Því miður hefur sú orðið raun-
in á í þessu máli, að þeir hafa
reynzt sannspáir, svartsýnismenn-
irnir. tslenzka sjónvarpið hefur að
fróðra manna
áliti fremur
dregið úr bók
sölu og bók-
lestri og er
það að vísu
ekki með nein
um ólíkind-
um, meðan
þessi nýja
tœkni er
mönnum enn
fersk og for-
vitnileg. En hér kemur einnig til,
að sjónvarpið hefur gersamlega
brugðizt því hlutverki, sem marg-
ir treystu að það myndi taka að
sér, við kynningu bóka og frásög-
um um þœr, sem nokkuð hefði veg-
ið upp á móti því sem sjónvarpið
annars dregur frá bókinni.
Sjónvarpið hefur í fréttaflutningi
lagt sig eftir því að birta fréttir
sem áþekkastar fréttum annarra
fréttamiðlara, og man ég í svipinn
ekki eftir nema einni undantekn-
ingu frá þessu. Það er sá frétta-
flutningur, sem bækur varðar.
Fréttir um nýútkomnar bœkur
voru áb erandi liður í fréttum
blaða og útvarps fyrir síðustu jól
eins og eðlilegt var, en um alla
þessu bókaútkomu þagði sjónvarp-
ið þunnu hljóði. Verður ekki ann-
að um það sagt, en sá hafi hoggið,
er hlífa skyldi, er sjónvarpið þeg-
ir um bókaútkomu jafnframt því
sem það haslar sér völl á því sviði,
sem bókmenntir hafa setið að um
aldir.
Fróðlegt vœri að fá skýringu á
því hjá aðstandendum sjónvarps,
hvað þessu mati veldur. Nú fara
fréttamenn sjónvarps gjarna á stúf
ana þegar efnt er til leiksýningar,
sé opnuð málverkasýning eða aðr-
ir listarviðburðir að gerast og er
gott eitt um það að segja. En
hvers vegna eru mörkin dregin á
milli bókmennta og annarrar list-
ar?
í sjónvarpi annars staðar á Norð-
urlöndum er allur annar háttur
hafður á þessum málum, a.m.k.
þar sem ég þekki til. Ég átti þess
kost um eins árs skeið að fylgjast
daglega með sœnsku sjónvarpi og
þar var bókin engin hornreka
nema síður vœri. Bókarútkomu
var þar getið í fréttum og oft
fengu sjónvarpsáhorfendur jafn-
framt að sjá andlit hófundar og
gjarna var tekið við hann stutt
viðtal. En sagan er ekki öll sögð
með þessu. Þáttur var í sjónvarp-
inu sœnska, sem hét Bókarhornið,
þar sem nýjum bókmenntum voru
gerð góð skil, oft í formi viðtala
eða umrœðufunda. Loks var enn
efnt til þátta um bókmenntir þar
sem fjallað var um þær mjög fag-
lega, komu þá fram nokkrir bók-
menntafrœðingar og rœddust við
um það sem var ofarlega á baugi
á bókamarkaði.
Mér kemur í hug, að hér gœti
sjónvarpið íslenzka farið svipað
að. Margt af því dagskrárefni, sem
okkur íslenzkum sjónvarpsáhorf-
endum er gefinn kostur á, er ekki
það veigamikið, að við vildum
ekki gjarna skipta á því og fróð-
legum umræðu- og kynningarþátt-
um um íslenzkar eða erlendar bók-
menntir. Og með því að taka upp
slíka þœtti myndi sjónvarpið koma
til móts við þann hóp áhorfenda
sinna, sem vill fylgjast með því
sem er að gerast í bókmenntum
samtímans.
Jón Hnefill Aðalsteinsson.