Lesbók Morgunblaðsins - 20.04.1969, Síða 10

p
" yrix nimuin áratug kom Kári Eiriksson
eina og stormsveipuir 3urman frá Italru. Þar
hafSi hann. verið við nám. Eins og nngum og
frarngjömurn mötimnri er trtt, hugðist hann
kmra. sjá og sigra í fjrrstu lotu. Hamn vanin að
minnsta lcosti þann sigui, að verða landskunn-
ur Kstnálari ungnr að aldri og hann efndi til
tveggja svninga með stuttu milii.bíli. sem vöktu
fyxir ýmissa hluta sakir talsverða athyglL
Mjymiir hans voru frísklega nimar. Þær gátu
talizt Iistrænar útLagninigax um náttúra Is-
lands. Kári fylgdá ekki aema að litlu leyti þeim
meginstni'imi samtrmans, sem faeindist að ljóð-
ræðu abstraktmálverki Að visu voru þessar
náttnrustem rm.ingar Kára ccft baxla ijóðrætðar,
en Kári faefor næstum alltaf uotazt við sýni-
legar fyxtrmy ndir af landsliagi, húsum, skipum
eða folki oe stílfærir ekki fram yfir þau tak-
mörk. að alitaf sést h-vað faaim a- að fara.
En Kári kynnti ifka ur.nað á þessum sýmng-
um, eittfavað í ætt við nútimia solumenrjstu,
93m fór í taugamai- á strmam starfsfaræðrum
hans. Löngnm hefur verið reynt að haldia þvi
fram að góðir rnálarar séu lélegir sölumerm,
jafnveJ þótt njörg dæmi sanni faið gagnstæða.
Eiinfaver fráfaaerasti anelýsiingamaður sinnar
myndiistar hefirr Kjarval veri.ð. svo dæmi sé
nafrtt En að rrrinn.sta ko íti meðaJ yrrgri maana
hefuii- a.Iit.Tf verið í tízku að haldia þvi fram,
að góð myndlist sé það langt á andiain sinini
Karntið. að faún seljiist eikki á sýninguini. Með
það í huga. hefuir margxrr málarinn getað lok-
að sinini sýjingu glaður í bragði, enda. þótt 'ekki
eitt einasta verk haifi: selst.
Hitt er avo annað máL að mean sem ætla
sér að hsrfa myndilist að liifífarauði, verða að
koma Bst nnni í verð. favað sem rauiar og taut-
aÉ. Kári EiríiksFon er einn af þeim fáu, sem
hefur faugrekki til að standa og falla ei nvörð-
ungu með !rynd:i:istir»ni. TSú faisfur Kári opnað
málverkasýningu í KlÍTbbnum við Borgartún,
og það verður án efa fróðlegt að sjá hvernig
myndlist hans hefur þróazt síðasta áratuginn.
Sjálfur le-jgur harun ensan dóm á það.
— Eg v’l ekkert segia um, hvernig hún hefur
þróazt, sagði Kári. — Ég veit bara það. að nú
eru sex ár liðin síðan ég hélt sýningu síðast, og
Kári Eiríksson við vinnu.
A Þingeyri voru pop-menn
og íslenzkur aðall...
Sarnfal í léttum tón við Kára Eiríksson listmálara
Tvö málverk eftir Kára. Til vinstri: Skip í höfn. Að neðan: Stúika.
samtais í tólf ár hef ég ekkert
gert annað en að mála.
— Áttu von á því að allt
seljist upp, líkt og gerðist á
sýningum þínum í Listamanna-
skálanum?
— Ég hugsa ekkert um það,
ég hef ekki átt þátt í því sjálf-
ur að selja á mínum sýningum.
Það hefur gerzt af siálfu sér.
— En þessi mikla sala þín
hérna um árið varð fræg, og
um 1-eið komst það orð á að þú
værir einskoniar hirðmálari
Framsóknarflokksir«.
— Hirðmálari, já, hefur það
ekki alltaf þótt ágætt að vera
einlhversstaðai- hirðmálari?
— Er það mögulegt að verk
þín geti á einihvern hátt höfð-
að fremur til framisóknar-
man'M? Er kannski auðveidara
að gera þeim til geðs?
— Nei, það er nefnilega
miklu erfiðara að g:ra þeim til
geðs. Og eitt vil ég tatoa fram
strax: Ég er einn af þessum
un'gu óánægðu. Ég er búin að
hafa fulla atvinnu af því að
vera listmálari í tólf ár, og að-
eins einu sinni hef ég fengið
listam annalaun.
— Hefur þér reynzt erfitt að
lifa af listinni?
-r- Það er í raun og veru
ekki hægt, það er þrjálæði. Ég
verð að fara utan til að bjarga
mér. fara utan til að se'ja. Ég
sel fyrir stórfé strax og ég er
komin utan og verð að gera
það annað hvert ár til að geta
lifað.
10 LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
20. apríl 1969