Lesbók Morgunblaðsins - 15.06.1969, Blaðsíða 14

í1-'
u

HCSTfl-
memu-
l>-> Pl
i-AND
HEVf-Ð

5Korr-

fJflLL-
' Ð
fn/sÉlil
ITV^iR
em
SlhJS
f/EÐO
FUCkL-
D'ý' R
i M u.
v/O
KUfJNiae

EK.'i
nærri
+ 5VH L-
Pf?P-
U R
HRE-yi
IST
S*

|QM£)
[1/IÍ5Ó7
íoTr
TiÐhZ-
FAR
SflKi-
Hto.
(ápí>-
I N
sr-
MN-O’
l N
SrR-
flun-
U R.
HflHIM
TflLfl
WETR
•V
I.p6DóK
ÍÓKN
-V-
ryffiR-
TÆK|
RINC
I +-1-
OIMKI
Pl M
LlKflMJ-
Hí-UTI
FRVSf)
ÖflfN
DFI&I
aRfls-
geiRi
'AM/EU
HflT
5FoTt-|
un
mm
KflFN
rpTA
-v-
krah-
HR
0 5K--
A€>l
PIETtIR
SÆTftR
NflFN

ggl-ÐHR
MfRJUÍ
NBFftl
g'fl/L-
f?ei£>
U g
RIE-Dfl
hflNN-
Roi.'lfl
FlíKuR
(AMHLt
nRiKon
sru mp
I M M I
’m +
nnu-
SKIdl.
ruRf
ífl M-
H l-ó .
KL/Zf>Q
dc va

UK5

4
FlflM-
RR

EINlc.-
>r»pi-g
fíELT
J Di R-
e FNI
2Í/A/S
AHflLD
HFI4
fl N D-
t-ITI
<EÍUJ>
yesfií.-
MUJHI
Hl/ILT
HAVADI

5

ZHWk
ttœiÁ
h«£MÍ
flR

KF rlíT
im
VÍRK
FÆRl
AfMOUR
-V-
roR-
Mfl©
U R

mtm'mtmmtmtmú
mm
Lausn á síðustu krossgátu
í’ij 3
\U
OC
Jft

a,
l- • • u.
tt: • œ
'O
,TS fiJ
-
.<
CK

MJ

IV
S"

.0
Hj
•3
oe
*sj
U
.<
4>
V:
(K
«» i 3

fc:
6 JfL
aseí!*.
-O
-3* s
X
.O
C3

.<

U)
iV O <1
u! £
-j <r oí
vfi
?5l!
(V
Ul
a:
T
Ul
Á TUTTUGU og fimrn ára afmæli
lýðveldis í landinu reikar hugurinn
til baka og menn renna augum yf-
ir farinn veg þennan aldarfjórð-
ung. Þeir sem áttu því láni að
fagna að standa á Þingvöllum á
hinni miklu stund minnast atburð-
arins sögulega, er fullt frelsi og
sjálfstœði var endurheimt á forn-
helgum stað. IsLendingar eru svo
handgengnir fornri sögu sinni, hún
er þeim svo tiltœk og stendur þeim
svo nærri, að öUum þorra manna
hefur sjálfsagt fundizt það bæði
eðlilegt og sjálfsagt að stofna lýð-
veldið á Þingvöllum og hvergi ann-
ars staðar. Á þeim stað skynjuðu
menn tengsl við sögulegan veru-
leika liðinna alda Blómaskeið þjóð-
arinnar urðu þar lifandi fyrir hug-
skotssjónum.
Og það er einnig þessi lifandi
veruleiki liðinnar sögu, sem mestu
máli skiptir að varðveita. Atburð-
urinn á Þingvöllum 1944 er sögu-
legur veruleiki ? hugum velflestra
nútímamanna. Þegar hann er rifj-
aður upp gegnir það hlutverki til
samstöðu og einingar og sá einhug-
ur, sem þar ríkti, glœðir þjóðar-
metnað og samhug síðari kynslóða.
Minningin um áþreifanleik hverf-
uht n.nd.nrtaks Qp.fu.r þvi sérstakt
gildi og fyllingu.
Þegar þj óðhátíð hefur verið
haldin á undanförnum árum virð-
ist mér menn ekki hafa sem skyldi
gert sér grein fyrir mikilvœgi þess
að tengja þjóðhátíðina nœgilega
sögulegum atburðum. Þar hefur
borið meira á ýmsum stirðnuðum
formum, sem ekki eiga rœtur í
sögulegum veruleika. Hef ég þá
einkum í huga fjallkonuna svo-
nefndu, sem er einhvers konar
draumsýn endurreisnaraldar, en á
enga stoð í hlutlægum veruleik
liðinnar sögu. Henni er því œtlað
óeðlilega mikið rúm í þjóðhátíðar-
höldum. Af þeirri virðingu, sem
henni er þar sýnd, mœtti helzt
œtla, að endurheimt sjálfstœðisins
Eftirtfaramdi spil er f-rá tímenmingB-
keppnd og eir eintkar skemmitilegt vegna
harðair barátitu miilli sagmhafa og ann-
ars var'niarspilaraninia.
Norður
K-D-6
8-3-2
A K-D-G-10-3
* 3-2
RABB
hafi verið verk fjallkonunnar, hún
hafi leitt þjóðina út úr hörmung-
um myrku aldanna og borið fram
til sjálfstœðis.
1 tillögum þjóðtíðarnefndar ungs
fólks, sem Æckulýðssamband Is-
lands skipaði 1968, var lögð meg-
ináherzla á aukin tengsl sögu og
þjóðhátíðar. Lýsti nefndin því sem
megintilgangi nýskipanar hátíða-
haldanna 17. júni, að þjóðhátíð ís-
lend.inga m.rptti ár hvert vekja þá
til rœkilegrar umhugsunar um ein-
hvern verðugan kafla íslandssög-
unnar og á þann hátt efla þjóðern-
iskennd þeirra og þjóðarhug.
Þetta er að minni hyggju hár-
rétt stefna ef þjóðhátíðarhöld lands
manna eiga ekki að leysast upp í
innihaldslaust orðagjálfur. Það er
hlutlægur veruleiki liðinnar sögu,
sem við eigum að minnast og erum
að minnast, þegar við höldum þjóð-
hátíð. Það var í minningu þess veru
leika, sem hátíðahöldin 1944 voru
með ærnum t.ilkostnaði flutt á
fornhelgan stað og urðu mönnum
fyrir þá sök minnisstœðari en ella.
Og við verndum svo bezt fengið
sjálfstœði, að við horfumst í augu
við hlutlœgan veruleik, en látum
loftkenndar draumsýnir vannœrðr-
ar aldar lönd og leið.
Jón Hnefill Aðalsteinsson.
BRIDGE
Vestur Austur
A 8-7-5-3 A Á-G-4
V 6-5 V K-G-9-7
4 8-5-4 4 Á-9-7
* G-10-95 * Á-7-4
Suður
A 10-9-2
V Á-D-10-4
A 6-2
A K-D-8-6
Lokaisögnin var sú sama við öll borð-
in þ. e. Suðuir var saigmhafi í 3 gröndum.
Utspil vair það sama við öll borðin þ. e.
la-uifa gosi. Við flest borðin drap Austur
með ási og lét aftur iautf. Eftir þetta
vair spilið aiuðuninið því sagnhaifi gerir
tigulinin góðan og á innkomu í borð á
spaða.
Við eitt borðið ákvaið spilarimn, s'em
sat í Auistur að haga vörnirmi á ainnan
hátt. Hairun drap einoig lauÆa gosa með
ásrnum og lét næst út spaða gosa. Sagn-
hatfá drap í borði með drottningu og
lét út tígul. Austuir gaí einu sinini, en
drap þegair tígli var spilaö í airuraað sinin.
Nú átti sagn(h‘afi ekki ininikomu í borðið
og tapaðd því spilinu.
Við aniniað borð hagaði Austuir vöm-
inni á sarna hátt, en þó tók saiginíhafi
til simina bragða. Iíann drap spaða gosa
xneð drottininigu, lét út hjamta, drap
heima með tíunni. Næst var tíguffl. lát-
inm út og drepið í borð með kóngi ag
Austur varð að gefa því aninars verður
aJlur tígudlimm góður. Saignftiafi lét nsesit
út hjarta og drap heiima með drottningu.
Emn lét saignhafi út tígul og Auatur
drap með ási og lét út liautf. Sagmihaifi
drap með drottnángu, lét úit spaða 10,
sem auiatur varð að gefia því amoams fær
sagnhaifi inmkomu í borðið á spaðaíkónig.
Næst tók sagnihafi laufa kónig og hjarta
ás og lét út hjarta. Austur fékk slag-
inn, an varð nú að láta út tíguft og þamin
slag fékk saigmhatfi í borði og vamm
þanniig þetta skemmtdlegia baráttuspiL
14 LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
15. júm 1959