Lesbók Morgunblaðsins - 25.01.1970, Blaðsíða 15

og v'air Jón þó miaiinlhaag'uir miafð-
ur og óáleitinn, (sem vissulega
verður ekki sagt um Bjarna
Halldórsson). Það er engu lík-
ara, en slíkur ribbaldaháttur
og ofbeldi hafi verið „daglegt
brauð“ hjá Heynistaðarmönn-
um, og þá lítt sézt fyrir um
smámunina. Öll gerir þessi frá-
sögn greinarhöf. það miklu trú
legra en áður, að þeim félögum
kunni að hafa lent saman á
Kilinum, þegar allt var í óefni
komið, eimis og ég gat lauslega
til í gnein minni á dögunum. —
Höf. véfengir ekki, að líkin
hafi verið dysjuð, segir það þó
vera „afar skrítið“ við þessar
aðstæður, mikinn snjó, en þeir
félagar skóflulausir o.s.frv. En
þar við athugast, að ekki er
víst að snjóalög hafi verið að
ráði, (vitum ekki hvenær líkin
voru dysjuð), en ekki löngu
eftir að Staðarmenn lögðu á ör-
æfin segir í annálum, að kom-
ið hafi „stillur og snjóleysur á
fjöllin". En jafnvel þótt snjó-
þyngsli hafi verið, þá er hvort-
tveggja að þeir hafa haft
reku(r) með í ferðinni, vafa-
laiuisit, (isbr. áerðaisiag'u Jómis EIM-
pneisits) og auk iþesis emiginin hörig
ull á lausu grjóti í hraunnibb-
um og strýtum, sem staðið hafa
upp úr fannþekjunni. Vissulega
þurfti dysjunin því ekki að
vera sérstökum vandkvæðum
þundin. — Ég vil svo nota
tækifserið og geta þess, að síð-
an ég skrifaði grein mína um
feigðairför Reynistaðarmanna
hefir allmargt eldra fólk haft
samband við mig, bréflega og
munnlega, og sagt frá munn-
mælum og sögusögnum, sem
gamalt fólk hafði sagt því í
ungdæmi þess, og sem mjög
eindregið styðja það, sem
reyrudar kemur fnam hjá Gísla
Konr. o.fl., að mikil óeining og
erjur hafi verið upp komnar
með þeim félögum, er þeir
ilögðu á fj ölllrn, og af þeim
ástæðum sérstaklega hafi
mönnum sagt svo þungt hugur
um ferðalag þetta, sem heimild-
ir greina.
Eg tel mig þá hafa svarað
því helzta í gneiin Hainnesar
Péturssonar, sem sérstaklega
gaf tilefni til andsvara, þó ég
hafi reyndar rúmsins vegna
orðið að sleppa nokkrum minni
háttar atriðum. Ég vil í lokin
rifja upp í stuttu máli þau al-
mennu rök sem til þess liggja,
að þeir þnemenningarnir séu
ranglega fyrir sökum hafðir:
1) Menn þessir voru engir
glæpamenn eða óþokkar, og
alls ekki líklegir til þess að
fremja svo svívirðilegan
verknað.
2) Mjög ótrúlegt, ef ekki
útilokað, að Staða'rmenn,
(a.m.k. bræðuimir) hafi haft
meina lausa peninga á sér, og
þess vegna eftir litlu — engu
að slægjast.
3) önnuir „mótíf“ til þess að
níðast á líkunum, svo sem
vegna haturs á Staðarhjónum,
eru svo langsótt og fráleit, að
ekki verðuir lagðu,r trúnaður á.
4) Jafnvel þótt rænt hefði
verið peningum eða öðru fé-
mætu af líkunum hefðu þau
sjálf umfram allt verið látin
liggja sem mest óhreyfð, til að
vekja ekki grunsemdir eða eft-
irgnennslanir.
5) Réttarrannsóknin hefir
ekkert það að geyma, sem
þendir til sektar hinna ákærðu,
og ekkert á ákæruvitnunum að
byggja, enda varð sú niðurstað
an, að:
6) Lögþingisrétturinn á Al-
þingi sýknaði hina ákærðu, (og
héraðsdómurinn reyndar líka).
7) Hér við má svo bæta, að
þremenningarnir virðast aldrei
hafa farið um líkaplássið, á
þeim tíma, sem hér skiptiir máli.
Fráleit er hugmynd héraðs-
dómairans, að Jón Egilsson
muni hafa rænt líkin í leitar-
leiðangrinum, en í för þre-
irueranflmigainmia nioiPðiur yfiir KjötL,
síðar fóirtu þeáir vafailaiuisit fyrir
austan Kjalhraun með féð, en
þar lá alfairavegur til Skaga-
fjarðar sbr. ferðalýs. Sveins
Pálssonar, Lýsing Sig. Páls-
sonar, Haukadal, Jóns Eyþ
o.fl. („Hrakn, og heiðarvegir").
S. Ól.
BÆN
Fnaimlh. af .bOis. 4
Lilbe: (mjög hrifin) Ég vil
vera góð.
Fídíó: Ég líka.
Lilbe: Undir eins.
Fídíó: Já, undir eins.
Lilbe: Ég vil veira eins og barn
ið, sem fæddist í jötummi
Fídíó: Ég líka.
Fídíó tekur utan um
hendur Lilbe.
Lilbe: (óróleg) Og hvernig eig
um við að eyða tíman-
um?
Fídíó: Með því að gera góð-
verk.
Lilbe: Allan tímann?
Fídíó: Kannski baira næstum
því allan tímann.
Lilbe: Og hina dagana.
Fídió: Þá getum við farið í
dýragarðinn.
Lilbe: Til að horfa á apana? .
Fídíó: Nei. (Stutt þögn.) Til
að horfa á hæmsnin og
dúfumar.
Lilbe: Og hvað getum við geirt
meima?
Fídíó: Við leikum á ókarínu.
Lilbe: Á ókanínu?
Fídíó: Já.
Lilbe: Ágætt. (Stutt þögn.) Er
það ekki Ijótt?
Fídíó: (hugsar sig um) Nei. Ég
held ekki.
Lilbe: Og hvað gerum við til
að vera góð í alvöru?
Fídíó: Þú átt eftir að skilja
það. Ef þú sérð að ein-
hver kann ekki við það
sem þú ætlar að gera,
þá gerirðu það ekki. Ef
þú sérð að eitthvaö
gleðji einhvem, þá ger-
irðu það. Ef þú rekst á
gamlan og lamaðan
vesaling, sem engan á að,
nú, þá ferðu og heim-
sækir hann.
Lilbe: Og drep hann alls
ekki?
Fídíó: Nei.
Lilbe: Aumingja gamalmennið!
Fídíó: Þú vilt alls ekki skilja
að við getum ekki leng-
ur drepið fólk.
Lilbe: Aha. Haltu áfram.
Fídió: Ef maður sér gamla
konu bera þunga byrði,
þá hjálpar maður henni.
(Talar eins og dómari )
Ef maður sér einhveirn
hafa ranglæti í frammi,
þá reynir maður að
bæta fyrir það.
Lilbe: Líka ranglæti?
Fídíó: Já, það líka.
Lilbe: (ánægð) Við verðum
þýðingarmiklar persón-
Lausnir á
v c r ðlaun aþrau tum
Fídíó: Já, mjög.
Lilbe: En hverndg vitum við
hvort það er ranglæti?
Fídíó: Við gizkum á það.
Þögn.
Lilbe: Ég held að það verði
leiðinlegt.
Þögn. Fídíó er búinn að
missa móðinn.
Lilbe: Það verður eins og allt
hitt.
Þögn.
Lilbe: Ég held við eigum eftir
að þreytast á því líka.
Þögn
Fídíó: Við reynum samt.
Úr fjarska heyrist
„Black and Blue" eftir
Louis Armstrong.
Tjaldið
Heilsuliælinu í Bouffemont,
janúar 1957.
Ströndin
Fraimlh. af bls. 9
bóndi í Þórustöðium. Hann var
sonur Guðmundar alþingis-
manns Brandssonar í Landa-
boti. Egill var lærður trésmið-
ur, hagleiksmaðiur og þótti fram
úrskarandi velvirkur. Smíðaði
hann mörg hús á Ströndinmi á
þessum tíma. Stendiur eitt
þeirra emi' í dag, íibúðar'hús á
ÞóruistöSum,
HÉR birtast iaiuismiir vedðllauinia-imiynidiagátu og verðlllaunaíkirasagátiu
Lesbólkiar Morgiuinlbliaiðlsiinis. — I myrudagátuina vanitaðd eitt i, eins
ag sagt var í efniiisyfdiriliilti Jóla-Lesbóikiarinniajr í Morguintolaðiniu og
peniniagdiöp voiru á einiuim stað í kriosisgiátuinni, en ráðlenidur hafia
átt ajuðvedlt með að átta sig á þassu.
Nú mun engri fleytu ýtt úr
vör á VaítrrsleyS'ust rö nd á vetr-
arvertíð. Sarnt er fjarri lagi að
útgerðin og sjósóknin sé horf-
in úr hreppmum. Hún hefiur öll
fLu'tzt suður í Voga, þar sem
sköpuð hefur verið aðstaða til
að stuinda sjóinn á stórum vél-
bátum og verka aflann eins og
markaðurinn krefst á hverjum
tíma. Utan um þá aðstöðu er
nú að rísa hið myndarlegasta
þorp. En íbúarnir á Ströndinni
sækja sumir vinnu sína út úr
hreppnum eða stunda landbú-
skap — aðallega sauðfjárræfct.
Þess má sjá merki og það þarf
maður að muna þegar maður
ekur að sumarlagi hratt og
greitt suður steineteypta veg-
inn á Strandaiheiði. Þá er það
ekki óvenjudegt að dilkær —
fleiri eða færri — séu á beit
meðfram veginum, gerandi sér
erindi yfir hann án þess að
gæta að uimferðinni. En sjálf-
sagt fer nú þessum kindum að
fækka, því að Stórráð sveitar-
féla.ganna i Reykjaneskjördæmi
ku hafa það á stefnuiskrá smni
að fækka sauðfé en fjölga sál
fræðingum,
Útgefandi: Hif. ÁrvAkur, Heykjavik.
Frámkv.stj.: Haraldur Svelnsson.
Ritstjórar: Sigurður Bjarnascn írá Vigur.
Matthias Johannessen.
Eyjólfur Konráö Jónss'on.
•Rltstj.fltr.: Gísll Slgur&son.
Auglýsingar: Arni Garðar Krijtinsson.
Ritstjórn: Aðalstrœti 6. Sími 1D1C3.
Lauismiin verðuir því: Á yfirstandandi ári fékk karlinn í tungl-
inu jarðarbúa í heimsókn. Sigldu tunglfararnir í kjölfar skáld-
sagnarpersóna Vemes. Sagan geymir nöfn þeirra eins og land-
könnuða liðinna alda.
Vetrðliauin hiuitu: — Kr. 1000,00: Svavar Jónssoin, Sóigörðum,
Haganieisvík. — Kr. 500,00: Jóoais Jóirusson, Alfhóllsiveg 2A, Kópa-
vogi og Eiríkiur KristiinisBoin, Höfðaikiaupstað.
JjL sr / V > ■>', V, ■ i£f» ’lr p áv Y'Y- fljir- fliK- UR. 7wm KíUft 8<IM6
ae’n H- A N 0 F \l A z L fl P. V ' „ ím E H T x L x R X T
o«* Lili E L T :A T x x x 'o iÍT mm | x 'o U R ani x A
MWsi HftfiJ L T 'o ÍLLL y T x i N c. A x '— rtUi m Æ R 1 i> fKW x O L
MVJT -■■■ L j K AJ K X A A A R X T ’A 1 L T 'b x *Z7, N A K 1 X JL
u<"1' X r A L x A 1 0 R 1 L X A R 0 R x A N 6 R u A
N i F T x x x ur K E 1 T '4--- 'o L 6 x K x R ■ ■ •- IVW x 1 B
Ift. X N Ll x T* if'LÍÓ : i T x p x L J> A N n U N! f-i' i KtVR/ ¥ 1 x f)
u íiiolt T F) U x íi \JL X x 1 x £a B T x x x R - x R e M
1^2 K fi u Ð K x N H u N x u R iau. L R u T 1 T x x N) D
£ R T B "uft NRF KVflf s Æ N1 0 x T T x il x T£E D ý i
11 N ö x x x T 7 F x T 8 x x N i 1 X j'.'.T H kF
1, v- r5 V ReU F x x x R 1 N N A x ru s A R 9 x ¥ x r
. tft x x x x E Ð □ LÍLill D R ’A r T x x .•srir V.-Hl N i F L
jíg KÆ 3áít x* BB n £ Íirtíi x u Ð x Ú x t'H’H x S> A x R LU2*. N- 'f( T U
ll A F L IX H u x x x rF '0 x X u x '■•>•■. T K f) S 7 SE ■ k..: —ÍT o T N
¥ 4 L 'o r u' s> u Kflf. 1» X x x u x f An A K x '• V T b N X I X
X 4 U x R 5E L.'L', R x 'o £> x x 06» N Æ x x s x x L u N D R
fnm < A T t±rv, f... u í) x ,,, iuir 'o -í) ese uwp r x L <4? 5 1 £ '1' l s Á f<n R x u 7r x F
V E X A N1 h L A S zj T R 1 T '1 A fú' d x b r T
Y 'e L S '0 XJ x A X u £ N\ r A' x x lllni x u s T A
YroK'- liKÍTr, A L l ... x R x K x R x R N <Á A * t'll. L r b x i ! /\/
M J rít t- H E S M £ L i, - s T A JL ~R x u ép A! D '*/•
[X /0 A t % L jiq s x T1 N A U R 1 g c. £ T x l T X A
0 I ■ * 41 - um S L 0 T A "Jy. L x R x N1 A x x T T SÚ« A fNP- /Ná ÚT- IWN A
m F T K 1 iflufL S$M E N ~D A i> x X - U X x u T Æ x x ¥ U s
w Sj e L I R N 1 R l WQ M 1 K vc E L ¥ L 7 R b A X 4 R
7 D R A N 0 K ->i.e S r x 1 L L f? L 7.)r« E 7 A R X 4 'o
rv/£lA EiHl X 3 N fc X 1 H K X ,joQ' Í??í jíí. Æ K 5 E 1 x K A fi A x A L
TJ 4 j —> V 0 M D u -* 7 x f> R 1 ¥ N '0 x T lT N koM- hst N A
lupi- Li N 1 £ £ 1 sx INCiU A R £ R A N 1 ... oVr N fí U r flí.L A L D J N N
Vearðiiauin hiluitu: — Kr. 1000,00: Braigi Jóhaxmiessom, Háialeiitis-
briaiuit 1Ö5, Reyfcjavdlk. — Kr. 500,00: Guðmiðuir Tryiggvadóttir,
Gtræniumýri 16, AJkureyri ag Naininia Pri'ðgedirisdóttir, Fj'ödniiisivegi
1, Reyfcjiavík.
25. j.amiúair 1970
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 15