Lesbók Morgunblaðsins - 16.04.1972, Page 4
Hrafnhildur Guðmundsdóttir
er ung leikkona, sem starfað
hefur í nokkur ár hjá Leikfé-
lagi Reykjavikur. Hún hefur
vakið verulega athygli með
leik sínum og vaxið með
hverju viðfangsefni.
— Þú ert Reykvíkingur,
Hrafnhildur?
— Já, í húð og hár, fædd og
uppvaxin á Hverfisgötunni i
stórum systkinahópi.
— Hvenær kviknaði ieikiist-
aráhugi þinn?
— Mjög snemma. Ég var
fljótt ráðin í að verða leikari.
Árið 1960 innritaðist ég í Leik
listarskóla L.R. og lauk þaðan
námi þrem árum siðar. Ég
komst þá þegar að þvi, að
störf i leikhúsi eru ekki eín sí-
felld sæla, heldur ífyrst og
fremst vinna og aftur vinna.
Mér fannst samt mjög heill-
andi að takast á við þau verk-
efni, sem við íengum i hendur,
og þá ekki síður ánægjuiegt að
kynnast skólafélögum minum
og því fölki sem starfaði hjá
Lelkf.élaginu.
— Þú ákvaðst siðan að fara
í framhaldsnám.
— Já, mér þótti talsvert á
skorta, að við íengjum nógu
naikla kennsiu og alhliða þjálf-
un í Leikiistarskólanum. M.a.
af þeirri ástæðu ákvað ég að
faxa utan fíl frekara náms og
Bretiand vairð fyrir valinu.
Þangað fór ég sumanið 1964. —
Það má geta þess hér til gam-
ans, að ýmsum þótti varla við-
eigandi að yfirgefa mann og
ham í langan tima, til að
leggja stund á listnám. Énda
þurfti bæði vilja og hörku til
-að halda þetta út. — Ég stund-
aði nám í Drama Centre i
London um tveggja ára skeið.
Þessi skóli var þá nýstofnaður
og ruddi braut nýjum kennslu
aðfei’ðum í BretlandL Hug-
mymdir sínar sóttá hann eink-
um til Berliner Ensemble. Mik-
M þuragi var iagöur á að
þroska meðvitund okkar fyrir
því, að leikarar störfuðu sem
hópur, ynrau náið saman og
tengdust, andstætit þeirrd stefnu,
sem leggur áherzlu á stjörnur
og leiSandi Mutverk, og byggir
oft npp fteilar sýmngar um
ákveðna úrvalsmenn. Okkur
var innprentað að ekkert hlut-
verk væri stórt eða smátt, held
ur væru þau öll jafn mákilvseg.
1 upphafi æfinga voru leikrit
brotin til mergjar af öllum ieik
hópn.um, áður en Mmtverka
skipan fór fram.
Léiktækni og hreyfiragar á
sviði voru auk þess hnmifar
eftir sérstöku kerfi og mikil
áherzla lögð á „iniproviser-
ingu“ leikara, ekki aðeins
á eirastökum hiutverkum, held-
ur einnig aUs kyns fyrirbrigð-
um náttúru og mannlífs.
Námið í skólanum var mjög
strangt. Kennslan fór fram
átta til tíu tíma á dag, fimm
daga vikunnar, og við vorum
rekin áfram með harðri hendi.
— Telurðu þig ekki hafa
haft mikið gagn af þessari
námsdvöl?
— Jú, tvímælalaust. Mér
fannst að þá fyrst að henni
iokinrti hefði ég traustan grunn
til að byggja á framtið mína í
leíkhúsi, og vera fær um að
takast á hendur erfið verkefni.
Auk þess var mjög mikílvægt
að fá tækifæri til að kynnast
náið leiklistarlifi þessarar
grðnu leikhúsþjóðar. En ef til
vill er þö mest um vert ,að ver-
an í London var mjög þrosk-
andi fyrir mig sem manneskju.
— Hvernig var svo að koma
heim?
— Ég kom heim full eftir-
væntingar til að nýta krafta
mina og þá kunnáttu, sem ég
hafði öðlazt. >vi átti ég að
sjálfsögðu dálítið erfitt með að
sætta mig við, að fá ekkert
hlutverk fyrsta árið eftir nám-
ið i London, en geri mér nú
Ijóst, að mótlæti getur líka ver
ið hverjum manmi hollt. Sá sem
trúir sjálfur á getu araa og
kunnáttu á einhverju starfs
sviði, gefst ekki upp þótt móti
blási.
Enda fór sv® að Mutverkin
komu, fyrst hjá Leikfé-
ilagi Kópavogs í Sexuraum, en
síöan hjá Leíkfélagínu, þa'r
sem ég hef verið með í sýning-
um á hverju ári undaraíarið.
Reyndar má eiranig geta þess,
að meðan ég var í Leiklistar-
skóla L.R. tók ég þátt í þrem
sýaaingum félagsiras.
Framh. á Ms. 9
i Sexunimi Iijá Leikfélagi
Kópavogs.
VONA
AÐ ÉG
GETI LAGT
LEIKHÚSINU
LIÐ
Rætt við
Hrafnhildi
Guðmundsdóttur
leikkonu
Hrafnhildur sem Ella Maja í Xobacco Boad.
j ■'
;í%-;
jty/'í >v /'/, X <
::>y. X > '// , ý
u..........•.
4 LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
16. apríl 1972