Lesbók Morgunblaðsins - 01.04.1973, Blaðsíða 6

Iris DungBl og Guðmundur Pálsson á heimili sinu.
GUÐMUNDUB PÁLSSON,!
sem er á næstsíðasta ári í við-
skiptafræðinámi í háskólanum
og kona hans IRIS DUNGAL,
flugfreyja, búa að Hjallabraut
3 í Hafnarfirði. Hjallabraut er
i stóru sambýlishúsahverfi
sunnan Hafnarf jarðar. Um-
rædd blokk er stór og nýtízku-
leg að því leyti, að húseining-
ar hennar mynda nokkurs kon-
ar raðhúsakeðju. Stigagangar
eru glæsilegir og vel frá þeim
gengið, en umhverfi utanhúss
fremur fábreytilegt. Guðmund-
ur og Iris búa á neðstu hæð í
72 fermetra tveggja herbergja
íbúð. Heimilið reynist vera
ákaflega glæsilega búið hús-
gögnum og innréttingar í alla
staði óvenjulegar miðað við að-
stæður nýgiftra hjóna.
— Hafið þið keypt ykkur allt
þetta innbú síðan þið giftuð
ykkur i haust?
— Ég var búin að kaupa
þetta á nokkrum árum, svarar
Iris, en ég byrjaði að safna í
búið, þegar ég fór að fljúga.
•Þá vorum við búin að vera
hálftrúlofuð í fimm ár. Ég
hafði stórt herbergi heima og
gat fyllt það af dóti. Satt að
ÁTTU FLEST í BYRJUN
BÚSKAPARINS
segja var ég búin að kaupa
flest húsgögnin fyrir brúð-
kaupið, allt sem vanhagaði um
í eldhús og tau og lín alls kon-
ar. Við þurftum að kaupa okk-
ur þegar við byrjuðum að búa,
hjónarúm á 33,000 krónur, ís-
skáp á 28,000 krónur og þvotta
vél á 28,000 krónur. Sófasett
og ryksugu fengum við' meðal
annars í brúðargjöf.
— Keyptuð þið þessa íbúð
um leið og þið giffuð ykkur
og hvers vegna völduð þið að
búa i Hafnarfirði?
— Það er tæpt ár síðan við
keyptum hér, svarar Guð-
mundur. Ibúðin kostaði
1.500.000 krónur. Átta hundr-
uð borgum við út á einu ári,
tvö hundruð þúsund krónur á
sjö árum, en afgangurinn er'
húsnæðismálastjórnarlán. Af
þeim nýju hverfum, sem um
var að ræða, kusum við þetta
helzt. Iris bjó áður hér skammt
frá í Arnarnesinu og ég bjó á
Seltjarnarnesinu. Hvorugt okk-
ar er því hagvant í Reykjavík.
<Þá er styttra fyrir Irisi, að
sækja vinnu héðan til Kefla-
víkurflugvallar.
— Hefur þú nokkuð getað unn
ið, Guðmundur, með náminu?
— Ég vinn núna í þrjá mán-
uði á endurskoðunarskrifstofu,
en erfitt er að stunda vinnu
jafnframt námi. Þá er námslán-
um svo einkennilega hagað, að
það borgar sig helzt ekki að
vinna. Því meira sem þú vinn-
ur, því lægra lán færðu, en
tekjur konu skipta engu máli.
— Ég hef heldur ekkert á
móti því að vinna úti, bætir
Iris við. — Satt að segja gæti
Iris og Guðmimdur
á brúðkaupsdaginn.
ég ekki hugsað mér þetta öðru
vísi. Svo lengi sem ég vinn
fullan vinnudag þá flýg ég, en
hugsanlegt er að ég þurfi ein-
hvern tíma að minnka við mig
niður í hálfan vinnudag ef fjöl
skyldan stækkar síðar meir.
— Nú er bóndinn við nám
og þið nýbúin að kaupa íbúð.
Finnst ykkur þið ekki þurfa að
horfa meira í aurana en þið
gerðuð áður?
— Við þurfum auðvitað að
spekúlera dálítið mikið i pen-
ingum. Fyrst og fremst höfum
við minnkað við okkur skemmt
Framh. á bls. 15
TELJA SIG EKKI HAFA RÁÐ
Á AÐ SKEMMTA SÉR
Á Víghólastíg 16 í Kópavogi
hafa stofnað bú sitt hjónin
HÖRÐUR ALBERTSSON
tækniskólanemi og HELGA
J ÓH ANN SDÓTTIR, af-
greiðslumær. Víghólastígur 16
er snyrtilegt einbýlishús í eigu
foreldra Helgu, en ungu hjón-
in hafa fengið risíbúðina til
eigin afnota og búa þar ásamt
dóttur sinni. Heimili þeirra er
mjög vistlegt, eins og annarra
Helga og Hörður
á brúðkaupsdaginn.
þeirra ungu hjóna, sem við höf
um heimsótt. Þetta eru þrjú
herbergi og eldhús, sem þau
hafa sjálf lagfært eftir þörfum.
— Þið hafið ekki viljað
leggja í íbúðarkaup á meðan
bóndinn er við nám ?
— Við vorum búin að skoða
ákaflega mikið af íbúðum, en
komumst að þeirri niðurstöðu,
að við gætum ekki staðið und-
ir afborgunum af eigin hús-
næði að svo komnu. Þriggja
herbergja nýjar íbúðir, tilbún
ar undir tréverk, kostuðu
minnst 1.500.000 krónur. Út-
borgun var 75,000 krónur
þrisvar sinnum á tveggja mán-
aða fresti, þá tók við húsnæð-
ismálastjórnarlán, 600,000 kr.,
og eftirstöðvarnar þurftu að
greiðast upp á örfáum árum
með minnst 70—80.000 kr. af-
borgun á ári. í Hafnarfirði
heyrðum við getið um 75,000 kr.
afborganir á mánuði. Það var
alveg útilokað, að við gætum
staðið undir þessu, þó að við
gætum skrapað saman í útborg
un með sparimerkjapeningum
og fleiru.
— Hvað áttuð þið mikið sam-
tals í sparimerkjum?
— Þetta voru 5—600.000 kr.,
eins áttum við sitt hvorn bíl-
inn, sem hægt hefði verið að
selja. Við tókum þann kostinn
að búa hér í bili, þvi ekki er
Helga Jóhannsdóttir og Hörður Alhertsson á heímili sinu.

i m fAl