Lesbók Morgunblaðsins - 25.08.1974, Side 3

™™t ..ifr.^Wi.

( ^MWíM
H
!-§fa
LJUFT
ER AÐ
LÁTA SIG
DREYMA
Sauna
uppþvottavél
sólarströnd
Kl. 6
vakna — klæða sig og strákinn
borða — fara með strákinn
kvefaðan og volandi
Kl. 8
standa við færibandið
8 tíma
hlaupa af stað
kaupa mat
sækja strákinn
bjarga vixlinum
fá einhvern til að
laga Ijósakrónuna
laga matinn — borða
hátta strákinn
Oh ef hann vildi nú bara . . .
já — hann sofnar
eins og rotaður — útkeyrður
setjast fyrir framan skerminn
góna og láta sig dreyma
Sauna
uppþvottavél
sólarströnd
Nína Björk Árnadóttir
VORMORGUNN
(-----vr/in»F’>rrn /77 'Tirpiw----------
Þá ég hafði sest niður einn vormorgunn
og vildi hlusta sem best
á fuglinn sem syngur í brjósti mínu
flaug króknefur stór að mér
með væng sinum sló hann eyra mitt
og hann söng sinn öskursöng
Ég syng um blóðið
sem skriður í grasinu
bráðum hitnar það
og sprengir jörðina TpTTD'
þetta er hið vonsvikna
illræmda blóð
viltu gleyma þvi
Næsta dag
sá hún
konuna á efri hæðinni
i þann veginn að henda sér
út um gluggan
hún hefði viljað
hún hefði ....
kl. 6 og kl. 8 og kl. 9 og kl. . .
Vixiliinn — Ijósakrónan — sjónvarpið— saunan
og ef það ekki bjargast
ég dey bara

skrifað um nokkuð kvæði eftir
mig. Nafnið mitt stóð stórum stöf-
um í blaðinu, og þar voru tilfærð
nokkur erindi úr kvæðunum. Þar
með þótti þeim ég hafa sannað
mál mitt um að ég væri skáld,
gerðu honör og báðu mig afsökun-
ar á öllu saman. Líklega hefði ég
verið settur inn, að minnsta kosti,
hefðu þeir ekki rekið augun í
þetta blað, og ég blessaði Hagalfn
hátt og í hljóði á eftir.
Framlengingu á dvalarleyfinu
fékk ég þrátt fyrir allt. Ég fór til
Sviss, talaði þar við þýzka konsúl-
inn I Basel, sem brást hinn versti
við. Þá dró ég upp meðmælabréf-
ið frá Sigfúsi Blöndahl, og við það
blfðkaðist hann allur og erindið
var auðsótt. En þegar ég kom aft-
ur til Berlínar voru vinir mfnir
flúnir þaðan, og eftir nokkurra
daga dvöl einn og yfirgefinn f
Berlín hélt ég af stað til Kaup-
mannahafnar. Þar gerðist atburð-
ur, sem hafði afdrifarfkar afleið-
ingar fyrir kommúnistaferil
minn. Ég fór og heimsótti sam-
band danskra ungkommúnista,
þar var mér tekið vel og ég spurð-
ur, hvort ég væri til í að fara með
hóp þýzkra barna af hungur-
svæðum til Rússlands. Ég gerði
mér strax ljóst, a eitthyað hlaut
að vera bogið við þessa flutninga,
úr því að þýzkir kómmúnistar
gátu ekki annazt þá og vildu fá til
þess mann frá Islandi. Hins vegar
hafði ég vit á að samþykkja allt og
kvaðst mundu koma aftur á til-
settum tfma, en af skrifstofunni
fór ég rakleiðis niður að Gullfossi
og með honum heim. Síðar frétti
ég, að Munk Petersen yngri, son-
úr Munk Petersens prófessors
hefði verið kallaður til Rússlands
um svipað leyti undir einhverju
yfirskini, en til hans hefur aldrei
spurzt sfðan.
HÉLDU AÐ HUNDARNIR
VÆRU ORÐNIR MATADORAR
— Og var þar með bundinn
endir á vinstri mennsku þfna?
— Nei, en ég varð aldrei kommi
eftir það. Hins vegar starfaði ég
fyrir Alþýðuflokkinn talsvert eft-
ir þetta, skrifaði í Alþýðublaðið
m.a. um þingmál og menningar-
mál, og eitt sinn komst ég svo
langt að fara i framboð. Það var f
Vestur-Húnavatnssýslu, og ég hef
grun um, að blessaðir bændurnir
hafi lítið botnað í fagnaðarerind-
inu, sem ég var að flytja þeim. Á
einum framboðsfundi, langt úti f
sveit, hitti ég unga, laglega stúlku
og spurði hana kumpánlega,
hvort hún hefði áhuga á stjórn-
málum. Hún kvað svo vera. Mót-
frambjóðendur mínir strfddu mér
á því, að þarna hefði ég sennilega
krækt mér í atkvæði, og kannski
hafa þeir haft rétt fyrir sér, þvf að
ég fékk nákvæmlega eitt atkvæði
í þessum hreppi. Alls fékk ég 21
atkvæði og langflest á Hvamms-
tanga. Arngrímur Kristjánsson
skólastjóri var þarna í framboði
við næstu kosningar á eftir. Við
urðum sfðar borðfélagar á Hótel
Borg, og eitt sinn spurói ég hann,
hvað hann hefði fengið mörg at-
kvæði. „Tuttugu" svaraði hann.
Þá sagði ég alveg stórhneykslað-
ur: „Hvers konar frammistaða er
þetta?“ „Hvað fékkst þú mörg?“
spurði Arngrimur. „Ég fékk 21
atkvæði," sagði ég með mikilli
áherzlu.
um, þótt ég hafi aldrei verið nein
alæta þar. Arni vinur minn Páls-
son var hins vegar alltaf sann-
færður og eitilharður fhaldsmað-
ur. Mér er hann minnisstæður á
einum fundi hjá flokknum. Menn
voru að fárast yfir tapi, sem
flokkurinn hafði orðið fyrir, og
voru ekki á eitt sáttir, hvað hefði
valdið, því að þeir hefðu talið sig