Lesbók Morgunblaðsins - 09.03.1975, Qupperneq 9
Skipasmfðastöðin Bátaión stendur við Hvaleyrartjörn. Hér er fjara og sést, hversu mjög botninn kemur upp.
Það er svo að sjá, sem nútíma
skipulag bæja sé skrifborðsvinna,
þar sem reglustikan ræður
ferðinni. Náttúruunnendur og
þeir sem af ræktarsemi vilja
halda í ýmsar minjar úr fortfð-
inni, verða að vera á varðbergi
gagnvart þessu reglustikufólki.
1 tillögunni um framtíðarskipu-
iag Hafnarfjarðar mátti sjá, að
reglustikan hafði verið lögð út á
sjó; lína dregin frá hafnargarðin-
um og út á móts við miðja Hval-
eyri. Innan þessarar reglustiku-
línu skyldi allt fyllt upp. Til
hvers? Jú, samkvæmt skýringun-
um áttu að koma þarna hafnar-
mannvirki, vöruskemmur og
þessháttar.
Væri þessi fráleita tillaga fram-
kvæmd, yrði víkin fagra, sem
áður er minnst á, meðal þess sem
upp yrði fyllt. Þá væri einn feg-
ursti staðurinn í Firðinum ekki
lengur til og bærinn væri ekki
lengur það sem hann er og hefur
verið.
Allir Hafnfirðingar og raunar
margir fleiri þekkja þessa vík,
eða þennan vog, sem kannski er
þó hvorki vogur né vík, því í dag-
iegu tali er oftast talað um Báta-
lónið. Eldri Hafnfirðingar
kannast þó ekki við það nafn; það
hefur helgast af skipasmíðastöð-
inni Bátalóni, sem þarna stendur.
Hér áður fyrr segja menn að
víkin sú arna hafi lieitið Hvaleyr-
artjörn og bendir nafnið til þess,
að grandinn við víkurmynnið hafi
komið uppúr á fjöru.
Nú kemur grandinn ekki
uppúr, því einskonar renna hefur
verið grafin inn i tjörnina til þess
að liðka fyrir þeim siglingum,
sem eiga sér stað í sambandi við
skipasmfðastöðina. En Þorbergur
f Bátalóni er þó ekki sá eini, sem
þarf á nægilegri dýpt að halda í
rennunni: Hvaleyrartjörn er í
seinni tíð orðin athvarf sport-
sigiingamanna, enda tilvalin til
þeirra hluta.
Bátaeigendur hafa fengið að
öyggja bátaskýli fyrir botni tjarn-
arinnar og bátaskýlin eru öll eins
og fara vel þarna i fjörunni. Mér
skilst, að siglingaklúbbur verði
væntanlega stofnaður þarna og
kannski er búið að þvf. Siglingar
eru vfða vinsælt sport og bæjar-
félaginu ber skylda til þess að sjá
slíku féiagi fyrir aðstöðu eins og
öðrum fþróttafélögum. Mér
sýnist, að allgóð aðstaða sé þarna
frá náttúrunnar hendi fyrir tals-
vert umfangsmikinn siglinga-
klúbb. Þó er einn hængur á; Hval-
eyrartjörn er svo grunn, að botn-
inn kemur nálega allur uppúr á
fjöru og siglarar verða að sæta
sjávarföllum. Hvað sjálfa skipa-
smfðastöðina áhrærir, þá virðist
mér hún fara vel þarna; ekki síst
vegna þess að umhverfis hana er
ævinlega krökkt af mismunandi
litskrúðugum bátum, sem setja
skemmtilegan svip á umhverfið.
Að vísu eru oliutankarnir i holt-
inu fyrir ofan litskrúðugir Ifka
eftir að rauð klessa var sett á þá,
en þeir stinga i augað og eru að
minu mati til verulegra lýta fyrir
stórt svæði. En það er önnur saga.
Áður en lengra er haldið, vil ég
gera það að tillögu minni, að ráða-
menn Hafnarfjarðarbæjar stingi
skipulagstillögunni niður í mjög
djúpa hirzlu og kappkosti að
gleyma henni. I stað þess að fylla
Hvaleyrartjörn upp, legg ég til að
Framhald á bls. 16
Á að varðveita þessa fegurð - eða verður tjörnin fyllt upp?