Alþýðublaðið - 10.02.1922, Blaðsíða 3

3
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Sjómannafél. Rvíkur
heldur fund í Bárunni sunnudaginn 12 þessa mánaðar kl 2 eftir
hádegi Féiagarl Sýnið skírteini ykkar vlð dymar — Stjómln*
Þ. Þ. telur sér ofvaxið að skiija
að umrædd viðgerð á vatnsveit
unni hafi getað kostað upp undir
IO þúsund krónur. Reiknlngar eru
til, sem sanna þetta En til skýr-
ingar má geta þess, að viðgerðin
varð að fara fram á þeim tima
sem efni og annað sem til hennar
þurfti var allra dýrast á stríðsár-
unum. Steinpfpurnar hans J. Þ.
biðu því miður ekki eftir verð-
lækkun á nauð«ynlegu efni til við
ge'ðarinnar Þær uppgáfust áður
við hlutverkið (Frh.)
Erlingur Friðjóntson.
jfeV angnn opin.
(Niðurl.)
Og þá sögðu þeir: Þið viljið
að dugnaðarmaðurinn beri jafn
mikið úr býtum og letinginn. En
eg spurði: álítið þið, að sá mátt
arminni eigi að verða uodir i
baráttunni — fyrir lífinu — við
þann sterka. Nei, hugsjón okkar
er sú, að allir vinni og allir beri
svo mikið úr býtum, að hver og
einn hafi nóg Hugsjón okkar er
ekki, eins og fyrirkomulagið er í
hinu rfkjandi íyrirkomulagi: að
sá sem minst vinni, beri mest úr
býtum. V»ð trúum því, að mál
vort nái fram að ganga, og við
segjum: sá sem ekki vill vinna,
hann skal ekki mat fá. En »sá
sem ekki vill vinna“ verður ekki
til í okkar cocíalistiska þjóðféiagi.
Og enn sögðu þeir: allir þið sem
eruð svo miklir æsingamenn og
ofstopar, þið gerið þetta f eigin
hagsmunaskyni. Því svaraði eg:
Já, það er e. t. v. satt. Við töl-
um og líturn út íyrir, að vera
Mæstir“. En athugið það, að þær
„æsingar* eru ekki af neinum ill-
um toga spunnar. Því það er
sannfæringarkraftur, en ekki iilska.
Andstæðingarnir eru ekki eins
„æstir" og við, vegna þess, að
þeir tala ekki af sannfæringu.
Þeir tala fyrir eigingirnina. Fyrir
peningana. Og sá maður, sem
talar fyrir peninga, getur ekki
taiað af sannfæringarkrafti'. En
hvað það snertir, að við störfum
í eiginhagsmunaskyni, nægir að
eins að benda til starfsbræðra
okkar i útlöndum, er hafa farið
landflótta og aldrei gefist upp,
en endað æfi sína fyrir vopnum
andstæðinganna að eiuhverju leyti.
Það er engin furða, þó að við
komum öðruvísi fram f starfi okk
ar — en hlnir: við störfum af ltfi
og sál Við trúum þvf, að sú
hugtjón, sem við berjumst fyrir,
hefji mannkynið upp úr forarpolli
ómannúðarinnar. Þeim forarpolli,
sem fólkið hefir legið I nú svo
öldum skifti Við trúum þvf, að
við getum brotið á bak aftur,
morfihug auðvaldsins, sem búið
hefir okkur á þessari jörð heim-
kynni þjsninganna. Strlðl Pen
ingari Strf 1 G óSii Hafa verið
orð auðvaldsins. Já, sama hver> ig
peningarnir fengjust; bara þeir
kæmu.
En ef við þurfum að brjóta
hugsjón vorri braut, þá verður
það ekki st ið ágirndar og mann
vonsku. Þ*ð verður strlð frelsisins
Strfð, sem ómögulegt er að brjóta
á bak artur Heilagt strfð með
mætti tii sigurs Við trúum þvf,
að fólkið sj »1, hvað hugsjón vor
er réttmæt. Og við trúum þvf,
að hægt aé að kenna fólkinu að
skilj&okkur. J*, félagar. Áframnúl
Til hjilpar móðu»inni, sem held
ur kiæðlit u og hungruðu barninu
upp við brjó t sitt. Þvf hún trúir
því, að við brjóst sttt geti það
fundlð svölun þjáningum sfnum
Það brjóst, sem er tómt af iiís
gleði og ljós á mannúð En fult
af svartuætti og örvæntingn. Fult
af fyrirlitningu á lifinu.
Áfram félagar! Tíl þjargar ung
menninu, sem leiðist út f drykkju
skap og lágar hvatir Þær hvatir,
sem fátæktin hefir skapað.
Áfram félagar 1 Til bjargar ungu
stúlkunum, sem hafa gengið út á
lastabraut iffsins. Sem hafa gengið
út á götuna og boðið Ifkama sinn
til ásta. Þær eru „kramvara" auð-
valdsins. Utrýmum móður alls böls
og þjáninga: fátækt og auðvaldi
Tökum undir með skáldinu og
segjum við „heilsum með gleði
vagninum þeim, sem eitthvað f
áttina Ifður".
4. febr. 1922.
V. S. V
yithngasemð
Séra Óiafur fríkitkjuprestur fyll-
ist heilagri vandlæting yfir þvf,
að frá þvi var sagt í Alþýðubl.,.
að hann hefði eitthvað minnst á
bæjarstjórnarkosnlngarnar af pré-
dikunarstóli. Eg var ekki í kirkju
f þetta sinn og hefi ekki verið
þar síðan hann hélt ræðuna frægu,
sem margir munu minnast Ann-
ars er það óþarfi fyrir blessaðaa
prestinn, að firtast af þvf, þótt
hann sé nefndur f sambandi við
þá menn, sem berjast móti aiþýðu-
samtökum Það vita allir, að hana
er einn af þeim, sem slfkar hreyf-
ingar viil berja niður. Og svo vel
ætti hann að vera að sér í sög-
unni, að vita að slfkar hreyfiogar
verða aldrei kæfðar. Auðvaldinu
hefir stundum tekist að halda þeim
niðri um stund, en þó aðeins til
þe?s, að þær hafa aftur bro’ist út
með ennþá meira afli. R nglátir
dómar, fangelsanir og iifl 't hafa
ekkert að þýða nema til að glæða
eldinn sem vaidið ætlar að slökkva.
En enginn hrekkur við þótt prest-
amir séu með auðvaldinu; þeir
hafa lengst af verið það.
G. i h.
Um ðaginn og veginn.
X í stað stjórnn. Ólafur
Tryggvason Thors sltrifar ianga
grein í Morgunblaðið í gær, undir .
merkinu x Það er kunnugt, að/
hann hefir skrifað margar greinar-
undanfarið, f blaðið, með stjörnu y
undir. En nú þegar hann veit,
að almenningur þekkir það merki,:
tekur hann upp á því, að undir-
rita sig x, og er af því bersýni-
fega að honum þykir skömm að
því að láta menn vita, að hann
sé höfundurinn. Sýair þetta, að
hann á þó eftir sómatilfinningu.
Jafnaðarmaunafól.tundnr er
í Bárunni uppi á sunnudaginn.