Lesbók Morgunblaðsins - 01.02.1976, Blaðsíða 13

Halldór K. Karlsson
AÐ
EIGA SÉR
RÆTUR
í FJARSKA
sjö ár á Hálsi voru dýrðiegur
tfmi sögðu þau prófastshjónin,
er þau hurfu þaðan haustið
1973 og sóknarbörnin horfðu á
eftir þeim með söknuði. Eitt
sinn heyrði ég séra Friðrik
segja: „Ég benti starfs-
bræðrum mfnum, sem höfðu
forpokazt af of langri þjónustu
f fjölmennustu prestaköllun-
um f Reykjavfk, á þá dýrðar-
daga, sem þeir gætu eignazt og
notið f fámennum sveita-
prestakölium sfðustu starfsár-
in. Þeir horfðu á mig
hneykslaðir, eins og ég hefði
guðlastað, eða þá með þeirri
samúð, sem maður sýnir
öldungum, er komnir eru að
mestu út úr heiminum." —
„Þessi makalausi prestur,
sem ekki getur orðið gam-
all, býr yfir töfrum, sem
sameina menn er aldrei
hafa annars getað starfað
saman,“ segja Fnjóskdæling-
ar brosandi um séra Frið-
rik. Hann kemur með
Iff og hlýju, er hann ber að
garði. Ég gleymi seint snöggu
viðbragði, er hann tók á hlað-
inu f Laufási. Hann snerist á
hæli, lyfti hendi f kveðju-
skyni, horfði hátt svo skarpa
höku bar við himin, grá augun
leiftruðu og hann kallaði:
„Veglegasti tignartitill, sem
til er á voru máli, er kristinn
lslendingur." — Góðar
stundir.
ATHUGASEMD
1 fyrsta þættinum, sem birt-
ist í Lesbók, 40. tbl. 1975, urðu
þau mistök, að tvær lfnur féllu
niður úr þulunni um Dúða-
durt. Tel ég rétt að birta hér
stúf úr kvæðinu með leiðrétt-
ingu:
„Leppalúða heitnum Ifkur er
égþó
-Og Grýlu móður minni, sem
með honum lengi bjó,
Grýlu móður minni, sem
margan krakkann fjekk,
Belginn bar hún gráan og
bæja á milli gekk.
Belginn bar hún gráan að
Bæsá oft til þfn,
En aldrei nema illa erindin
gengu ffn.
Aldrei nema illa við aumingj-
ann þér fór,
Þó hrini f hærra lagi hópurinn
barna stór...“
Til skýringar á þættinum,
sem hér er á undan skal þess
getið að Draflastaðir eru f
Hálsprestakalli, en enginn
prestur situr nú á Hálsi,
heldur er kallinu þjónað frá
Laufási.
B.G.
tUlíi'fandl: H.f. Vrvakur. Ki-ykjavlk
Framkv.slj.: IlaraldurSwlnsstin
Rilsljórar: Mallhlas Juhannvssvn
Slyrmir (iunnarssun
Ritslj.nir.: (>Isli SÍKurðssun
Auulysinuar: Arni (íarðar Krislinssun
Rilsljnrn: Aðalslnrli 6. Simi 10100
YrSi ég að velja milli lands
míns og vina minna vona ég
að ég hefði styrk til að velja
vini mína.
E.M. Forster.
Þegar ég hugsa til þess, hvernig
ég varð sá maSur, sem ég er núna.
hugsa ég tlSast um rætur. Af helberri
tilviljun er ég Islendingur og er mér
óblandin ánægja að segja, aS mér
stendur mjög á sama um þá staS-
reynd. Hinu er ekki aS neita, aS oft
getur veriS þægilegt og hentugt aS
vera af þessari þjóS fiskimanna og
bænda. Engar rætur á ég þó hjá fiski,
ef undan eru skildar þær eftirminni-
legu martraSir, sem sextán tfma
vinna á sólarhring olli mér á Kirkju-
sandi, þegar ég var tólf ára gamall
og þvl slSur á ég neitt sameiginlegt
meS sauSfénaSi eSa kúm, sem ég
kynntist fyrst sem kennari I sveit nú
á fullorSinsárum. SamtlmafólkiS i
heild sinni kæri ég mig IftiS um og
samtfmabókmenntir les ég ekki,
utan eldri bækur Halldórs Laxness,
en f þeim á ég nokkrar rætur meS
munaSarlausu fóiki og aðstöSulausu
f þjóSfélaginu, þó litlu meiri en ég á
meSal fátækra alþýðumanna og
þrúgaSs miSstéttarfólks I verkum
Charles Dickens. HvaS fornbók-
menntirnar varðar, þá var ég látinn
lesa Egils sögu og Njálu f mennta-
skóla og hafSi gaman af þeim lestri.
Er ég nú tekinn aS gleyma sögunum
báðum, en hef ekki hugsað mér að
lesa þær aftur.
Hef ég stiklað á stóru á fslendinga-
rótum mfnum eSa rótleysi og get
snúið mér að sjálfum þættinum um
rætur f Afrfku og Aslu.
Þá var veturinn fyrir mafbylt-
inguna f Frakklandi. aS ég var við
enskunám f Edinborg. Kynntist ég
þar, strax um haustið, manni. ind-
verskum aS uppruna en búsettum f
Kenýa. Var hann að hefja læknis-
nám. Tókst með okkur mjög góð
vinátta. Vorum við alveg jafnaldra,
það munaði viku á með okkur, og
höfSum báðir alist upp einir barna á
heimili. Kom svo, að ég mátti ekki af
honum sjá meSan við vorum á
stúdentagarSinum, hélt mig frá
öllum íslendingum, þegar ég átti
nokkurn möguleika á návist hans.
Var þó læknisnámiS tfmafrekt og var
maðurinn kappsamur við það. Fór ég
til hans á hverju föstudagskvöldi,
lagðist upp I rúm og talaSi um okkur
báSa, meira þó um sjálfan mig, á
meSan hann sat viS skrifborðið og
las anatómfu. Var ég þannig kröfu-
harSur um tfma hans og athygli. BaS
ég hann ákaft aS telja mig sinn besta
vin, en hann tregðaðist við. Mat
hann þó vináttu okkar mikils á opin-
skáan hátt. Eitt sinn spurSi hann mig
I einlægni, hvort ég laðaðist aS
honum kynferðislega og brosti ég þá
aSeins. Hef ég ætfð verið spar á
gullhamra. Færði ég þessari sögu-
hetju minni margar gjafir Islenskar
og voru Islensk póstkort ein skreyt-
inga f herbergi hans, auk Afrfku-
landabréfsins. Gnæfði þar milli jökla
og fossa Kristfn Anna Þórarinsdóttir
leikkona hátt á vegg, klædd Islensk-
um skautbúningi.
Ætla ég ekki að fjölyrða um
þennan vetur I Edinborg. sem aldrei
varð nema einn, þvf að næsta vetur
hélt ég til írlands. Skrifuðumst við á,
ég og. Kenýumaðurinn. nokkuð eftir
þetta og voru bréf mfn bæði þreyt-
andi og aumkunarverð, þvf ég var
sffellt nauðandi á honum að skrifa
og kvartandi undan of fáum bréfum.
Framhald á bls. 15
LAUSN
ö verðlaunamyndagðtu
kvennaárs og geta á ný um frjálst höfuð strokið.
Hræðslan við undirokun dvlnar. Þó finnst okkur konan
hafa mikið til sins máls. Taka ber mið af því.
Verðlaun hlutu:
1. verðlaun, kr. 5.000.00: Magnús Á. Sigurgeirsson,
Hjöllum 7, Patreksfirði.
2. verðlaun, kr. 3.000,00: Margrét Björgvinsdóttir,
Viðilundi 18 d, Akureyri.
3. verðlaun, kr. 2.000,00: Guðjón Guðmundsson,
Ásbraut 5, Kópavogi.
Verðlaunin verða send i póstávisun.
LAUSN
ð verðlaunakrossgðtu
"— ÍCii \IH »“ Wir «*■ Jor
«*.«i “'■t s fc A‘ L M H E N D A g? K A R r A N
Jr1 N o T A Jbi £ L U R •!£ H K. L 1 R Kuví C
**:r O J T U R 1 N N UL V K N r ú L 1
ÚAUI £lo
» A F A T T ó. o •Ð A N / A N S ó f«a 7Í b r
ö » U 4 U mIuí R A CX U R A R A K u R A .... A 4 S-ío'
1 4 1 N n R L Æ K U R H 0 T *íf$ ACi A c. A £> 1 TT E ó M
H &£> A r L 1 F 'O R N K A R M'llt A £> ...0 •••;' í K K N 1
l o *.«•«! e T U R R b A í> A £> R ft e N o N
. J> 0 R 4 A R N i £> u R í? u M 1 jþ L r i
V E R T u R "i » 'I £> 1 H o T 1 |ct« k: A L s> R L
E l 3>i A R Jfcu «'*# H A £> i H 1 K A N D i 1 A L
j.f.j pý* '1 4 U L ..... cutr 5 K. R f N D 1 R 0W“ N N uPP R 'o T kiiíi lSw« F £ N
jr L A M A o ý R » o R A l 1 N ,:..J 5 V C l 4 A
í 1! 1* / Afg A K u R Cx e K £> 1 A R s K e 5 / u R
\\W]i «5*. 'A i> f R tA u c Cl U R N KtTr, 's K E R / K R
* K u L U O K. & fí & u N I> s V I p r U fML- 5
|."i» 6 R L fl R i £) N) A í A (TiU A K A S R A K
,..l F F A N N !*«• s y R S 'o ■P u R F i|- R A
'L Sií V* fT H s V '1 N A 0 o m s r A 4 L !M«« L A R F A R
s T b L \J A N O R K £> i N —» L e y s T1 'A R N a
KT V P A’ R N 1 u'V t' «r» S A r A N rrki T s A P* f /? A N r
JKfJW '1 M A A 5 A SlTW IR u K” u L A R ýs u K T u N h'a rr M f) N
p P fí R r 1 ,i N fcr-'i ftJ.rj ’A F 1 R. v,v. V R (.ai* 1 £> M ý' R A
S Vi N u R L A R 1»' E Wr A L T t L L e 4 NÁut C 1 R
T 'A l w E Á ‘1 L L út.t E L F A e F A L 1 (;.r*
T ss R A M A A M L A í> 1 N N 4 A N 4 !*«*• J> u G.
'O s r.M* -• A u £> A R r T o bi S 'A r r U R . «.l t.— x> Á (
R l T A £> R 1 R O S r u N 4 u R ?£ A £> 1 L u NI £
í;i, A F A W A $P«- tTU ■R E K T A N A 4 A iíi- r*** R K £> A R A *
(Mynd af lausn)-
Verðlaun hlutu:
1. verðlaun, kr. 5.000,00: Anna Vilhjálmsdóttir, Álfta-
mýri 20, Reykjavik.
2. verðlaun, kr. 3.000,00. Bjamheiður Sigþórsdóttir,
Móabarði 22B, Hafnarfirði.
3. verðlaun, kr. 2.000,00. Jón Baldursson, Hraunbæ
194, Reykjavik.
‘ ii *
S.'