Lesbók Morgunblaðsins - 01.02.1976, Blaðsíða 15

5Timu SÍPAREFT/R v/p le/tum ad
VIÐBURVALAUSA FERÐ ROMVERSKA, HER
ryj. .. ------- F0R1N6JARA-ÐÍNU.
ST-J 1 Æmm V/£> SKULUM SPYRJA
%-jííP FYR5TU RÓMERSKU LEK-
JAnAHA, SEM V/Ð HfTTUM
V NU?A E6
Þ'A EKKERT
AÐ SYN6JA
/SKARPLE6A
ALYKTAV ÓORÍK-
. LIRj BÚMP!
, T JÆJA, L'ATUM þflfi N/E6JA 1
)PÚ FÆRD Þ'A BARA 5TÖÐUMÆ
< LASEKT. MUHDU AÐ HE/LSA
_____ VARDSÝEJTUM!
YSKO!ÞARNA ER^\>^-;X‘
VARDSVE/T. !//£> \
6TÖÐVUMHANA 06) JkC^iP
sSPYRJUM TIL / C-McQUS}
WCVEGA R-^//Cíy.,
STE.IHRIKUR
EN&AN
^ ASA ! ^
AF6AK/D HERRft \ VELRóMID.
dr/BTUP PER V/N- )ÞRJ£>JA6At\
SAMLE6A 5A6T TU V/A/STR/.
OSS.t/VAR HER- /BERJ/DÖSS
STJöRNARSTÓÐ/bKKI ME/RíVð
/NER? />\VlNSAMlE6fl.
, TJÆJA, L'ATUM ÞAD NÆ6JA 1
JÞÚ FÆRD Þ'A BARA STÖÐUMÆ
/ LASEKT. MUNDU AD HE/LSA
/>___ VARDSVE/TUM!
YSKO! ÞARNfl
VARDSVE/T. V/Ð \ _
6TÖÐVUMHANA 06) JkC^iP
sSPYRJUM T/L /
WCVEGA R-^////y.,
Að eiga
sér rætur
Framhald af bls. 13
GALLVASKI!
í útlendingahersveitinni
Var hann lltill bréfritari og urðu bréf
hans æ strjálli, uns þau loks hættu
að koma. Llða nú nokkur ðr.
Það var árið, sem ég var I laga-
deildinni, að ég borðaði allan mat I
Matsölu stúdenta. Einn daginn um
hádegið, þegar ég geng fram salinn
með djúpsteikta fiskinn minn I
kokkteilsósunni blasi við mérvið
annars autt langborð, ungur maður,
snotur og einmanalegur, af indversk-
um kynstofni. Sllkir menn voru þar
sjaldséðir. Geng ég til hans með
fiskinn og spyr. hvort ég megi setjast
ð móti honum. Bið ég afsökunar, að
ég skuli ðvarpa hann og spyr,
hvaðan hann sé. Hann segist vera
siki, sem er sértrúarflokkur Hindú-
trúarmanna, frá Uganda og hafa ný-
lokið verslunarskólanámi i London.
Segist nú vera á skemmtireisu eftir
próf, áður en hann taki til starfa í
klæðaverslun bróður slns. Spyr hann
mig um Grænlandsferðir og virðist
hafa áhuga á Grænlandi. Segi ég það
bæði kalt og dýrt og spyr hann
afturð móti um Milton Obote og
Jomo Kenyatta. Ljúkum við snæð-
ingi og spyr ég hann, hvort ég megi
ekki sýna honum Reykjavlk. Tekur
hann þvi með þökkum og göngum
við, sem leið liggur um Tjarnargötu
og Vonarstræti. Segi ég sikanum frá
ýmsum sérkennum fslendinga, hér
megi ekki boxa og sé það litill skaði,
en annað er verra og það er, að
bjórsala er bönnuð. Furðar sikinn sig
mjög á þvi og spyr: „En borða menn
ekki Is hérna?" „Jú," segi ég, „hér
borða menn mikið af Is." Erum við
komnir að dómkirkjunni. Ég er vanur
þvf frá blautu barnsbeini, að aldrei
skuli Iðta kirkju óskoðaða, tek I
snerilinn og við smokrum okkur inn.
f kirkjunni er að fara fram jarðarför
og náum við þar hinum ðgætasta
éinsöng og Ijúfsðrum fiðluleik. Þegar
presturinn hefur kastað rekunum,
drff ég sikann út úr aftasta bekknum
og komumst við klakklaust út aftur,
én þess að valda hneyksli. Var sikinn
mjög hrifinn af jarðarförinni, sem var
hans fyrsta, en I trúflokki hans tfðk-
ast að brenna Ifk á bálkesti.
Lá nú beint við að halda f Alþingi.
Þetta var á föstudegi og Iftið um að
vera, svo að við fórum um aðal-
dyrnar og upp plussstigann, héldum
slðan rakleitt á palla og litum yfir sal
neðri deildar. Sagði ég sikanum, að
Framhald á bls. 16
Juan
Carlos
Framhald af bls. h
Carlosar í fyrra hefur hlotið ýmis-
lega dóma. Andstæðingar
konungdæmis segja hann ekkert
hafa gert, nema undirrita einhver
þýðingarlaus skjöl. Aðrir, sem
hugsa í lýðræðisátt í gegnum
konungdæmi, telja hann hafa
sýnt ýmislegt markvert af sér.
Hann á jafnvel að hafa sýnt um-
talsverðan dugnað og þekkingu á
stjórnarfundum. En svo komst
Franco á fætur og prinsinn dró
sig í hlé brosandi.
I viðræðum um þetta leyti lét
prinsinn í - ljós hugmyndir um
einingu Evrópu. Hann vildi hafa
þingbundna konungsstjórn og
snfða hana eftir þingræðishefðum
Vestur-Evrópu. Tók hann Eng-
land til dæmis. Með þessu bakaði
hann sér óvild hægri manna.
„Hér verða engar umtalsverðar
breytingar eftir daga Francos“,
sagði einn þeirra ákveðinn.
Vinstri menn voru andsnúnir
prinsinum eftjr sem áður og lágu

AU6NABL/KI S/OAR A LAÚ6A - Y§SSr HÆ, þU ÞARNA,
VEG/NUM /K0NDATAB0R6... Pí HVERSVE6NA AFAR.
—^------------------ J \ÞU OKKUR EKK/f '
NÖKKRUM SE
QROTUM SÍOAR.

MED KURTEJ6/NN/
KEMST MADUR 6£6
UM HARDLÆSTflR .
DYR. J/
honum á hálsi fyrir það að hann
skyldi ekki hafa neytt valda sinna
þessar vikur sem hann hafði þau,
— og komið Franco frá.
Ekki er enn vitað, hvort Juan
Carlos er fær um að stjórna
Spáni. En það er heldur ekki
ástæða til að dæma hann fyrir
fram. (Til að menn haldi nú ekki
að kóngurinn sitji auðum höndum
birtum við hér dagskrá hans:
Hann rís úr rekkju kl. 7.30 og
gerir leikfimisæfingar i svo sem
kortér. Kl. 8.15 snæðir hann
morgunverð, les þá dagblöðin og
hlustar á fréttir. Kl. 9.15 ræðir
hann við ritara sinn. Frá kl. 9.45
til 1.30 eftir hádegi „stjórnar“
hann svo. Stundarfjórðungi fyrir
eitt er miðdegisverður og þá
hittist konungsfjölskyldan. Svo
kemur að „siestunni“ þeirra
Spánverja. Upp úr kl. 3 stundar
konungur einhverjar íþróttir, ef
hann fær því viðkomið. Frá kl. 5
til 7.30 „stjórnar“ hann aftur.
Loks vinnur hann með riturum
sínum í um það bil tvo tíma, og
um hálftíuleytið snæðir hann
kvöldverð með konu sinni. Þá fer
hann yfir stjórnarstörf næsta
dags. Nú vill hann að sjálfsögðu
rækja börn sín, en til þess gefst
lítill tfmi, helzt rétt eftir hádegis-
verð og fyrir kvöldverð).
Hvað, sem um Juan Carlos má
segja, hlýtur hann að minnsta
kosti að vera dálítill diplómat.
iHann er nefndur „kóngur af
Francos náð“. Þó segja kunnugir
að hann hafi aldrei átt náð
Francos vísa. Víst er um það, að
Franco hafði aðra í bakhöndinni,
ef Juan Carlos brygðist. En
prinsinum tókst að halda brosinu
— og hreppti tignina.
Á Spáni búa blóðheitir menn og
ákafir. I hálfa aðra öld hefur
engum lánazt jafnlengi og Franco
að hafa frið í landinu. En eftir-
maður hans situr á völtum tróni.
Það var raunar ljóst áður en hann
kom til valda.
Dagar hins góðlátlega hlutleys-
isbross eru liðnir. Nú verður Juan
Carlos að sýna f snatri hvar hann
liggur, meðalvegurinn milli
öfganna til hægri og vinstri. Og
honum er hollast að sýna einurð
og festu. Þá kann svo að fara, að
honum lánist ætlunarverk sitt. En
hann hefur nauman tfma.
(Tekið saman úr „Quick“ og
„Bunte")