Lesbók Morgunblaðsins - 08.02.1976, Side 2

V
fiaHpRsfK
wmmm’
Teikning: AlfreS Flóki
IVIiiiiiisliiiMiirinn cr viiinlnicó-
rarinn. «n ónvll saniuiinmila'ki.
II
Mi|> Iwfur alllaf lannaó IiI
IVIailras. Til Indlanils. Indlands-
skaKÍ niimili niif! á kökusnció.
IVlnli liiiföi iirnlnaö af hcnni
fraiiiiinvcröri. I»aö var Ccylon.
Yfir lirciöari ciidaann rann
fljóliö (JaiiKCs. KráKiilur
Kiiiiilarlaiiiimr af lcirleöju or
skolpi. I»aö skaiil ii|i|i liiindum.
kölluni «K IrjáKrciiuiiii ofan úr
landi. I»a*r v«ru inaKnaöar af
örólliiin horRrindiiin mcö
vefjarlielli «K áilll aö sIíiikh
cinlivcrja. Niöur í |ic((n IArii
lrö|i|iur. \ 1 |)ýöan fór niöur
|>a*r. Iiaöaöi sír f vclliiiRiinni «K
licllli lioniini í flöskur. Af-
KaiiKiirinn raiin lil liafs.
Miösnciöin var þakin Kra*nni
lóö; þaö v«ru skÓRar. I þeim
voru hofriislir fullar af draiiR-
uni f lunKlsljósi. Káövilllar hof-
rolliir fla*klns( uni í draiiKiiKcr-
inu. Alla nóllina voru þcir aö
skjólasl fvrir horn «k Ká hvorl
þcir rícIu oröiö (il hölvunar.
Indvcrsk illvirki v«ru óviö-
jafnanlcK. sum óaöfinnanlcR.
I»au nicslu voru drýKÖ af ósýni-
lcKiiin öfluni. Kcröamcnn
koinu hcini niállausir af skclf-
íiikii lil icviloka.
TÍKrisdýrin skiplusl í þrennl.
Suni sálu f hnipri. Önnur slóöu
fvld «k þrcylulcR f skÓRar-
jaöriniiiit. cins or þau vildu
skipla iim innhvcrfi. IKrin í
sföasla flokkniini flalniÖRUÓii
iniii á RÓIfuni í hálfrokknuni
furslaliölltini. l»au voru niollur
«K horföu lómlcRa hvcrt á
annaó, snjáó á hakinu af um-
fcrö, ncma dýrin f hornunum.
Furstarnir voru marRvafðir
hvflum dúki um hausinn. Þá
virlisl ckki lanRa í ncilt. Þcir
ráfuöu um hallirnar, hnjótandi
um tÍRrishausana «r horfóu á
mvndir af forfeórum sfnum or
þckktum fílum. Þaó var þa*RÍ-
l(*Ra svalt. Stundum voru þcir
hornir út á flckum. Þcir horfðu
konunRlcKa vfir allt. Svo voru
þcir bornir inn.
KnKlcndinRar sátu úti á vcr-
öndtim mcð sólskjól á höfðinu.
Þeir voru kcnndir or horfóu
votcvRöir niöur ncfið. Þcir
töldu háræðarnar. scm
mynduöu ffnt. órcRlulcRt nct.
Svo skoóuöii þcir yfirskcRgiö,
scm var upplitaö. Svo fóru þcir
inn or vöfðu um sig flugna-
nctjum.
Á hátíðum var kveikt í
ekkjum. Þúsundir manna sátu f
hring í rvkinu. Uppi á margra
hæða bálkesti sat hálfbrunnin
ekkja. Hún hvarf stundum í
revkelsismökkinn frá prestun-
um. Þá hvessti fólkið augun.
Svo birtist hún aftur. Áóur var
búiö að brenna eiginmanninn,
dauóan. Allir voru mjög
trúaðir. llm allt landið var
daufur revkelsisilmur. Ég hóf
ferð mfna á laugardegi.
III
Litlu skvldi kostað til og ferð-
azt í huganum. Með ferðaskrif-
stofu Jónasar. hugsaði ég í
gamni: „Ég er kominn upp á
það /— allra þakkarvcrðast —/
að sitja kyrr á sama stað / og
samt að vera að ferðast“; svo
hijððar auglýsingin. Ferðaáætl-
un var brottför og ákvörðunar-
staður. Ég hélt kvrru fvrir um
daginn og var á stjái, eirðar-
Iftill af eftirvæntingu, sem ég
revndi feiminn að bægja frá
mér. Rígfullorðinn maðurinn.
Loks fór ég fram í eldhús, fékk
mér kaffisopa, og lét það eftir
mér aó tala dálítið við sjálfan
mig um ferðina. Ég stóð upp,
vppti beltinu, og gerði mig
hressilegan. Jæja, eigum viö þá
að leggja í hann, sagði ég í
hálfum hljóðum og leit f
kringum mig.
Hugurinn bar mig strax hálfa
leið. Ég kom niður í Tvrklandi
vestanverðu. Ég hugsaði ekki
meira um það f bili. Ég var
rpg að hugskeyti
Smásaga eftir Ásgeir Ásgeirsson
©