Lesbók Morgunblaðsins - 08.02.1976, Side 16

Hvað nú
sterki
maður?
Framhald af bls. 9
Þar með er að sjálfsögðu ekki
sagt, að konur hafi fundið upp
hakann. Það er alveg eins lík-
legt, að maðurinn hafi fundið
upp hakann. Það er alveg eins
líklegt, að maðurinn hafi fund-
ið hakann upp og látið hann í
hendur konunnar með orðun-
um: ,,Jæja, nú getur þú.“ En á
móti því mælir sú staðreynd, að
menn fyrri tíma voru svo
heiðarlegir, að þeir létu þau
verkfæri fylgja þeim í gröfina,
sem hafði fundið þau upp.
Flestir hakarnir hafa fundizt í
gröfum kvenna.
En augu Bornemans beinast
ekki með eftirsjá að steinöldun-
um, heldur horfir hann til
framtíðarinnar. Og þá er hann
jafn svartsýnn eins og hann er
bjartsýnn. Hann hefur komizt
að þeirri niðurstöðu, að stein-
aldar karlmenn hafi borið
mesta virðingu fyrir þeim kon-
um, sem hefðu náð því að
eignast flest börn. Útkoman var
sú, að þær sem barnlausar
voru, fengu enga aðhlynningu i
ellinni. Og það sem meira var:
óbyrjurnar voru einfaldlega
sveltar i hel.
En nú á aftur á móti heimur-
inn við offjölgun að stríða.
Gamla fólkið hefur minnkandi
áhuga á börnum, þar sem
tæknilegar framfarir á vorum
dögum valda því, að fleira ungt
fólk getur séð fyrir fleira
gömlu fólki en fyrr á tímum.
Slíka andlega fæðu í bók
Bornemans ætti lesandinn^auð-
veldlega að geta melt. En hann
verður að kyngja seigari bitum,
þegar sálfræðingurinn matreið-
ir handa honum óvenjulega
þróunarlíffræði.
Borneman segir: „Freud
heldur því fram, að manneskj-
an „þroskist" með því að hin
í framtlðinni á það ekki að skipta
neinu máli, hvort einhver sé karl eða
kona. Aðalatriðið er að vera mann-
eskja. En hvað mun llða á löngu,
áður en við höfum náð svo langt?
GALLVASKI i
í útlendingahersveitinni
AHA! ÞETTA LIKIST ALLAVBCrA E/AT
1Y66/A/ÓU. ÞAÖERBEST
NÚ VBROURAÐ SÝNA >
HVERR/ júP/NBi
AO ÞU B/Ð/R HE,
ÞE6/ÐU 06
fARÐU í RöfflNj
ÞAí> KEM5T ENG/NN
'SkHPT/R M/6 \
EK/a MAÍ/ GALlAi
PEf>>
FRAM HJA MÉRAH LEYFIS^s^^^l
FARVU í ROO/NA GALL/, £2=*=““^='^
JEF ÞU VILLTJHNRITA ’/AFSAm V/RW-
herra. en
I BG KOM AÐE/NS Ai>
I -*> V le/ta upflýs/nga.
nKURTE/S/N BR ^
AL> BYRJA A&FARA
/ TAU6ARNAR A MÍR
n>AF$AKA^
'ENAFSAKAVU.EG
ERAÐFLÝTA MÉR>
V/NSAMLEGA
AFSAK/Ð'
'AFSAK/f), 6ET/Ð Þ£R \ VE/ T EKK/. ÞU VERÐUR
SAGTMÉR, HVAR UPP- )AU SPYR-lAST FYR/RUM
JNS/NGADE/LP/N ER?J ÞAVÍ UPPLÝS/NGAPE/LÞ-
/nn/. ___-
mm
kynferðislega tilfinning, sem
upprunalega sé dreifð um allan
líkamann, safnist og magnist
með unglingsárunum í vissum
líkamspörtum, en sú skoðun
gefur til kynna, að sumir
likamshlutar séu öðrum æðri,
en slíkur hugsanagangur er í
senn úreltur og ólýðræðis-
legur.“
Og ennfremur: „Ef við eigum
einhvern tíma að geta frelsað
okkur undan ógnarvaldi einnar
manneskju yfir annarri eða
einnar stéttar yfir annarri,
verðum við einnig að losa kyn-
ferðislffið undan harðstjórn og
ofurveldi hinna auðertu og
bráðnæmu Iíkamsparta. Það
þýðir, að kynferðislíf frelsaðs
mannkyns yrði mjög áþekkt
því, sem var með hinum fyrstu
manneskjum — byggt á húðar-
yl og hörundssnertingu við
gagnkvæm ástaratlot i stað
viðureignar kynjanna nú á dög-
um.“
En málið mun þó vera
flóknara en svo. Það er nú talin
vísindaleg staðreynd, að enginn
maður sé hundrað af hundraði
karlmaður og engin kona kven-
maður út í ystu æsar. Þegar
bezt lætur, er manneskja mun
fremur maður en kona eða
kvenmaður en karlmaður, en
hún er aldrei einvörðungu
annað kynið.
Borneman lagar þessa
vitneskju að þeirri sann-
færingu sinni, að þeir einir,
sem séu „til vinstri", standi
réttum fótum, með því að full-
yrða eftirfarandi: Mannkynið
mun eigi aðeins — í fáum orð-
um sagt — ná þeim þroska að
verða stéttlaust þjóðfélag,
heldur einnig „kynlaust".
Þar með á hann þó alls ekki
við, að maður og kona muni
ekki gamna sér hvort við annað
í framtiðinni, heldur að annað
kynið muni ekki lengur ríkja
yfir hinu og kúga það. Það
verði eigi aðeins að afnema
auðvaldið, stéttaskiptinguna,
heldur einnig það kerfi, þar
sem manneskjurnar eru
klofnar i tvö kyn. Það megi
ekki skipta nokkru einasta
máli, hvort einhver sé karl eða
kona.
Sveinn Asgeirsson
þýddi úr „Stern“.