Lesbók Morgunblaðsins - 07.03.1976, Page 15

1
Sú var tíðin að nokkur ævintýraljómi var yfir
þpirri athöfn að fljúga, — eða öllu heldur: Að
ferðast með flugvél milli staða, hvort heldur
það var innanlands eða yfir pollinn. Nú er þetta
orðin næsta hversdagsleg upplifun fyrir æði
marga og gengur sem betur fer næstum alltaf
állka áfallalaust og að stlga framúr rúminu slnu
á morgnana.
Allt um það þjáist fjöldi fólks af flughræðslu
og gæti af heilum huga tekið undir með Thor-
olfi heitnum Smith, þegar hann sagði nýkom-
inn á loft: „Ef ég ekki fæ mitt brennivln, þá er
ég farinn". Ég hef veitt því athygli fyrr og slðar,
að það er trúlega ekkert sældarbrauð að ferðast
með þann farangur, sem flughræðslan er. Al-
gengasta ráðið er að hvolfa I sig brennivlni rétt
áður en farið er á loft; drekka I sig kjark og
skjögra svo um borð. Oftast dugar það bæri-
lega, en ekki alltaf. Eitt sinn var ég samferða
svo flughræddum Suðurnesjamanni milli
landa, að það rann af honum af einskærri
hræðslu um leið og hann settist upp I flugvél-
ina. Það merkilega við flughræðslu er, að hún
vill stundum ágerast með aldrinum, en flestir
þeir sem plagaðir eru af þessum veikleika, láta
sig hafa það og blta á jaxtinn.
Trúlega er forráðamönnum flugfélaga ekki
með öllu Ijóst, hve margir hafa beig af flugi. Ef
svo væri, mundu þeir leggja miklu meiri
áherzlu á að kynna rækilega, hversu öruggt
samgöngutæki nútíma flugvélar eru. Margir
mundu anda léttar ef þeir vissu um þær kröfur,
sem gerðar eru til öryggis; ef þeir vissu eitthvað
um öryggisbúnað vélarinnar og það nákvæma
eftirlit, sem þar á sér stað.
Það er fáfræðin um flug og flugtækni sem
skapar hræðslu og öryggisleysi meðal farþega.
Ég get nefnt til dæmis, að sumir hafa áhyggjur
af þvl að stíga upp I fullhlaðna vél, vegna þess
að hún muni þá kannski ekki hafa kraft til að
komast á loft. í annan stað hef ég orðið var við
ótta um, að alltof mikill farangur hljóti að vera
Mœðulaus ötti
en jafn slœmur
tyrir því
kominn um borð. Einnig þar er að sjálfsögðu i
fyllsta öryggis gætt, en það er þvl llkast sem
æði margir állti það einskonar happdrætti,
hvernig hleðsla á flugvél fer fram og hvort hún
muni komast á loft. i
Flugfélögunum hlýtur að vera akkur I þvl að !
farþegum llði sem bezt meðan á flugi stendur.
Ennþá er eitt og annað, sem ástæða væri til að
bæta úr og taka til endurmats. Reykingar eru
eitt af þvl. Mér er minnisstætt, að eitt sinn
fylgdist ég með tveimur miðaldra konum, sem
voru áreiðanlega stjarfar af hræðslu vegna þess
að við hlið þeirra sat kófdrukkinn maður. Hann
fór vægast sagt mjög óvarlega með logandi
slgarettu allan tlmann og mér þótti auðsætt á
svip kvennanna, að þær byggjust við eldsvoða
á hverri stundu.
Hver og einn ætti að hafa á þvl fullan rétt að
ferðast án þess að vera til þess neyddur að anda
að sér tóbaksreyk allan tlmann. í þessu máli er
aðeins um tvær frambærilegar lausnir að ræða:
Sérstakt farrými fyrir reykingamenn, eða banna
reykingar alveg. Of lengi hafa reykingasóðarnir
fótum troðið rétt hinna, sem ekki hafa ánetjast
tóbaki og er mál að linni, bæði á þessum
vettvangi sem öðrum.
Til eru þeir menn okkar á meðal, sumir
þjóðkunnir, sem kjósa að velkjast á skipi I viku
yfir hafið fremur en taka flugvél. Vel er skiljan-
legt að menn velji fremur það farartækið, sem
þeir telja öruggara. Kunnáttumenn um flug
munu á einu máli um, að það sé aíveg einstak-
lega áhættulaus ferðamáti og óllkt hættuminna
en að ferðast með bll til dæmis. En auglýsinga-
meisturum ftugfélaganna og öðrum framá-
mönnum þar, þykja þetta svo sjálfsögð sann-
indi, að þeir gleyma að kynna þau fyrir þeim,
sem stlga skjálfandi á beinunum upp I flugvél I
hvert einasta skipti og þykjast sloppnir úr
stórfelldum háska, þegar hjólin snerta braut-
ina.
GIsli Sigurðsson.
Krossgáta
Lesbókar
Morgunblaðsins
Lausn
á síðustu krossgátu
LTóí- Ó'ú M NfltK Uf! í KEL- pýft HUD- UC.RA ■ f irró nr-tttt ■ •• l 5J! M t 1
1 A N A R ■f* T A L A R s
u ' urug E 1 A R R £ •Ð Talr ft A'
f" \ Ð A ‘l Nl A N O0UA E 1 R
/eiiui sr il WttfN A' S E K ( N M£ f llPP 'fl F 1 N N
'iMÍ f,TTA K N A T T S V R N U A N N A
tlM- K 1 S T 1 M Vt SK \i A N N 1«. N N ý f1’
Æ T T Æ R A A N D 1 H A'
NAU- $ A U M U R l N N r 0 R A U R fiuc L L
1 R 0*Mk "cst (UM|j O L 1 N U VflKA u N £1 N K OMli fUCtL s U
N m 6 P L R D Í.K.1L FUí-t í r ALDIf uPf* A L A s T
4 r R S> 1 u'VSti- kiiTíTt 1 L T A R o S T A
|»>fKKT A L K U N N L Ö u N A fVi M t’Lt, JK-Ii A L.
R E.NC 1 R fP’ •^ILT ’o L M »c VHlfl S T O Ni R A
R A M UoS. IO s T A K A N Púk KMN A' R A N N
u nc □ ' V/1 ■* x ,'A ÞEúAK í 5T7\D J)U6N)- At)álL fJftaTi TÍMÐUf^ PW- TRfe L '/F- FÆRl A R —MAFU ?rsn \nf)aR 5eí.r, L- FÆ U- /M CL
Ir
L£fO- eifj. FlS Kfl
L\ k Lflí - oucon
ÆOt Llt- ÚF«- IÐ y/ 'l'
-fÍKiT H'IÍLD fjRMM- e fn t HRTÍ& Hí-T- 'o í> - FÆRI
ÓTrfl ITóÐS
E PIR Di?£ú ÚR
fLm 1 r° nj
FIJK- i N N - HRlF- /MM AF STÓRfí rtoND KeVf?- ©i
RflH' D'ý'Rv £FTld #5 £ ý
INO. Sfí m- Ht-T. UTt iKAR- aP
líKnro.i gí NKT.-
JHM ' V oTufL MIHNIJ- 1 rJM $ ó L~~ úuÐ
N\ift RK 5 M - H c. T.
1—P FYÐift ömdíf lÁTi-IM UR
3orv- Ffti-c Lera (í. RFTr/} OP K E - NNÖ
- ÁRflS £N 0- iHC, T°i ** ve/íi-fl
sa i*- H »-T- TJíK e in5
brr- 1 N N L£6Rft
MlT- LflUS ML 5oM -