Lesbók Morgunblaðsins - 11.04.1976, Blaðsíða 12

Mammon í
algleymi ö
fermingardaginn
Það er fagur og gamall siður að efna til
fjölskyldufagnaðar við tímamót og veita
gestum eins vel og rausnarlega og efni leyfa.
Sá siður sem viðgengst hér í sambandi við
fermingar að veita langt um fram efni og
bjóða ekki aðeins nánustu ættingjum til að
gleðjast með ungu barni á kristilegum tíma-
mótum, heldur seilast vítt og breitt um
frænda og vinagarð til að barnið fái sem
mestar og glæstastar gjafir er aftur á móti
með ógeðfelldari uppátektum okkar.
Fyrir alllöngu var hafinn áróður fyrir því að
vín skyldi ekki haft um hönd í fermingar-
veizlum og mun það hafa gefið góðan
árangur. Síðan kom að því að gerð var hríð
að fatakapphlaupi því sem fram fór á ferm-
ingardaginn, einkum meðal stúlkna, og upp
úr því voru síðan teknir í notkun fermingar-
kirtlar um allt land og var þetta hvort tveggja
gott og gilt svo langt sem það náði.
En baráttan gegn matar- og hnallþóru-
veizlunum sem boðið er í við þetta tækifæri
á flestum heimilum, svo og áróður fyrir því
að draga úr því skefjalausa og dæmalausa
óhófi í fermingargjöfum, hefur aftur á móti
alltaf dottið um sjálfa sig, enda hefur sá
áróður verið uppi hafður af mun minni sann-
færingarkrafti og liggja þar efalaust ýmsar
ástæður til grundvallar.
Þó var sem á tímabili að unglingarnir
sjálfir ætluðu að hafa vit fyrir foreldrum
sínum, hvað snerti hin fjölmennu og iburðar-
miklu ættarmót, sem efnt er til með óhemju
miklum tilkostnaði og hjá fjölda fjölskyldna
langt umfram eðlilega fjárhagsgetu. Gjafa-
kröfur sýndust einnig verða hóflegri, en sú
dýrð hefur ekki verið langvinn, og eftir því
sem bezt verður séð er allt komið í fullkomið
algleymi á ný. í stað þess að fermingardagur
sé kyrrlátur barni og foreldrum i skauti
fjölskyldu við hæfilegar veitingar og skyn-
samlegar gjafir, kemst nú fermingarbarnið
varla leiðar sinnar á heimilinu fyrir gestum á
fermingardaginn — margir hverjir eru gestir
sem barnið kann fjarskalega litil skil á og
hefur svo sem heldur takmarkaðan áhuga á
að hitta. í vistarveru hins nýblessaða barns
verður varla þverfótað fyrir segulbands-
tækjum, útvarpstækjum, gullúrum og sófa-
settum, fyrir nú utan digran sjóð í vasa.
Vissulega eru gjafirnar góðar og margar
þarfar, en getur ungu barni verið hollt að
upplifa dag á borð við þennan. Fyrir nú utan
liðan hinna örþreyttu og staurblönku for-
eldra sem kostað hafa offjár upp á að láta
mála ibúðina i hólf og gólf, yfirdekkja
stólana, veggfóðra forstofuna skipta um
gömlu hreinlætistækin, kaupa matarföng
fyrir alla hersinguna, föt á ungann auk
gjafarinnar frá foreldrunum, sem að sjálf-
sögðu verður að vera öðrum gjöfum veglegri
til að allir haldi nú sóma sínum.
Smáborgaralegt og þröngsýnt sjónarmið
er allsráðandi. Enginn má vera minni en
nágranninn eða ættinginn sem fermdi í fyrra
og „barnið mitt verður að fá það sama og
allir vinirnir fá" og svo framvegis.
Slíkur dagur er ekki kristilegur gleðigjafi,
heldur ósæmileg martröð öllum sem hlut
eiga að máli. Þarna hljóta guðsmennirnir
sem búa börnin undir athöfnina sem
ósköpunum veldur að geta komið við sögu
og reynt að hafa áhrif í þá veru að meira hófs
og stillingar sé gætt. Það væri ekki síður
verðugt en að láta þau læra utanbókar fræði
sem takmarkaður skilningur er á og myndi
þegar fram liðu stundir kannski koma fram í
meiri aðgæzlu fjármuna næstu kynslóða en
gætt hefur hjá nýrikri velmegunarstéttinni
sem hefur verið að ferma afkvæmi sin á
siðustu áratugum.
Jóhanna Kristjónsdóttir.
r y\«7 ^ *** , ^ m Hfcö' Frum- ?VRlí) HKES5- IK oT SflH" HlT. PUÍ b’&ÆMFUC l Lflus-HHi v AR feiHílf Et- 0 - STÆEH &ipvin<;
» \ —* —1\ ~tr>
DR£C-- UR 1 DflFfl KLerr- u cz zeiNi
zeivs 'foNN
// ivintsiMS- NftFMJ ?v eiskrR FOtZ- I
ftLfl ftFKv'-1 £MI ÍTflF- UiT LfKUf\ ÚVR Oft 3o(Z£>- flOUR a-rog.- H'/ÍLlM
VFKK- FÆRl NftFN UíALFft EAíO/NR ÍK£- LLUft.
B/srn FflRfl áteirr VAÐA
hlERK- gfÆR-l Krt- AST /fVF IP- eitrs ÍU.Ii - LEÍ UR
HftFN L of)- S KlW V
L 0 VC - he\& 1 £>
K’IflSS yflifZ- Hfiitei- U4. VANTrvg
sróii. fl l^EO - unz. t 1 fuUMfi 3 EtNS A©
ÍÚT B>£ R T- Asr K-vCfJ- J>v»R
STflF- rWfiTfl £|M S ÍKÓLI
la<vlm- U(V svtevn ÓHLTofi
plLOftl HNTÓf) 'A F£ri * >
tf'l' uV- ■
iw <k VERft MftL » Kft' oPP- hP-
Krossgáta
Lesbókar
Morgunblaðsins
Lausn
á síðustu krossgátu
íl n 10 ■sy Ctio- IMA flfTyiti eiw S ! P! ró* -. HflHl- Jww*. SIS ! HhíI/ HH'Tos i*«r
á m ! KtiiA ÍUAL A T s A~ OltM.lt, ♦ «ft*/n M*n K" A R K A i
m U NÝL- ÉMA VoTuM rr'uiíih R b K U N1 iir K Æ N A // L A
U ? V IflMO Nt e © m- /fl - e M L U R jn»- Tf MC- N
N e K 'I U R HúJt H- '0 L LlíCif SAMAAJ FhkuR R 5 F 4
6 N 'O T T go ■p b R A T A M 5
T"" R 1 F A VöKvfl foKi. 5 A F A R 'I fr U R CCIIC- >V/0- /0 b
A H '££ll VflNfl L U K: K A N Z. A M A 5 T
* • IWTt HfJCTT- 61 L 'l ni A f«M- renA- INC. D ‘l HÚH JlllHDfl •Þ I L r«Mt 6fJ0- Iflí. T E JT
r'./tLu fififfi M A T A neíKKfi ru.u,., IflftUH. T E y á A fNVK UR. J) A U N Al
FlT- óflÐ A' N A Kémf Bíti 5 A N N A R TLIKA Eir»- K'f/fMI U N N A
ffíurA ern\ AT A srfld JflMT. 'O N TL Té»N- VERK PfftUR v-trtfl ,(»> Ll F A R [ygrit Tó'f 4 N. 'h
H A |L-» rg«r ¥ 3> A —> ~L ') F I 'íc.HN H A bfrfi- (íUU. S)
F N 1 u R A L A f/ A L I K u
A A L L A rcft>- UfA F A K JC A «