Lesbók Morgunblaðsins - 29.05.1976, Blaðsíða 8
Stefán
Jónsson
frá MöSrudal.
Orlygur Sigurðsson listmálari i
stofu sinni.
MÁLARI
OG MÖTULL
Grein eftir
Örlyq Signrös-
son um sam-
barni portret-
málara r ið
mótul (módet)
sitni
Þegar Gísli ritstjóri bauð mér óvænt
allan frontinn á Lesbók undir málverk
fannst mér eíns og ég hefði skyndi-
lega öðlazt heimsfrægð, eða oltið inn
í sjálfa frönsku akademíuna. Slíkri
viðurkenningu og upphefð átti ég sízt
von á héðan af i þessari jarðvist. Fyrir
valinu varð stór olíumynd á vinnu-
stofu minní. Hún er af þeim frækna
og fræga sæúlfi, Eiríki Kristóferssyni,
þrumuskelfi fyrsta þorska-
stríðsins. Okkurfannst, viðeigandi að
skýringartexti fylgdi, svoað þessi
aldna stríðskempa birtist ekki eins og
veiðiþjófur úr heiðskíru lofti eða eín-
hver ótíndur brezkur stríðsdreki á
fósturlandsins freyju. Þaðstóðmér
næst að taka slikt að mér, jafnvel þótt
að ég varaði við, að ég gæti gerzt
ærið skrafhreifinn og langorður og
teygt lopann eins og afgömul
málskrafsskjóða. Þessa kápumynd
málaði ég fyrir sjálfan mig fyrir tveim-
ur árum eftir að hafa lokið annarri
eftir pöntun af skipherranum í fullum
skrúða. Sú mynd, sem er ólikt „penni
og sætari", var gerð til stofustáss og
heimilisnotkunar í húsi sonar hans og
tengdadóttur. Þá mynd þótti mér
skorta viðeigandi þrumugný og púð-
urreyk. En það er nú einu sinni svo
með karakterslappa listamenn, að
þeir geta óvart eða vísvitandi gerzt
mellur i listinni. Ekki kippi ég mér
lengur upp við slíkar aðdróttanir,
enda ekki úr háum söðli að detta, auk
þess sem öll mannanna verk hafa
löngum þótt misjöfn, ekki hvað sízt
listaverk.
Samband okkar Eiriks i þessari
myndsköpun var mjög jarðbundið, án
allra bibliutilvitnana eins og þegar
þeir áttust við í fyrri átökum aðmirál-
arnir, Eirikur og Barry Anderson forð-
um. Þá gengu guðsorðasendingar á
milli þeirra á víxl eins og í „ping-
pong" eða kínverskum borðtennis. Þá
þekktust engar halaklippingar né lifs-
hættulegar skipastanganir á miðum
úti eins og sænaut og lambhrútaröttu
saman kappi upp á líf og dauða. Ekki
kann ég stafkrók i biblíunni að gagni
nema söguna af Davíð og Golíat, sem
reyndist mér nægileg þekking og