Lesbók Morgunblaðsins - 25.07.1976, Síða 8
Annar „grjótgarður við Norðurbrún: Takið eftir einskonar borði, sem hér heiur verið búið til úr
myndarlegri hellu.
Steinar, fjölærar jurtir og heilulagning i garði Grétu og Jóns Björnssonar við Norðurbrún.
Hér hefur flötin framan við húsið svo að segja verið klædd með
timbri, sem kemur í fallegu framhaldi af timbrinu í húsinu sjálfu. Á
einstaka stað eru skildir eftir fletir, sem fylltir eru með grófri möl
og þar er plantað trjám, Þesskonar timburgólf i garði verður
eftirlætis leiksvæði barna auk þess sem það hefur þann kost. að
vinna er engin við þennan garð. Að sjálfsögðu verður að fúaverja
timbrið vel og vandlega.
Garöar
Gras er
ekki
eina
lausnin
Þegar húsið er fullbyggt og bú-
ið að jafna úr moldarhaugunum á
lóðinni, láta flestir verða sitt
fyrsta verk að panta þökur, eða sá
í blettinn og koma sér upp grænni
grasflöt. Viðbrigðin verða mikil
og flötin sýnist óendanlega falleg
f samanburði við haugana og
draslið. Kannski er með tfmanum
sett niður eitt og eitt tré eða runn-
ar utanmeð og svo kemur að þvf
að sláttur hefjist. Fyrst verður
slátturinn skemmtileg tilbreyting
en þegar fram Ifða stundir kemur
f Ijós, að það er aldrei friður. Nú
þarf líka að klippa kantana, sem
aJltaf verða umfangsmeiri eftir
þvf sem meira er sett niður af
trjáplöntum. Og grasflötin gefur
ekki grið; trassaskapur og leti
koma bara niður á manni sjálf-
um, Þá verður svo erfitt að slá, að
það er hreinasta nfð. Auk þess er
grasflötin ekki verulega falleg
nema hún sé nýslegin. Sé vætu-
samt og sprettutíð góð, þarf helzt
að slá tvisvar í viku og það er
hreint ekki svo Iftið verk, sé um
stóra flöt að ræða.
Grasflöt er einfaldasta lausnin
f byr jun og raunar hlýtur einhver
grasflöt eða flatir að vera sjálf-
sagður þáttur í skipulagi lóðar.
En ekki er þar með sagt að allt
þurfi að vera grasi vaxið. Vmis-
legt fleira kemur til greina fyrir
þá, sem síður vilja eyða sumrinu f
endalausan garðslátt. Til dæmis
má minnka grasflötina til muna
með því að taka af henni reiti
undir tré og runna. I vaxandi
mæli virðast garðræktarmenn hér
á iandi hafa komið auga á þá
fegurð, sem býr f grjóti. Nú er
nokkuð algengt að sjá stóran
stein einhvers staðar f lóðinni;
stein, sem gæti hafa komið uppúr
húsgrunninum og er nú látinn
standa eins og skúlptúr í garðin-
um í stað þess að flytja hann burt
með erfiðismunum. Aðrir búa til
allstóran hól úr hnullungum eða
hraungrjóti og koma þar fyrir
mclablómum. Þess konar hóll get-
ur auðveldlega tekið yfir 10—15
fermetra og að sama skapi minnk-
ar sá flötur, sem þarf að slá.
En fleira kemur vissulega til
greina og verður allt til að auka á
f jölbreytnina. Til eru ýmsar gerð-
ir af steyptum hellum, sumar lit-
aðar og getur þess konar hellu-