Lesbók Morgunblaðsins - 12.12.1976, Blaðsíða 10

Tízkusýningaferillinn er að
baki og nýr áfangi hefur tekið
við. Nú er Kristfn f senn hús-
móðir og kaupmaður og sést
hér með nýfæddan son sinn.
Fyrirsætan býr í
ferðatöskunni —
og þrátt fyrir œvintýraljómann er
starfíð bindandi og þreytardi til lengdar
Kristfn Waage fékk fyrstu verð-
laun og var kjörin „Fulltrúi ungu
kynslóðarinnar" í samkeppni sem
hér var haldin fyrir nokkrum ár-
um. Þá var hún sextán ára, en
þessi verðlaun voru veitt fyrir
fagra og frjálsmannlega fram-
komu. Ef til vill var það upphafið
að því að sfðan hefur hún starfað f
fjögur og hálft ár á erlendri
grund sem ljósmyndafyrirsæta og
tizkusýningarstúlka. Lengst af
var hún í Frakklandi en sfðasta
árið dvaldist hún í New York.
Kristín er nú hætt fyrirsætu-
starfinu og komin heim til ís-
lands. Hún er gift Ásgeiri Bölla
Kristinssyni og eiga þau nokkurra
vikna gamlan son. Þau hjón hafa
opnað tfzkuverzlunina „Sautján"
við Laugaveg 46.
Við hittum Kristfnu að máli og
spurðum hana örlftið um feril
hennar í þessari fyrri atvinnu-
grein hennar, 'en löngum hefur
nokkur ævintýraljómi stafað af
slíku starfi.
Kristín sagði okkur að eftir
Verzlunarskólanám hefði hana
fýst að fara til Frakklands til að
leggja þar stund á frönsku, sem
hún og hóf f París árið 1971. Þá
hafi henni dottið í hug að drýgja
peningana með fyrirsætustarfi og
sneri sér því til fyrirtækis sem
annast slfka fyrirgreiðslu þar f
borg, Christa Modeling Agency.
Þar var henni sagt að hún ætti
fyrst að snúa sér til ljósmyndara,
láta taka af sér myndir og setja
þær f sérstaka bók. Sfðan gekk
hún á milli fyrirtækja með bókina
og árangurinn varð sá að atvinnu-
tilboðin urðu svo mörg á Kristfn
lagði frönskunámið 'é hilluna
enda var tæpast hægt að sameina
þetta tvennt.
„Frönskuna lærði ég svo bara
eftir eyranu, tala hana ágætlega,
skil vel, en mig vantar málfræði-
kunnáttu",. segir Kristín. „Mér
vegnaði vel, hafði alltaf meira en
nóg af verkefnum.
Ég vann hjá ýmsum fyrirtækj-
um I París og ferðaðist um, því
þessu starfi fylgja mikil ferðalög,
t.d. fór ég víða um Frakkland,
Italíu og Afríku og um Bandarfk-
in árið sem ég var þar.
1 Bandarfkjunum var ég ráðin
hjá Eileen Ford, sem rekur eitt
bezta fyrirtækið á þessu sviði
bæði austan hafs og vestan.
1 New York þurfti ég enn að
kynna bókina með myndunum af
mér hjá ýmsum fyrirtækjum en
hafði þá bætt við myndum, sem
höfðu birzt f blöðum og tímaritum
f Evrópu og það auðveldaði mér
að fá verkefni.
Mér féll vel starfið f Parfs en
ennþá betur f New York. Hins
vegar er ég nú fegin að vera kom-
in heim.
Þetta starf er bæði ævintýra-
legt og spennandi f fyrstu en
þreytandi til lengdar og bindandi.
Þessu fylgja stöðug ferðalög og
segja má að maður búi eiginlega f
ferðatöskunni. Auk þess sem ég
sat fyrir hjá ljósmyndurum, tók
ég þátt í tfzkusýningum hjá ýms-
um fyrirtækjum.
Ég kynntist mörgu ágætu fólki f
þessari grein og held sambandi
við það. Vel má vera að ég hoppi
inn í einstök verkefni, þegar ég
fer í innkaupaferðir fyrir verzl-
unina.
Hvaða vörur eru helzt á bostól-
um f verzluninni?
Það er kvenfatnaður frá Lon-
don Parfs og Kaupmannahöfn.
Við leggjum áherzlu á að hafa
sem mest úrval, bæði fyrir ung-
linga og einnig fyrir konur. T.d.
seljum við vörur frá frönsku fyr-
irtæki, Daniel Hechter. Ég sýndi
sjálf mikið þær vörur í Parfs og
veit að þær eru vandaðar. Sömu-
leiðis seljum við vörur frá öðru
frönsku fyrirtæki, Michel Axel,
svo nokkuð sé nefnt.
Heldurðu nú ekki að þú munir
sakna fyrirsætustarfsins úti-f hin-
um stóra heimi?
Nei, það held é ekki. Ég ætlaði
aldrei að setjast að erlendis, kom
alltaf heim fjórum sinnum á ári
og dvaldist hér f hálfan mánuð
eða meira. Og nú tfmi ég alls ekki
að fara frá heimilinu", segir
Kristín og rennir hýru auga til
litla sonarins.
Ingimar Erlendur Sigurðsson
VERULEIKI
DRAUMSINS
Sló8 mín I dögginni,
gagnsær vegur.
Sporiaus óendanleikinn
eltir mig.
Ég geng niður að vatninu
áður en sólin ris.
Sólin mun þurrka út
mig og óendanleikann.
Ég fæ andlit.
Ég fæ nafn.
Ég fæ skónúmer.
í dagbók hinna blindu.
Óendanleikinn
gengurá milli linanna.
Himinn milli skýjakljúfa.
Ást milli manna.
Vatn milli bakka.
Allt
sefur og dreymir.
Vatn
stígur yfir þröskuldinn.
þangað sem kona min sefur
ástardraumi.
Vatnið seytlar til baka,
um opinn glugga.
Það hefur draumblóm vökvað
sem gefa því
ilm að skáldalaunum.
Hún sem sefur
veit ekki að ég er vaknaður,
veit ekki að draumar vöktu mig.
Draumarnir
sýna mér veröldina.
Vökudraumarnir
gefa mér veröldina.
Hana sem sefur ósnerta.
Horfin fingraförá silkihúð.
Horfna kossa af brjóstum.
Horfna drauma.
Sæði mitt sem hvilir i henni
dreymir
óbornar kynslóðir,
ný augu
til að horfast
i augu.
Draumar sem spegla drauma.
Draumar sem vekja drauma.
Ég
sezt á draumbakka vatnsins
til að fiska vitranir.
þolinmóður,
fiskimaður drauma.
Agn mitt er óendanleikinn.
Það tekur langan tima
að dreyma.
Það tekur langan tima
að fæðast.
Það tekur langan tima
að elska.
Það tekur langan tima
að rætast.
Fyrr eða siðar munu vitranir
stiga upp úr sofandi vatninu.
Ég færi þær konu minni
að morgungjöf,
þegar ástin ris i augum hennar,
blindar mig,
svo ég sé veruleika draumsins.
f botni augans.
f botni vatnsins.
Ég þrái að dýfa fótum i vatnið,
en vil ekki styggja vitranir.
Ég vil ekki vekja það sem sefur.
Ég vil ekki svæfa það sem vakir.
Vatnið
sem ég ekki geng
er heilagt.
Heilagir draumar sem biða
þess að rætast.
Sjálfir i sjálfum sér.
Drauma sem dreymir.
Ég bið þess að botn vatnsins
lyftist i fang mitt,
þá ber ég hann heim á leið.
Fjársjóð vatnsins,
vitranir þess.
sem sváfu á botninum.
ber ég heim á leið.
Ég rek slóð mína til baka,
ég get ekki villzt.
sólin er ekki risin,
ég geng i dögginni,
spor min fljóta á grasinu.
Ég klofa yfir sársauka-
þröskuldinn.
Hér er hann svo hár.
Hér er svo hátt til himins.
Hér I þessu lágreista húsi.
það brakar i gólffjöl.
Ég geng að rúmstokknum.
Hún rumskar,
brosir til mín,
áður en hún vaknar,
brosir til min,
þegar hún vaknar.
Ég færi henni
vitranir i sængurgjöf.
Ástin min,
við sveltum ekki i dag.
ALSNJÓA
Það snjóar inn i sjálfan hugann,
og senn er allt hið liðna gleymt.
Þó suðar ennþá sama flugan:
æ, sjáið, hvað mig hefur dreymt.
Á meðan fellur mjöllin yfir,
svo minning þin á hvergi spor.
Og bráðum ekkert blóm þar lifir,
sem bar i hug mér liðið vor.
Að lokum hyljast lika fjöllin,
sem lyfti hugur minn i bæn.
Og eftir verður aðeins mjöllin,
sem aldrei verður sumargræn.
Og liil fluga leggst þar niður,
er lifðir þú sem minning Ijóðs.
En eftir það er algjör friður.
og aðeins mjöll og dropi blóðs.
Úr nýrri Ijóðabók
Veruleiki draumsins.