Lesbók Morgunblaðsins - 17.11.1979, Blaðsíða 14

Krossgáta
Lesbókar
Morgunblaðsins
Lausn
á síðustu krossgátu
Á Jt\ 1 ÚR- ítfusfi Ufi. £MM- U IZ ret lÚ R Tu'; - HlT. Kvffí- NAFN ■ ENP- fl ST iK- ESJfl -fveiR Eim KV- ÆOi £sr- AR.
—» 'A -t* L £ 1 T> ir* F R 'A V Á
j4| ^TT- K L £ l M S?£>TT MA flfíl D 'A R 0U4T Kt>Q V r/ K
$ FAta- ÉFNI ÍL/UT PFXA V 0 T Ví L FXMÍ'I MARK ÍA A U L ÍT- ANDfl R t 1 5 A
(MDI 5 K a 0 A ÍKÚ TA HUNDÍ- D U 6. Cx. A V/CTLA AXLfl- KlKPI A Ck A F
SutlÞ A L A R Sé>L s U N M A 3 f/fíi H IROA s S s úfPiR fíÍFHhl A
da:ld IH L Æ 0. Ð I N ft?UM ÉFH 1 N A venK- MEWM P T A L A R
FWDIPC, u Ð A U L A K MACRfl fíALL K 'V' R A 1 firiíLA u u Srip
5 1 B.C.C piX’lh U«L N 1 7 itmTUL 'lLAT- t / T i L L rÁA Ð F
m 0 Turt s VfíL- KycTfl H I F 1 flunr ÓHlJö'ð A F ÍÍÍuM r»*A. T 'o <Á A
Auifl R A T A H6T- riTuR 1-iUND A N A K M Kl i Dfi- ÍX 'o NJ A R
R/CT- IH & R 'A l?Ak4K i»R t>fl M 0 T A R VíiÆ- FoR A U M A R EOLl
Hsm A F L B n T A AlpfJ- A« 6 A L A R LTof) B
4 uc & A fua T R A N A HBR a L L ÍTM 4 r o ■£>
V'oPDfl 1.0*00 1 c L /V T R Ci -Ð TR - u fl- ASI R A S K A ■£> 1
: Pt ÍAfekfi 5A" ELD!- VlÐUR BoRð- A ND! FftNífl- MftRVT IÚR f [it^ 5TÆ- KKU-Dil ; :T' 5 £ f i
oA KM-
m HCTA 1 Ð Ve ric- færis vesK- FÆ p 1
KElDIR KEVR.- f) W Dl
g£LTf? VC IÐ/AZ- FÆE. 1 FLfíN/=l íflMHLT. V Kc-nan
tlí Ff. DÝfflD YoKl/ft
i\ / 1, Freif AR H A N6 fl VC.NAF
5TÁV/VR- DVR I5> Aí)UR C\T)7 A BeMi
T FULL- IMW
FoC." eiti ViOufi- KBWfllk HLIaT- V\IEL- UK
Fuac- 1 fJM L'ATIKÍ þRÆL- DdMUR
FL- AFfvíl A* TURT ) M V Fl L- KV/zrrt LP6Mfl
6itewJA ewwr'fl ÆPR zeiuí
ÓFAÚRfl TRÚAR- SRoL® EL D - *>rÆ&i /eei - SKflMWVn
SKR L OFW- PtR DýR- \£>
5ToÐ- AR snum flMWIÍ
Ííll LU FRUM- gffll
HLX- 'oi) MALf/l- UQ.INSN ToHN Æ R.. 'A FÆTI
£|RS
jflUKLfl + K'fÖLD 5iúR- Af)UK 1
KRoPP \/eivci • ► #ft MdKK- UR
— Kvalræði
Framhald af hls. 7
Kennedy yröi frambjóðandi til forseta-
kjörs 1980. Enginn vafi er á því, aö
framboö hans myndi draga Chappa-
quiddickmáliö á alvarlegan hátt fram í
dagsljósið á ný. En þaö eru aðrar
spurningar, sem einnig vakna í þessu
samhengi, og þeim hefur Ted Kennedy
orðiö aö velta fyrir sér fyrir alvöru
undanfarna mánuöi. Til dæmis:
Er nokkurt vit í því, ef litiö er til
sögunnar, aö sækjast eftir útnefningu
sem frambjóðandi til forsetaembætt-
isins 1980?
Frá sögulegu sjónarmiöi er sannleik-
urinn sá, aö möguleikarnir eru litlir.
Fyrst þyrfti hann aö ryöja Carter burt
og síöan aö sigra í kosningunum. í
reyndinni er þaö aðeins einn einasti
maöur í sögu Bandaríkjanna, sem
hefur sigraö forseta í eigin flokki í
baráttu um útnefningu og sigraö aö
henni fenginni í kosningunum. (For-
dæmið er ekki beinlínis uppörvandi
fyrir stuðningsmenn Ted Kennedys:
Þaö var James Buchanan, sem ruddi
Franklin Pierce úr vegi 1856, en hann
gleymdist brátt náðarsamlegast eftir
eitt kjörtímabil, og Lincoln tók viö af
honum 1860). En þaö er sagt aö
tímarnir séu aö breytast, aö fólk sé
þess meira fýsandi en nokkru sinni fyrr
aö skipta um forseta til aö fá þann
mann, sem þaö vill. En af hinum 9
síðustu forsetum, þ.e. frá 1920, hafa
aöeins tveir gegnt embættinu full tvö
kjörtímabil. En breyttir tímar eru held-
ur ekki án fordæmis í Bandaríkjunum,
og eftir valdatímabil Buchanans var
andstööuflokkur hans viö völd í Hvíta
húsinu í 24 ár samfleytt.
Er nokkurt vit í því stjórnmálalega
séö aö leita eftir kjöri sem forseti á
tímum hægri sveiflu, úr því aö
Kennedy hefur tekiö vinstri stefnu?
LEADERSHIP
FOR THF. SO '
KENNEDY
FOR PRESIDENT
Auglýsingaspjald. Leiötogi níunda ára-
tugarins.
Sannleikurinn er sá, aö stuönings-
menn hans sjá enga fyrirstöðu í þessu
— þaö sé enginn vandi aö vinna
kosningarnar samt. En eins og reynsl-
an hefur sýnt hin síðari ár, er þaö allt
annaö aö vera happasæll forseti og
happasæll frambjóöandi. Þaö er hægt
aö ímynda sér þær aðstæöur, aö Ted
Kennedy yröi kosinn forseti vegna
persónuleika síns og nafns, einfaldlega
af því aö þaö atriöi réöi meira um
vinsældir hans en stefnumál hans. En
síöan myndi hann sennilega komast aö
raun um það sem forseti, aö vinstri
stefna hans ætti lítinn hljómgrunn
meöal þjóðarinnar, þegar áhrif hennar
á efnahagslífiö kæmu í Ijós. /Etti hann
að koma stefnumálum sínum í gegnum
þingiö, gæti hann því þurft aö fórna
miklu af vinsældum sínum, áöur en
kæmi að nýju kjörtímabili. Honum yröi
þá mikili vandi á höndum.
Er nokkurt vit í því aö taka á sig og
fjölskyldu sína alla þá áhættu, sem
fylgir forsetaframboöi og embætti
forseta, sérstaklega í Ijósi harmsögu
fjölskyldunnar?
Hin dapurlega staöreynd er sú, að
allir þeir forsetar Bandaríkjanna, sem
kjörnir hafa veriö á ári, sem endar á
núlli (að undanteknum þeim, sem
kjörnir voru 1800 og 1820), hafa látizt í
embætti. Síðasta fórnarlamb þessarar
kynlegu atburöarásar var sjálfur bróöir
Edwards Kennedys, en hann var kjör-
inn 1960. Þaö væri hámark harmleiks-
ins, ef svo færi, aö Teds yröi minnzt
sem síðustu vonarinnar, sem brást, í
staö draumsins, sem rættist.
Þaö eitt aö fylgjast meö því, hvernig
Kennedy vegur og metur þessi vanda-
mál og hvernig honum tekst aö bæta
fyrir Chappaquiddick-óhappiö, vekur
feikilega forvitni og eftirvæntingu. Af-
staöa hans og gjöröir í því efni munu
segja margt um hæfni hans til aö
gegna embætti í Hvíta húsinu.
„Hiö bezta, sem Ted Kennedy hefur
gert á síðustu tíu árum, er hvaö hann
hefur þroskazt," segir kona, sem er
staðfastur aðdáandi hans. Þaö virðist
hafa oröiö mikil breyting frá því, sem
var. Hún bætir viö: „Hiö eina, sem
hann langaði til, þegar hann var ungur
— eftir því sem ég fékk framast séö —
var aö vera glaumgosi (playboy).“
Miöaö viö aðstæður mátti svo sem viö
þessu búast. Hann var mjög glæsi-
legur, mjög ríkur, mjög aðlaðandi og
hann átti þrjá eldri bræöur, sem ætluö
voru mikilsverö hlutverk í lífinu. Hann
ólst upp án þess aö búast viö, aö rööin
kæmi nokkurn tíma aö honum aö
veröa forseti.
Snemma fóru sögur af honum sem
kvennabósa. Hann hefur aldrei boriö
þær til baka, en heldur ekki viöurkennt
þær. Alltaf þegar almenningur hefur
heyrt um ástarævintýri, þar sem Ted
Kennedy hefur átt hlut aö máli, hafa
upplýsingarnar komið frá konunni, sem
nefnd var í því sambandi. Þaö er eins
og kvenfólki þyki gaman að því aö láta
umheiminn vita, aö þaö hafi sængaö
meö Ted Kennedy, eins og þaö sé
sérstakur gæöastimpill — en þó varla
æöifágætur — aö hafa haft náin kynni
af einhverjum Kennedy. Þetta hefur
ekki skaðað hann aö ráöi í öldunga-
deildinni. En þaö gæti gert þaö í
forsetaembætti. Því aö fjöldi manna er
þeirrar skoöunar, aö sá einstaklingur,
sem gegnir því embætti, veröi aö setja
þaö öllu ööru ofar og gæta viröingar
þess, ef ekki hans sjálfs vegna þá að
minnsta kosti bandarísku þjóöarinnar.
Meö öörum orðum aö þaö ætti ekki að
mikilvægi og nauösyn aö koma á eftir
fjörugu, forboönu kynlífi. Þaö kom
mjög illa viö menn, er þaö komst upp,
að bróöir hans, forsetinn, myndi hafa
ástundaö slíkt kvennafar í Hvíta húsinu
aö sögn, aö veruleg hætta hafi verið á
feröum fyrir embættiö sem slíkt og
veru hans í því. John F. Kennedy var
meira aö segja sagður hafa veriö í
nánu vinfengi viö konu, sem einnig
varö ástkona háttsetts glæpaforingja,
og meö því aö tengja þannig Mafíuna
viö Hvíta húsiö meö þessu kvennafari,
gæti hann hafa skaðað forsetaemb-
ættiö meira en hægt er aö lýsa. Þá
heföi oröiö ömurlegur hlutur hans í
sögunni.
En Edward Kennedy hefur væntan-
lega lært mikiö á undanförnum árum
og er sagöur fara aö öllu meö gát í
þessum efnum. Og hann hefur svo
sannarlega tímann fyrir sér og gæti
þess vegna beöiö til 1984 og haldið
áfram aö þroskast. Hann gæti jafnvei
beöiö til ársins 2000, sem aö vísu
endar á mörgum núllum, en þá væri
hann á sama aldri og Ronald Reagan
1980. Og þá verða menn kannski nær
alveg búnir aö gleyma Chappa-
quiddick.
—svá— úr „Saturday Evening
Post“.