Lesbók Morgunblaðsins - 13.06.1981, Blaðsíða 7
Ég rifja upp þessar minningar hér í Bhutan,
þar sem viö erum austan fjallatindanna.
Viö notuöum litla flugvél og þyrlu, en einnig
hin frumstæöu farartæki viö þessa ferö
okkar.
Jakuxar voru söðlaöir og riöinn spölur
upp eftir bröttum sióöa. Annars gengum
viö upp troöning sem flestir leiðangurs-
menn fara um í átt til fjallsins. Loftið í
þessari hæö, 4.500 m, er svo þunnt aö
erfitt er aö ganga lengi án hvíldar.
Sherpakofi var á vinstri hönd. Veggir voru
hlaönir úr steini og jakuxamykju troöiö í
rifur tii þéttingar. Stígurinn liöaöist upp
hlíöina. Fyrir neöan var hengiflug ofan í
heljardjúpa dalskoru. Langt fyrir neöan
rann hvít jökuláin. Viö slóöann óx maríu-
vöndur meö stórum bláum blómum innan
um fjandafælu og lyng, en yfir þeim uxu
grænir einirunnar. Þá voru þarna stæölleg
furutré og birki, en einkennandi fyrir
svæöiö voru rhododendron-runnarnir, sem
á vorin eru þaktir hinu fegursta blóma-
skrúöi.
Við efstu byggð á leiðinni
til Mount Everest
Fjöidi fjallatinda gnæföu í norðri, snævi-
þaktir, brattir eða eggjóttir, og fjallgaröar
risu himinátt í fjarska. Viö fórum nær og
nær. Fjöllin uröu hrikalegri eftir því sem
innar dró í dalinn, en förinni var heitiö aö
Thyangboche-klaustrinu, þar eru efstu
byggöir á leiö upp á hinn 8848 metra háa
fjallstind Mt. Everest. Klaustriö stendur á
klettahjalla og er mörgum kunnugt af
myndum frá leiööngrum á fjalliö. Tenzing
kynnti okkur fyrir æösta presti, ábóta
klaustursins. Viö Sigrún höföum oröiö
viöskila viö félaga okkar og vorum þarna
tvö á ferö meö Tenzing. Nokkrir nauörak-
aöir munkar leiddu okkur sólarsinnis fram
hjá hlöönum vöröum úr steintöflum meö
áletruöum bænum. Gullnar spírur risu upp
af hofþökunum. Hús voru þarna hlaöin úr
grjóti, en gólf voru úr timbri. Viö gengum í
hofiö. Inni voru nokkrir langbekkir og hillur
fullar af handritum. Munkarnir sátu þar og
leiddu hugann aö almættinu og færöu
hugrenningar sínar í letur. Bjöllur hljómuöu
og bænahjólum var snúiö. Á þau voru
skráöar bænir sem bárust fjöllum ofar.
margfalt ofar en hægt væri aö mæla þær af
munni fram. Nokkrir fjallafarar höföu setzt
þarna aö í tjöldum og biðu uppgöngu á
einhvern tindinn. Okkur þykir mikiö til
koma aö hafa fengiö tækifæri til aö
heimsækja þennan staö, þar sem munkar
komast næst guöi sínum í fjallakyrrðinni
undir bláum himni, hvítum risafjöllum og
þar sem þeir búa viö mestu fábreytni í
veraldargæöum, sem finnst hér á jöröu.
Við bjöiluóm frá
bænahaldi munka
Þaö kvöldaöi og kólnaöi viö sólsetur, en
hin einstæöa fjallasýn varö æ stórfenglegri.
Frh. á bls. 15
7