Lesbók Morgunblaðsins - 27.03.1982, Blaðsíða 9

Kirkjan á hafsbotni 1969, myndTefnaður.
áherslan lögö á myndbyggingu. Nemendur
teiknuöu uppstillingar og hver annan i
módelteikningu. Vigdís teiknar hjá Finni og
Jóhanni en þaö er Guömundur Thor-
steinsson (Muggur) sem kennir henni aö
fara meö olíuliti. „Hann var skemmtileg
blanda af barni og heimsmanni. Hann átti
ákaflega erfitt meö aö gagnrýna verk okkar
nemendanna, vildi komast hjá því aö særa
okkur." (Viötal undirritaörar viö Vigdísi
1976). Vigdís var nemandi í myndlistardeild
Handíöa- og myndlistarskólans (nú MHÍ)
veturna 1943—44 og 1944—45. Áöur
haföi hún tekiö þátt í kvöldteikninámskeiöi
skólans. Þó Vigdís gengi ekki hina venju-
lega braut þeirra sem búa sig til sér-
kennslustarfa á sviöi teiknunar, samþykkti
skólinn aö viðurkenna kunnáttu hennar og
hæfni sem fullnægjandi til aö taka aö sér
kennslu i teiknun í barna- og unglingaskól-
um. Lúövík Guðmundsson þáverandi
skólastjóri lofaöi mjög samviskusemi henn-
ar og kennarahæfileika. Um Vigdísi sagöi
Kurt Zier yfirkennari skólans: „Listgáfa
Vigdísar er sérstæö og frábrugðin því, sem
venjulega finnst hjá listhneigöum mönnum.
Hún hefur fallega og merkilega sérgáfu
fyrir öllu sem lýtur aö þjóösögum og ævin-
týrum. En hún hefur þegar þroskaö meö
sér persónulegan stíl á þessu sviöi, sem
mér þykir vera hennar sterkasti og per-
sónulegasti möguleiki." Þessi umsögn sem
er skrifuö í september 1946, sýnir vel
hversu glöggur Kurt Zier hefur veriö á list-
gáfu þessa nemenda síns, því þá eiginleika
sem hann hrósar Vigdísi fyrir, þroskar hún
og ávaxtar svo vel á löngum listferli, aö
þeir veröa einskonar kennimerki listar
hennar. Myndir Vigdísar frá þessum árum
eru hlutbundnar og stílfæröar meö róman-
tísku ívafi og er Þingvallamynd hennar er
birtist hér á þessum síöum góöur fulltrúi
þeirra.
Vigdís sækir myndefniö gjarnan í ís-
lenskar þjóðsögur og ævintýri eöa yrkir
þaö sjálf. Umsögn Kurt Zier lýsir því vel,
hversu fljótt Vigdís hefur fundiö sinn per-
sónulega stíl, því ævintýramyndvefnaður
hennar sem hún vefur mörgum árum síðar,
ber sama blæ og myndirnar frá árunum í
Handíða- og myndlistarskólanum. Hin
smáa myndgerö varö Vigdísi hugleikin. Eitt
verkanna sem hún geröi í skólanum ber
nafniö „Svoleiöis frímerkjastæröir“. Kurt
Zier haföi spuri Vigdísi hvers vegna hún
málaöi „svoleiöis frímerkjastæröir". Hún
svaraöi því þá til, aö þaö væri til aö útiloka
að hún gæti komiö fyrir öllum smáatriöum.
„Á þessum tíma var hann alltaf að skamma
mig fyrir aö hafa of mörg smáatriöi meö í
myndunum.11 (Viötal undirritaðrar viö Vig-
dísi 1976.) En þaö var áhugi Vigdísar á hinu
smáa og fíngeröa sem aö lokum beindi
henni inn í vefjarlistina.
Vigdís haföi nú gifst Árna Einarssyni,
rosknum ekkjumanni sem verslaöi meö
nýlenduvörur viö Laugaveginn. Hugur
Vigdísar stóö allur til framhaldsnáms; eina
leiöin var aö leita menntunar utanlands.
Þegar styrjöldinni slotar slæst Vigdís í för
þeirra listnema sem leita út til framhalds-
náms.
42 ára gömul siglir Vigdís meö Drottning
Alexandrine til Kaupmannahafnar og hefur
nám viö Konunglega Listaakademíiö. Þar
sest hún í málaradeild Kræsten Iversens
(1886—1955). Þá var ekkert kvennaár og
eflaust hefur þurft töluvert hugrekki til aö
brjótast út úr hlutverki borgaralegrar hús-
móöur og yfirgefa eiginmann og heimili.
Þarna réöi úrslitum skilningur eiginmanns-
ins, góöur efnahagur og þaö aö Vigdís og
Árni voru barnlaus. Kræsten Iversen veitir
því athygli, aö hin smáa myndgerö féll eöli-
lega aö myndhugsun Vigdísar og bendir
henni á, að myndvefnaöur væri ef til vill
réttur miöill fyrir hana. Eftir Vigdísi liggur
fjöldi verka frá árunum á Akademíinu, olíu-
málverk og teikningar sem sýna aö hún
hefur fylgt hinni heföbundnu kennsluskrá
sem lítið sem ekkert haföi breyst frá því
fyrir aldamót. Frh. á bls. 10.
9