Lesbók Morgunblaðsins - 08.01.1983, Blaðsíða 11

„Á kannski að nota torf?“
„Já, líklega nota ég torf —
húsbyggjandinn hefur beinlínis
óskað eftir því. Annars verða
þessi hús á þremur pöllum —
eiginlega tvær og hálf hæð — og
koma inní húsaröð sem þarna á
að byggja. Ég reyni að taka tillit
til þess, en einnig til hallans á
landinu og útsýnisins.“
„Verða þau ólík öllum öðrum
húsum, sem til eru eftir þig á
íslandi?“
„Ég vona að ég hafi áfram
minn eigin svip, en ætli ég verði
samt ekki að svara því játandi,
að þessi hús verða frábrugðin
öðrum, sem til eru eftir mig á
íslandi."
„Gætir þú hugsað þér að
teikna einhverja meiriháttar
opinbera byggingu á íslandi?“
„Auðvitað dreymir mig um
það. En litlar líkur eru nú á því,
að til þess komi; það er svo
margt gott fólk í þessari grein á
íslandi. Það væri þá helzt, ef
fram færi samkeppni og maður
yrði svo heppinn að verða fyrir
valinu."
„Finnst þér íslendingar hafa
aðra afstöðu en Fransmenn til
þess sem arkitektinn lætur frá
sér fara?“
„Já, á því er þó nokkur munur.
Áhugi almennings er miklu
meiri á íslandi, — og þá á ég við
áhugann á því listræna, — á út-
liti húss. Hér í Frakklandi er
þess krafizt umfram allt, að
kostnaður fari ekki framúr
áætlun og að tímamörk standist.
Arkitektar ræða sín á milli um
útlit þess sem nýtt er og vel gert
— eða kannski miður vel gert.
En það er engin almenn umræða
né sýnilegur áhugi og fólk fer
ekki út að aka á sunnudögum til
að skoða ný hús eins og á Is-
landi.“
„Og samt er Reykjavík eins og
raun ber vitni.“
„Reykjavík já. Ég er fyrst og
fremst andvíg þessari stórfelldu
dreifingu á byggð í Reykjavík,
sem orðið hefur. Vegna veðrátt-
unnar er þessi dreifing mjög
óæskileg, að ekki sé nú minnzt á
allan þann óþarfa kostnað, sem
verður í samgöngumannvirkjum
og allan þann óþarfa akstur,
sem verður af þessum vega-
lengdum. Ég hef alið innra með
mér þá hugmynd, að byggðinni
mætti þjappa betur saman og
byggja yfir götur, án þess að ég
hafi reynt að vinna úr þeim hug-
myndum.
íslenzkar aðstæður eru mjög
sérstæðar; allt annað veðurfar
en hér suður í Evrópu og sjálft
hefur landið allt annan svip og
ekki þarf að lýsa því fyrir ís-
lendingum. Meðal annars af
þeim ástæðum teikna ég hús til
byggingar á íslandi með minni
gluggum og eitthvað lokaðra en
ég mundi hafa það ella. En þeg-
ar ég hugsa heim — og þá á ég
við ísland — er mér birtan
ofarlega í huga. Þegar hús er
teiknað, verður maður að leggja
áherzlu á, að þessi síbreytilega
birta fái að njóta sín; stundum
grá, stundum blá og tær, oftast
köld og samt hrífandi. Þegar ég
hugsa um ísland man ég framar
flestu öðru eftir þessari undur-
samlegu birtu. Markmið mitt er
að koma saman nútíma tækni og
okkar gamla byggingararfi í
þeim byggingum, sem ég á eftir
að teikna á íslandi."
Gísli Sigurðsson
>
- i
Tækniskólinn Cite Scolaire du Luzard i borginni Marne-la-Vallée — eitt nýjasta verk Högnu og félaga. Efnt var til samkeppni, sem þau unnu.
I
(
i
(
i
i
i
1
Hluti af 600 íbúða sam-
býlishúsi í útborg París-
ar eftir hinn umdeilda
arkitekt Ricardo Bofill,
sem telst post-modern-
isti og notar gömul
byggingarform — hér
súlur sem hýsa neyðar-
útganga — Högna er á
öndverðum meiði við
hann og finnst þessi og
önnur ámóta uppátæki
„bara úrkynjun“.

Algjör andstæða Ric-
ardo Bofills er Japaninn
Tadao Ando, sem er
„púristi“ eða hrein-
stefnumaður og lætur
steinsteypuna tala.
Þesskonar arkitektur er
Högnu meira að skapi.