Lesbók Morgunblaðsins - 16.04.1983, Side 4

■ 33.lntemationale ■ ■
■ FilmFest, ■ ■
Berlin ■
m 18.Februar-1.Márz1983 ■
Sýndar voru alls 560
kvikmyndir og keppnin
stendur um þrjá eftir-
sótta Berlínarbirni
Úr myndinni „Býflugnabúið“, sem fékk verðlaun á kvikmyndahátíðinni.
Karl Benediktsson Blöndal:
Kvikmyndahátíð í Berlín
Þann 18. febrúar síðastliðinn
opnaði núverandi borgarstjóri
Beriínar, Richard von Weizsacker,
33. alþjóðlegu kvikmyndahátíð
Berlínarborgar. í minningu Rain-
er Werner Fassbinder, sem í fyrra
hreppti gullbjörninn og lést nokkr-
um mánuðum seinna, var leikin
tónlist eftir vin hans og sam-
starfsmann, Peer Raben. For-
stöðukona dómnefndar hátfðar-
innar í ár, Jeanne Moreau, sem
lék í síðustu mynd Fassbinders,
„Querelle“, söng lag úr myndinni.
Að lokum var sýnd myndin
„Tootsie“ eftir Sidney Pollack,
sem í fyrra hlaut viðurkenningu á
Berlínarhátíðinni fyrir mynd sína
„Absence of Malice“. Vani er að
opnunarmyndin sé af léttara tag-
inu og var ágætlega við hæfi að
sýna þessa gamanmynd með Dust-
in Hoffman í gervi fataskiptings.
En það var einsog þessi við-
burður félli í skuggann vegna
annars sem mun rækilegar var
auglýstur upp. Kvöldið áður var
frumsýnd myndin „Napóleon"
eftir Abel Gance sem að öllu
leyti var hátíðinni óviðkomandi.
Umsjónarmönnum kvikmynda-
hátíðarinnar var meira að segja
boðið að taka þátt í sýningum
Napóleons við vægu gjaldi, en
mikilli auglýsingu, en hinn lit-
lausi og umdeildi forstöðumaður
kvikmyndahátíðarinnar, Moritz
de Hadeln, var ekki til viðtals
um þær mundir svo að þau mál
fóru í vaskinn.
Einnig var sem de Hadeln
vildi að hátíðin vekti sem
minnsta athygli því að fram á
síðustu dagana fyrir opnun há-
tíðarinnar var ekkert ljóst um
innihald hennar, aðeins að hún
myndi eiga sér stað.
En líklegt er að fjandmenn de
Hadeln, sem eru giska margir
bæði á hægra kanti og vinstri,
fái ekki að hnýta í persónu hans
nema eitt ár til viðbótar því að
samningur hans rennur út 30.
apríl á næsta ári. De Hadeln
sjálfur er reiðubúinn að halda
starfi sínu áfram og segir að
verði honum vikið frá störfum
sé það af pólitískum ástæðum.
Kewenig, menningarmálaráð-
herra Berlínarborgar, vill ekk-
ert láta uppi um málið, en hann
er skyldugur til að framlengja
samninginn eða segja honum
upp fyrir apríllok í ár svo að
líkast til skýrast málin á næst-
unni. Líklegastur eftirmaður de
Hadeln er Theo Hinz sem þar til
fyrir skömmu stjórnaði kvik-
myndaforlaginu Filmverlag der
Autoren í Munchen.
Dagskrá hátíðarinnar var
ótrúlega viðamikil og margþætt.
í allt voru sýndar á henni 560
myndir. Hátíðin sjálf skiptist
eiginlega í þrennt, það er keppn-
in um hina eftirsóttu Berlínar-
birni, þá gullnu og þá silfruðu,
þar sem att er saman annars
vegar löngum myndum og hins
vegar stuttum. Þá eru sérstakar
sýningar sem stjórn hátíðarinn-
ar telur verðskulda athygli en
ekki taka þátt í keppninni og
sýningar til upplýsingar um
strauma og stefnur í kvik-
myndagerðarlist í heiminum á
vorum dögum og í þriðja lagi er
kvikmyndahátíð barnanna sem
vissulega er þarft framtak.
Samhliða kvikmyndahátíðinni
og í mesta bróðerni við hana er
svo alþjóðlegt þing ungrar kvik-
myndagerðarlistar sem að þessu
sinni var haldið í 13. skipti. Um-
sjón þingsins er í höndum ann-
arra aðila en hátíðin, og var
þungamiðja þess kvikmyndir frá
þriðja heiminum, þótt ekki væri
einblínt þangað.
Bæði kvikmyndahátíðin og
þingið liðu nokkuð fyrir sam-
drátt hins opinbera í fjárveit-
ingum til menningarmála, þótt
hann hafi síður en svo komið
niður á dagskránni. Til dæmis
varð að hætta við að sýna „Nos-
feratu" eftir Murnau við undir-
leik hljómsveitar og slaufa aug-
lýsingum í dagblöðum svo að
eitthvað sé nefnt.
Verðlaunaveitingin
Dómstóllinn um úthlutun
gull- og silfurbjarnanna var að
þessu sinni skipaður 9 heiðurs-
mönnum. Forseti hans var
leikkonan og -stjórinn Jeanne
Moreau, og var hún vissulega vel
að titlinum komin fyrir reynslu
sinnar sakir, því að hún hefur
leikið undir stjórn Louis Malle,
Francois Truffauts, Michelang-
elo Antonioni, Luis Bunuel, Jos-
eph Losey og Orson Welles með-
al annarra. Árið 1975 leikstýrði
hún myndinni „í sviðsljósinu"
sem hún einnig lék í og seinna
myndinni „Stúlkuár" með Sim-
one Signoret í aðalhlutverki.
1960 fékk hún verðlaun í Cannes
fyrir leik sinn.
ítalska leikritaskáldið og leik-
stjórinn Franco Brusati sat í
stólnum, en hann er kunnur
fyrir myndir sínar „Brauð og
súkkulaði" sem hlaut silfur-
björn í Berlín og verðlaun
bandarískra gagnrýnenda fyrir
bestu útlendu mynd ársins 1978
og myndina „Gleymdu Feneyj-
um“ sem var útnefnd til Óskars-
verðlauna 1979.
Einnig var í dómnefnd Joseph
L. Mankiewicz sem fékk Óskars-
verðlaun fyrir bæði handrit og
leikstjórn myndarinnar „Bréf til
þriggja eiginkvenna" árið 1949
og lék árið eftir sama leikinn
með myndinni „All about Eve“.
Aukinheldur hefur hann gert
mígrút mynda, meðal annarra
„Þögla Ameríkumanninn" og
„Sleuth" með Laurence Olivier