Lesbók Morgunblaðsins - 13.06.1998, Blaðsíða 7

JARÐ-
FRÆÐI-
LEG
SÝN
Myndhöggvarinn Bubbi afhjúp-
ar útilistaverk sín í garði Lista-
skálans í Hveragerði í dag kl.
15. ÖRLYGUR STEINN
SIGURJÓNSSON hitti lista-
manninn og spurði hann meðal
annars um megininntakið
í verkum hans.
VIÐFANGSEFNI Bubba er
náttúra íslands, einkum frá
jarðfræðilegu sjónarhomi.
Verkin níu á sýningunni,
sem nefnist ÚTI og unnin
hafa verið á síðustu þremur
árum með blandaðri tækni
úr járni, íslensku grágrýti
og steinsteypu, eru hugsuð sem teikning í
landslag þar sem útlínur kunnuglegra forma
eru dregin fram. Dæmi um þetta em hraun-
rennsli og gos, en það hangir meira á spýt-
unni því kraftar jarðar og andstæður í sí-
kvikri náttúrunni era Bubba hugleiknar. Þeg-
ar hann lýsir sannfæringu sinni er það því lík-
ast sem árekstrar meginlandsflekanna verði
að einni hljómkviðu. „Eg hef alltaf unnið frá
hjartanu og hef aldrei unnið hlutina til þess
að reyna að selja þá,“ segir hann. Afleiðing-
arnar era þær að hann á mikið magn óseldra
verka, en hluti skýringarinnar á þeirri stað-
reynd er sú að flest verka hans era það stór
og þung að þau era ekki vinsæll söluvaming-
ur. í huga Bubba er salan líka aukaatriði og
það skilst betur þegar hann segir hvemig
hann kom að höggmyndalistinni. Ekki eru
nema fimm ár síðan hann útskrifaðist frá
Nottingham Trent University með BA-prófið
sitt hálffimmtugur og á útskriftarári sínu hélt
hann fýrstu einkasýningu sína, en síðan hefur
mikið vatn runnið til sjávar og ÚTI er sjö-
unda einkasýning hans og era þá ótaldar
samsýningar hans, en þeirra á meðal er sam-
sýning á vegum Royal Society of British
Sculptors. „Fyrst og fremst vil ég hafa ÚTI
sýninguna undir bera lofti til að fleira fólk
geti notið verkanna og svo finnst mér ekki
síður mikilvægt að vinna í námunda við þetta
snyrtilega hús sem Listaskálinn er,“ segir
Bubbi um sýningu sína. Fyrr á árinu varð
hann fimmtugur og segir hann því að einnig
sé sýningin afmælissýning.
Sýnir öflin nð verki
Það vekur óneitanlega athygli hversu tröll-
aukin sum verka Bubba eru. Þau stærstu á
sýningunni era þriggja metra há og hálft
þriðja tonn að þyngd. „Eg hef alltaf unnið við
stór stykki og verkin á þessari sýningu myndi
ég segja að væru vendipunkturinn hjá mér
hvað viðurkenningu áhrærir. Þótt ég hafi
fengið ágætis gagnrýni að jafnaði vildi ég
sýna svona stóra og mikla heild og þess vegna
reyndi ég að fara ekki úr einu í annað bæði
með tilliti til efnisvals og samsetningar," segir
Bubbi. „Ég vil sýna að í verkunum séu ákveð-
in öfl að verki sem fylgja jarðhræringum,
Klofningur
Morgunblaðið/Jim Smart
EG HEF alltaf unnið frá hjartanu og hef aldrei unnið hlutina til þess að reyna að selja þá.“

hraunrennsli og hita.“ Hitann tjáir
Bubbi með nöglum í sumum verka
sinna og útskýrir hann samlíkinguna
með því að minna á hvað gerist ef
lófi væri lagður ofan á odda margra
nagla. Viðamesta naglaverk Bubba
er Landris frá 1993 en á ÚTI sýn-
ingunni er verkið Klofningur gott
dæmi um naglaverk. Reyndar er
fráleitt ætlast til að sýningargestir
skaði sig á skúlptúrunum en hugs-
unin um reynsluna æs-
ir tilfinningu fyrir
varmaorkunni. Stöpl-
amir undir verkunum
era sérlega efnismiklir
og hugmyndin með
þeim er að skapa til-
finningu fyrir stöðug-
leika undir óstöðug-
leika.“Með stöplunum
fæst ég við samræmið
á milli efnislaga líkt og
ég skæri sneið inn að
kviku jarðar," útskýr-
ir Bubbi.
Þegar Bubbi hélt
sýningu í listhúsinu
Fold árið 1995 sagði
Bragi Asgeirsson,
myndlistargagnrýn-
andi Morgunblaðsins,
í gagnrýni sinni að
trúlega tengdist list-
spíran smíðafaginu og
það mætti teljast
mjög svo eðlilegt, að
smiður sem leggur
svo seint út á braut
frjálsrar myndlistar
sé háður fyrri
reynsluheimi, í þá
veru að það taki hann
drjúgan tíma að til-
einka sér hin sér-
stöku lögmál hins
hreina, afdráttar-
lausa rúmtaks. (Mbl.
25.10.95) Og víst er
að húsgagnasmiður-
inn Guðbjörn Gunn-
arsson spratt ekki
fram sem listamaður-
inn Bubbi löngu fyrir
þrítugt.
„Þess vegna fór ég i háskélanám"
„A starfsferli mínum hef ég hannað innrétt-
ingar fyrir veitingahús og heimili, unnið við
brúðugerð, hannað leikmyndir fyrir leikhús
og kvikmyndir og stundað kennslu," segir
Bubbi.
Þar kom að hann ákvað að venda sínu kvæði
í kross og seldi hlut sinn í stöndugu trésmíða-
fyrirtæki og hélt til náms í Bretlandi. „Ég
fann að ég var ekki alveg sáttur og vildi fara
að vinna fyrir sjálfan mig einvörðungu í stað
þess að vinna sífellt fyrir aðra, sem var raun-
ar gaman út af fyrir sig.“ Eftir stóð samt að
Bubbi var kominn að krossgötum og tók
ákvörðun
. „Þess vegna fór ég í háskólanám til Bret-
lands.“ Bubbi segir að forspár kennara sinna
þar ytra hafi ekki beint verið hvetjandi. „Það
getur nefnilega háð manni ef maður kann „of
mikið“ og þegar kennararnir sáu bakgrann-
inn minn sögðu þeir mér að námið yrði mér
erfitt því ég væri svo mótaður í öðra.“ Fyrstu
námsárin notaði Bubbi því til að þreifa sig
áfram á nýjum vettvangi og hélt aftur af hin-
um þjálfaða verkmanni í sjálfum sér. „Ég var
sífellt spurður að því hvers vegna ég notaði
ekki tæknina sem ég kynni, en ég svaraði
jafnan að minn tími myndi koma,“ segir hann.
Þegar fór að síga á seinni hluta námsdvalar
hans var hann valinn til að vinna með virtum
breskum myndhöggvara og tók þá alvaran við
eftir tveggja ára þreifingar. „Þá fannst mér
smella saman það sem ég hafði rembst við í
tvö ár og upp úr þessu fór ég að nota mína
eigin tækni með góðum árangri í jámsuðu og
grjótvinnu meðal annars. Ekki fyrr en þá
fannst mér ég hafa fengið að finna sjálfan
mig.“
Eftir að námi lauk hefur Bubbi farið til
Skotlands þrisvar sinnum til að vinna í alþjóð-
legri listamiðstöð til að læra meira í að steypa
í brons og höggva í grjót. Þær utanferðir
mörkuðu lokin á þá ákvörðun Bubba að sinna
engu öðra en listinni og leggur hann nú verk
sín í dóm almennings, sem fyrr.
Náttúran verður að sögn Bubba áfram
meginstefið í verkum hans þótt ekki birtist
hún í jafnstórum verkum og era á ÚTI sýn-
ingunni, enda eru honum fjárhagsleg takmörk
sett. Hann telur sig þó lánsaman að hafa get-
að framkvæmt margar hugmyndir í krafti
þess að hafa verið búinn að koma undir sig
fótunum áður en hann hélt út á listabrautina
af fullri alvöru.
i
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS ~ MENNING/LISTIR 13. JÚNÍ 1998 7